«Վաճառվում է» Հայաստանը

[Elmo]

Գնացողներին ու պոտենցիալ գնացողնեին, Բարի Ճանապարհ,

Մերսի Արթուր ջան: Տեղն ասա, ո՞նց են գնում:
Տառապելով գնալու տեղը չասես: Էն Ոթերի ասած առոք փառոք տարբերակից ասա: Մենք գնանք, որ վարձով տները էժանանա էլի: Պոտենցյալ պահանջարկ ենք ապահովում:

[Լեռնցի]

Մերսի Արթուր ջան: Տեղն ասա, ո՞նց են գնում:
Տառապելով գնալու տեղը չասես: Էն Ոթերի ասած առոք փառոք տարբերակից ասա: Մենք գնանք, որ վարձով տները էժանանա էլի: Պոտենցյալ պահանջարկ ենք ապահովում:

Ու թե հիմա, իմ բալի՛կս, ես քո գլխին ճառ եմ կարդում,
Ապա միայն նրա համար, որ շատ հաճախ կյանքում մարդու
Եթե իր մեծ բաժինն ունի ժամանակը, ինքը դարը,
Բայց և այնպես քիչ չի ազդում նաև ընտրած ճանապարհը:
Գուցե քեզ հետ նույնը լինի, որ պատել է հաճախ ինձ է՛լ.
Հաճախ շուրջս աչք ածելով, այն մարդկանց եմ ես նախանձել,

Որոնց կյանքը հեշտ է անցնում – ասես կյա՜նք չէ, այլ խճուղի`
Անխոչընդո՜տ և անարգելք, քանոնի պես հա՜րթ ու ուղիղ.
Դպրոց, հետո ինչ-որ մի ԲՈՒՀ, մի ազդեցիկ զանգահարող,–
Եվ տաք տեղն է ապահովված…
Այդպես ապրել դու չե՜ս կարող:
Չէի ուզի, որ քո կյանքը հարթ խճուղու նման լիներ:
Դու մի՛ անցիր ասֆալտ ճամփով, գերադասի՛ր ճամփա շինել:

և շարունակությունը

Ազնի՛վ եղիր ամեն ինչում – ո՞վ է կայնքում սովից մեռել:
Ճշտի համար աքսոր չկա – ստի հանդեպ ինչու լռել:
Իսկ մեր շուրջը դեռ կան մարդիկ, որ երբ պետք է, մեջք են ծռում,
Երբ որ պետք է, հռհռում են, պե՞տք է` ժպտո՛ւմ, պե՞տք է` լռո՛ւմ,
Պե՞տք է` իրենց մատն են տնկում… Դու մի՛ եղիր կյանքում տհաս`
Դու հասկացի՛ր հենց այս գլխից, մի՛ մոռացիր երբեք, տղա՛ս.
Ազնըվությունն այն է միայն, որ չի փոխվում` ոնց էլ խուռ տաս,–
Նա մի ճերմակ երես ունի, ոչ թե յոթ-ութ գունեղ աստառ…
*
Մի՛ տրտնջա: Դու հիշո՞ւմ ես. «Ձախորդ օրեր… կուգան-կերթան»…
Մի՛ տրտնջա: Եթե լավից ետ ես ընկել` ինքդ հասիր…
Մի՛ տրտնջա, բայց և կյանքը գրքի նման դու մի՛ կարդա,
Գրքի նման` քեզնից հեռու, ինչ-որ օտար մարդկանց մասին…
Հպա՛րտ եղիր, բայց ոչ գոռոզ (դատարկ մարդն է գոռոզանում,
Հայրդ խելոք ու տխմարին դրանով էր զանազանում):
Հորդ նման հպա՛րտ զգա, որ ոչ մեկի տուն չես քանդել,
Ոչ մի ազնիվ խոսք չես կտրել, ոչ մի ազնիվ միտք չես բանտել,
Որ շիտակ ես քայլել կյանքում և լռել ես եթե հաճախ,
Ապա միայն նրա համար, որ առևտուրը մանարծախ
Հաճախ միայն զիզի-բիզի զանգուլակ է նետել շուկա,
Իսկ դու զուրկ ես զիզի-բիզուց, կեղծ դրամ էլ մոտըդ չկա…
*Դու փոքր ես դեռ, դեռ չգիտես, թե ոնց պիտի կյանքին նայել:
Դու փոքր ես դեռ: Երբ մեծանաս, դառնաս արդեն հասուն ջահել,
Խորհուրդներն իմ և՛ հնացած, և՛ ավելորդ թվան գուցե –
Կյանքում այնժամ էլ չլինեն նման բացեր, նման խոցեր:
Է՛հ, տա Աստված: Ես էլ կյանքում ուրիշ ոչինչ չեմ երազում
(Կույրը, տղա՛ս, ինչպես գիտես, երկու աչք է միայն ուզում):
Խորհուրդներն իմ թող հնանան… Ծաղիկն է լոկ այդպես մեռնում,
Երբ ամռանը ծառի վրա հասուն միրգ է արդեն դառնում:
Հանուն գալիք վառ խարույկի ես պատրաստ եմ այսօր ծխալ,
Հանուն վաղվա ճշմատության թող որ այսօր լինեմ սխալ…

