Առաջին հարցով , /ինչ է հիմա պետք անել, որ վիճակը փոխվի/ ամեն մեկս մի ասելիք կունենա և կարծում եմ, որ սա առանձին քննարկման կարևորագույն թեմա է և Վոտեր ջան ուրախ կլինեմ, եթե դու այն ներկայացնես քննարկման որպես առանձին թեմա:
Իսկ երկրորդ հարցի պատասսխանը վաղուց է հայտնի -Իշխանությունը երբեք էլ, ոչ մի երկրում էլ առանց հասարակության կողմից կզացվելու ոչ մի բան էլ չի անում: Ուղղակի տարբեր երկրներում այդ պրոցեսը տարբեր գործիքներով է կատարվում: մեզ մոտ դա երազանքներով է արվելու, կսպասենք կտեսնենք:
Իսկ առաջին թեմայով կասեմ հետևյալը: Մեզանում հասարակական գիտակցության մեջ համատեղվում են բազմաթիվ կեղծիքներ ու հակասական տեսակետներ, -մի ճշմարտություն և ակտիվ կամ պասսիվ սրիկայություն -մեր սրիկա բարեկամների հանդեպ /համար/, չեզոքություն մեզ իբր չհարվածող ցանկացած այկլանդակության հանդեպ, և ստրկամիտ հավատք, որ իշխանությունը հո թուրքից վատը չի կարող լինել: -«ուղղակի ամեն տեղ է վատ, մեր մոտ էլ է նույնը»
Ես թքած ունեմ թե որտեղ է վատ: Պետք է նայել թե որտեղ է լավ, ու լավի հետ համեմատվել ու ձգտել դրան: Թե չէ մի օր էլ մեռելների հետ մեզ կհամեմատենք ու կայֆից կմեռնենք: Հենց պլանկայի իջեցումն է մեզ կզացրել, հասցրել զերոյական մակարդակ:
Եթե համեմատվում ենք հարևանների հետ ապա համեմատվենք նաև մեր և նրանց տականքների որակներով: Ոչ մի տեղ մերոնց պես դեգեներատների չեք տեսնի կառավարական և բիզնես օլիմպում:
Ինչ պետք է անելը շատ ծավալուն է, և վիճելի, հուսով եմ, որ կխոսենք նոր բաժնում:
Դա է մեր վիճակի կարևորագույն հարցադրումը, եկեք խոսենք հենց այդ մասին: Եթե լուծում կա, ապա այս ֆորումում հավաքվածների թե գիտելիքները, թե հայրենասիրությունը և թե քաղաքացիական կեցվածքը բավարար են այն գտնելու, վեր հանելու և մատուցելու:
Հավաքական, չեզոք միտքը շատ ավելի հզոր է տարիներով մտասևեռված դոգմատիկ, առանձին ուղեղներից:
Էջանիշներ