Գրքասերը

**Chuk** · 19.09.2009, 23:52

Դեռ կարճ կասեմ, որ ամեն հատվածին սպասում էի անհամբերությամբ ու կարդում կլանված: Որ գործը այնքան լավն էր, որ ստիպում էր իր մասին մտածել:

Իսկ ավելի մանրամասն կգրեմ ամբողջական, այլ ոչ թե օրական մի հատված, կարդալուց հետո: Ի դեպ սա էլ է գնահատական, որ ստեղծագործությունն ուզում եմ նորից կարդալ

**murmushka** · 20.09.2009, 21:39

շնորհկալույթուն Լիլ ջան, իրոք մի շնչով կարդացվում էր յուրաքանչյուր բաժինը, ստիպում սպասել հաջորդին
հիանալի հոգեբանակն խաղ, լավ պատկերավոր կերպարներ ու հիանալի տեսարաններ, ամեն ինչ չափից դուրս իրական էր...
անկեղծ ասած նույնիսկ ափսոսում եմ, որ կարճ էր պատմվածքը. չնայած միաժամանակ շատ էի ուզում նաև իմանալ վերջը

**Ջուզեպե Բալզամո** · 20.09.2009, 22:31

Գալ ջան, վատ չէր: Կպած պահեցրիր գործիդ: Որպես դյուդյուկտիվի առաջին փորձ ամենևին էլ վատ չէր: Ուղղակի, կարծում եմ, որ ընթերցողին ավելի շատ համոզելու համար ճիշտ կլինի դեպքերը զարգացնել քեզ առավել հարազատ ու ծանոթ միջավայրում: "Գրքասերը" մի այլ աշխարհի մասին էր, էդ աշխարհը քո տպավորությունների ծնունդ է, քո կարդացած գրքերի, դիտած ֆիլմերի վրա է հենված: Դա թուլացնում է պատմություն պատմողի քո դիրքը, բարդացնում ընթերցողիդ հետ կառուցելիք կապը… դեդեկտիվը դժվար ժանր է, ընթերցողին անընդհատ շուշաթղթելու հմտություն է պահանջում: Դրա համար շատ ինֆորմացիա է հարկավոր կյանքի, բարքերի, գործելակերպերի, լեզվական ոճերի մասին: Իսկ էտ ինֆորմացիան կարծում եմ քեզ շրջապատող աշխարհից կունենաս: Մյուս գործդ էտ աշխարհում սարքի, սպասում եմ

**Գալաթեա** · 20.09.2009, 22:44

Juzeppe Balzammo-ի խոսքերից

Գալ ջան, վատ չէր: Կպած պահեցրիր գործիդ: Որպես դյուդյուկտիվի առաջին փորձ ամենևին էլ վատ չէր: Ուղղակի, կարծում եմ, որ ընթերցողին ավելի շատ համոզելու համար ճիշտ կլինի դեպքերը զարգացնել քեզ առավել հարազատ ու ծանոթ միջավայրում: "Գրքասերը" մի այլ աշխարհի մասին էր, էդ աշխարհը քո տպավորությունների ծնունդ է, քո կարդացած գրքերի, դիտած ֆիլմերի վրա է հենված: Դա թուլացնում է պատմություն պատմողի քո դիրքը, բարդացնում ընթերցողիդ հետ կառուցելիք կապը… դեդեկտիվը դժվար ժանր է, ընթերցողին անընդհատ շուշաթղթելու հմտություն է պահանջում: Դրա համար շատ ինֆորմացիա է հարկավոր կյանքի, բարքերի, գործելակերպերի, լեզվական ոճերի մասին: Իսկ էտ ինֆորմացիան կարծում եմ քեզ շրջապատող աշխարհից կունենաս: Մյուս գործդ էտ աշխարհում սարքի, սպասում եմ

Շնորհակալ եմ, Ջուզեպպե, կարծիքի համար։
Էդ լոկալիզացիոն պահով ինձ էլի են ասել...էն կռիս Չուկը

,/

/ որ ավելի լավ էր՝ մեր իրականութկունում դեպքերը ծավալեի։
Ճիշտ ես, հիմնվել եմ պատկերացումներիս, կարդացածներիս ու տեսածս ֆիլմերի, դե ու մեկ էլ երևակայությանս վրա։
Բայց էսպիսի մի պահ կար

ինձ մոտ առաջին հերթին ձևավորվել էր հենց Կուպերի կերպարը։ Սպանելու իր մոլուցքը, արյունից սեռական հաճույք ստանալու պաթոլոգիան, գրքերի հետ այդ ամենը կապելու տարօրինակությունը...ու ես ոչ մի կերպ այդ հերոսին հայ չէի պատկերացնում

Նա մեր կուլտուրայից, հասկացություններից դուրս կերպար ա։ Իմ կարծիքով։
Եթե ասենք, հայ էլ լիներ՝ ուրեմն նման ձևով սպանելն ու նման պաթոլոգիաներն էլի դրսի ազդեցություն պետք է լինեին իր վրա։ Դրա համար էլ զոռով չբերեցի Հայաստան։

Իսկ հաջորդը...եթե ռիսկ անեմ գրել, արդեն տարածաշրջանային կլինի

**Dayana** · 20.09.2009, 22:51

Գալաթեա-ի խոսքերից

Իսկ հաջորդը...եթե ռիսկ անեմ գրել, արդեն տարածաշրջանային կլինի

Լիլ, հաջորդն անպայման պիտի լինի, բայց պայմանով, որ Բեքիի վրա փորձեր չարվեն: Ամբողջ ընթացքում սպասում էի, որ հանկարծ Բեքին չմեռնի: Առաջին անգամ եմ դետեկտիվ կարդում ու եթե էլ չգրես, վերջինը կլինի: Վերջինը չի լինի չէ?

Անկախ նրանից դետոկտիվ ես գրում թե դրամա, ամեն հատված անգիր եմ անում` մինչև նորի տեղադրելը, ու կարծում եմ, ես միակը չեմ:
Ինչպես կասեր մմի ծեր հրեա` դա ինչ-որ բան ասում ա:

**Ջուզեպե Բալզամո** · 20.09.2009, 23:01

"Բեյսիք ինսթինքթ"-ը տենց հիվանդ արարծի մասին հուշած կլինի

Ու շատ լավ ես արել, որ Կուպերին Հայաստան չես բերել՝ սվոիխ ուռոդով խվատաետ:
Ռիսկ արա Գալ, եթե քեզ անծանոթ աշխարհից էսքան բան նվիրեցիր մեզ, կարելի ա պատկերացնել թե ծանոթից ինչ կքաղես …