[Elmo]

Դու մի՛ անցիր ասֆալտ ճամփով, գերադասի՛ր ճամփա շինել:

Ընգեր: դու էլ ինձ որպես ակումբի պերսոնաժ չէս ճանաչում էլի:
էն որ օրեկան 150 դրամով էի ապրում ու 14 ժամ ոտի վրա վազվզելով ուսման վարձ էի ճանկռում, չէի տրտնջում:
Էն որ ուղիղ 1,5 տարի հողի տակ էի քնում, ու գիշերները ցրտին սահմանի վրա կանգնած էի էլի չէի տրտնջում: Որ բռնած հագիս շորորից մինչև կենցաղային տեխնիկա ու ամենօրյա հացը ամենօրյա ներվային աշխատանքով վաստակել եմ, էլի չեմ տրտնջում: Օրեկան տոննայով գիրք կարդալուց էլ չեմ տրտնջում:

Ընդամենը 4 պատ գնելու հնարավորություն եմ ուզում: Որ թոշակի անցնելուց ծերանոցում չլինեմ:

[Լեռնցի]

Ընգեր: դու էլ ինձ որպես ակումբի պերսոնաժ չէս ճանաչում էլի:
էն որ օրեկան 150 դրամով էի ապրում ու 14 ժամ ոտի վրա վազվզելով ուսման վարձ էի ճանկռում, չէի տրտնջում:
Էն որ ուղիղ 1,5 տարի հողի տակ էի քնում, ու գիշերները ցրտին սահմանի վրա կանգնած էի էլի չէի տրտնջում: Որ բռնած հագիս շորորից մինչև կենցաղային տեխնիկա ու ամենօրյա հացը ամենօրյա ներվային աշխատանքով վաստակել եմ, էլի չեմ տրտնջում: Օրեկան տոննայով գիրք կարդալուց էլ չեմ տրտնջում:

Ընդամենը 4 պատ գնելու հնարավորություն եմ ուզում: Որ թոշակի անցնելուց ծերանոցում չլինեմ:

Էլմո ջան, համաձայն եմ և հպարտ եմ, որ չես տրտնջացել:
Դու տան գների մասին, վերջին անգամ երբ ես հետաքրքվել?
Հիմա 10.000.000 -ով չորս պատ հաստատ կարաս գնես:
Ծայրամասերում, ավելի էժան սեփական տներ:
Եթե քո նշածների մեջով դու անցել ես, սրա մեջով էլ կանցնես... Էլ մի ընկիր սարեր, ձորեր, նույն ոգով, շարունակիր ճամփա շինել !

[Elmo]

Հիմա 10.000.000 -ով չորս պատ հաստատ կարաս գնես:

10 000 000 դրամը գիտե՞ս քանի տարվա աշխատավարձս ա: մոտավորապես 55 ամսվա

[Գաղթական]

Ընդամենը 4 պատ գնելու հնարավորություն եմ ուզում: Որ թոշակի անցնելուց ծերանոցում չլինեմ:

Elmo ջան դժգոհությունդ արդարացի է..
դժվար է Հայ մարդու համար համակերպվել էն մտքի հետ, թե ինքը սեփական տուն ունենալ չի կարող..

բայց հավատա - այսօրվա «քաղաքակիրթ աշխարհ»-ին պատկանող ցանկացած երկրում դժվար կլինի գտնել մի կազմակերպություն, որ ասենք իր քաղաքացիներին ձրի տներ բաժանի.. եթե ընդհանրապես հնարավոր լինի գտնել նման կազմակերպություն..

այսքան տարի ապրելով Եվրոպայում ես չնչին քանակությամբ մարդկանց՝ եվրոպացիների եմ հանդիպել, ով սեփական տանն է ապրում..
չգիտեմ թե ինչու, բայց այս մարդիկ նախընտրում են ամբողջ կյանքը վարձով ապրել..
հետն էլ՝ այստեղ էլ սեփական տուն գնելը այնքան հեշտ գործ չի..

դու ասեցիր, թե էդտեղ 60.000-ով կարող ես տուն գնել.. չգիտեմ, թե ինչ չափսերի տուն ի նկատի ունեյիր, բայց ենթադրում եմ, թե Երևանում..
զուտ որպես օրինակ ասեմ, որ, վերջին անգամ, անցած շաբաթ էի տների թերթը աչքի անցկացնում ու փոքրիկ պրովինցիայի/մարզի շրջկենտրոնում (Հայաստանյան չափանիշներով՝ մեծոտ գյուղ... ընդամենը 15.000 բնակչությամբ) ամենաէժան տունը 250.000 եվրո էր... երեք սենյականոց..
ու էդ էլ ասեմ՝ էդքան փող բնակչության, երևի թե, հինգ տոկոսն էլ նաղդ չունի..
խոսքի տուն առնողը պիտի բանկից վարկ վերցնի..
էդ էլ եկամուտներիդ հաշվինա իհարկե..
ու, ճիշտն ասած, չգիտեմ էդ ինչքան եկամուտ պիտի ունենաս, որ էդքան գումար քեզ տան, բայց մի բանկում 2 շաբաթ առաջ ասացին, որ իմ 1300 եվրո աշխատավարձով կարող եմ միայն 75.000 եվրոյի վարկ վերցնել..

եզրակացությունները թողնում եմ քեզ..

[voter]

Elmo ջան դժգոհությունդ արդարացի է..
դժվար է Հայ մարդու համար համակերպվել էն մտքի հետ, թե ինքը սեփական տուն ունենալ չի կարող..

բայց հավատա - այսօրվա «քաղաքակիրթ աշխարհ»-ին պատկանող ցանկացած երկրում դժվար կլինի գտնել մի կազմակերպություն, որ ասենք իր քաղաքացիներին ձրի տներ բաժանի.. եթե ընդհանրապես հնարավոր լինի գտնել նման կազմակերպություն..

այսքան տարի ապրելով Եվրոպայում ես չնչին քանակությամբ մարդկանց՝ եվրոպացիների եմ հանդիպել, ով սեփական տանն է ապրում..
չգիտեմ թե ինչու, բայց այս մարդիկ նախընտրում են ամբողջ կյանքը վարձով ապրել..
հետն էլ՝ այստեղ էլ սեփական տուն գնելը այնքան հեշտ գործ չի..

դու ասեցիր, թե էդտեղ 60.000-ով կարող ես տուն գնել.. չգիտեմ, թե ինչ չափսերի տուն ի նկատի ունեյիր, բայց ենթադրում եմ, թե Երևանում..
զուտ որպես օրինակ ասեմ, որ, վերջին անգամ, անցած շաբաթ էի տների թերթը աչքի անցկացնում ու փոքրիկ պրովինցիայի/մարզի շրջկենտրոնում (Հայաստանյան չափանիշներով՝ մեծոտ գյուղ... ընդամենը 15.000 բնակչությամբ) ամենաէժան տունը 250.000 եվրո էր... երեք սենյականոց..
ու էդ էլ ասեմ՝ էդքան փող բնակչության, երևի թե, հինգ տոկոսն էլ նաղդ չունի..
խոսքի տուն առնողը պիտի բանկից վարկ վերցնի..
էդ էլ եկամուտներիդ հաշվինա իհարկե..
ու, ճիշտն ասած, չգիտեմ էդ ինչքան եկամուտ պիտի ունենաս, որ էդքան գումար քեզ տան, բայց մի բանկում 2 շաբաթ առաջ ասացին, որ իմ 1300 եվրո աշխատավարձով կարող եմ միայն 75.000 եվրոյի վարկ վերցնել..

եզրակացությունները թողնում եմ քեզ..

Եվրոպայում կամ ԱՄՆ ում եթե աշխատում ես ու սեփական տան հոգսերի պատրաստ ես, ապա ընտանիքում առնվազն երկուսն պիտի աշխատեն որ 20/30 տարում եթե ոչ ավելի այդ տան վարկը մարեն։

Բայց հենց վարկ վերցնելու հարցն է, որ Հայաստանում ընդհանրապես անհույս է երիտասարդ ընտանիքի համար վարկ վերցնի ու իր աշխատավարձով թեկուզ 20 տարումուն տունը սեփականացնի։ Մի հատ վարկերի գները նայի 18% 20%, նման պայմաններով նույնիսկ ամենավատ վարկը Եվրոպայում աչեն տրամադրում, դա այն վարկն է, որ հաշվի համարիդ փող չի մնում ու մեկա փող ես վերցնում առանց նույնիսկ բանկին իաց անելու մինուս էս անցնում։

[Elmo]

բայց հավատա - այսօրվա «քաղաքակիրթ աշխարհ»-ին պատկանող ցանկացած երկրում դժվար կլինի գտնել մի կազմակերպություն, որ ասենք իր քաղաքացիներին ձրի տներ բաժանի.. եթե ընդհանրապես հնարավոր լինի գտնել նման կազմակերպություն..

այսքան տարի ապրելով Եվրոպայում ես չնչին քանակությամբ մարդկանց՝ եվրոպացիների եմ հանդիպել, ով սեփական տանն է ապրում..
չգիտեմ թե ինչու, բայց այս մարդիկ նախընտրում են ամբողջ կյանքը վարձով ապրել..
հետն էլ՝ այստեղ էլ սեփական տուն գնելը այնքան հեշտ գործ չի..

1, ես չեմ ուզում որ ինձ ինչ որ բան նվիրեն: Ես անչափահաս տարիքից ինքնուրույն եմ ապրում ու ինքնուրույն եմ հոգում իմ կարիքները: Նվիրեն էլ չեմ վերցնի: ես ուզում աշխատավոր մարդու գրպանին հասանալի լինի այն, ինչը օրհասական խնդիր է իր համար: Ես դղյակ, շքեղ մեքենա, կամ եսիմ ինչեև չեմ ուզում: Սովորական բնակարան եմ ուզում գնել իմ սովորական աշխատավարձով ու հասանելի գնով:

2. Եվրապայում վարձով ապրելու կուլտուրա կա: Նախ այնտեղ ոմն տյոտյաի տանը չէս ապրում, որը երբ տուտուզը կանգնացնի կարա գին ավելացնի, կամ ասի վաղվանից ազատեք: Այնտեղ գործակալություններ կան, որոնք զբաղվում են անշարժ գույքով:
երկրորդը եվրապայում ձեռք չի տալիս սեփական տունը: Էսօր ասենք Մերսեդես ֆիրմայի ինչ որ մասնաճյուղում ինժեներ ես, վաղը կարող ա բարձրացնեն ու գլխավոր օֆիսում ինժեներ նշանակեն, որը 2000 կմ էնկողմ ինչ որ քաղաքում ա: Ու դու ստիպված տուն չէս ծախի այլ կտեղափոխվես նույն գործակալության էդ քաղքաքի շենքի մեջ:

Համ էլ երբ Հայաստանը Եվրապայի չափանիշների 20 տոկոսին կհասնի, միասին կհամեմատենք Հայաստանն ու Եվրոպան հա՞:

Հնարավոր ա մտածեք ես բողոքավոր եմ, կամ թեման շեղում եմ մի ուղղությամբ, բայց ես միշտ երջանիկ եմ, ու չեմ նեղվում իմ կարգավիճակից: Ոչ էլ իրականում միտք ունեմ երկրից գնամ: Ես տեսակետ եմ ներկայացնում ու հենց էս հարցում առանցքային տեսակետ:
Արի ու տես, որ հային Հայաստանին կապելու համար 2 բան ա պետք:
1. տուն
2. աշխատանք:
եթե էս 2-ը եղան, հային 8 փետով ծեծելով էլ Հայաստանից չէս հանի:

[Գաղթական]

1, ես չեմ ուզում որ ինձ ինչ որ բան նվիրեն: Ես անչափահաս տարիքից ինքնուրույն եմ ապրում ու ինքնուրույն եմ հոգում իմ կարիքները: Նվիրեն էլ չեմ վերցնի: ես ուզում աշխատավոր մարդու գրպանին հասանալի լինի այն, ինչը օրհասական խնդիր է իր համար: Ես դղյակ, շքեղ մեքենա, կամ եսիմ ինչեև չեմ ուզում: Սովորական բնակարան եմ ուզում գնել իմ սովորական աշխատավարձով ու հասանելի գնով:

Լավ էլ անում ես, որ ուզում ես Էլմո ջան..
որ ծուռ նստենք դուզ խոսանք՝ ես հլա քեզնից էլ ավելի շատ բան եմ ուզում..
որ Հայաստանում սովորական մարդը կարողանա իր սովորական աշխատավարձով տարին գոնե մեկ անգամ էլ իր ու իր ընտանիքի համար արձակուրդ կազմակերպի..
բայց դե դու ինձնից էլ լավ գիտես, որ Հայաստանում առայժմ դա անհնար է..
այն պարզ պատճառով, որ աշխատանք քիչ չկա.. տնտեսությունը թերզարգացած է.. երկիրը աղետալի վիճակում է առանց որևէ ռեալ ապագայի..
արի ուղղակի սովորական մահկանացուներիս չհամեմատենք Հայաստանյան օլիգարխ կոչվածների հետ ու ռեալ նայենք, թե Հայաստանն էդ ինչ ռեսուրսներ ունի, որ ինքն իրանով իրա բնակչությանը ապահովի.. ուր մնաց հլա մի հատ էլ մտածի, թե ոնց անի, որ իրա քաղաքացիները իրանց աշխատավարձով տուն առնեն..
իսկ էն փողատերներն էլ, հեչ որ չէ, էդքան չեն ֆայմում գոնե մարդա մի երկու կոպեկ գցվեն, մի քիչ քիչ հետ գցեն, ու ճանապարհներ ստեղծեն Հայաստանի Հայի հանգիստ աշխատելու ու իր աշխատանքով փող ստեղծելու համար..
չէ որ եթե շարքային Հայըհարստանան՝ իրանք էլ ավտոմատ էլ ավելի կհարստանան..

ուրեմն՝ մեր պրոբլեմը ոչ թե էնա, որ մեր երկիրը մեզ էժան տուն չի վաճառում, այլամենամեծ պրոբլեմը, ես կասեյի, էնա, որ փողատեր Հայը դեռ չի հասունացել այնքան, որ հասկանա, որ ոչ թե աղքատ Հայինա պետք նեղել ու վերջին լումաները վրից քերել՝ այլ պետքա օգնել, որ նրանք էլ բարձրանան ու միասին մնացյալ աշխարհին քերեն..

2. Եվրապայում վարձով ապրելու կուլտուրա կա: Նախ այնտեղ ոմն տյոտյաի տանը չէս ապրում, որը երբ տուտուզը կանգնացնի կարա գին ավելացնի, կամ ասի վաղվանից ազատեք: Այնտեղ գործակալություններ կան, որոնք զբաղվում են անշարժ գույքով:
երկրորդը եվրապայում ձեռք չի տալիս սեփական տունը: Էսօր ասենք Մերսեդես ֆիրմայի ինչ որ մասնաճյուղում ինժեներ ես, վաղը կարող ա բարձրացնեն ու գլխավոր օֆիսում ինժեներ նշանակեն, որը 2000 կմ էնկողմ ինչ որ քաղաքում ա: Ու դու ստիպված տուն չէս ծախի այլ կտեղափոխվես նույն գործակալության էդ քաղքաքի շենքի մեջ:

եղբայր դու էլ լավ հասկանում ես, որ էտի օդի մեջ օրինակ էր..
նախ՝ բոլորը մերսեդեսում չեն աշխատում, երկրորդն էլ՝ մերսեդեսը իրա մասնագետներին ամեն օր ստեղից էնտեղ չի ուղարկում..
ուղղակի էդ մարդկանց երկիրնա նախօրոք էնպիսի պայմաններ հորինել, որ ավելի շատ փող աշխատի..
խոսքի տների գների արհեստական թանկացում, որ ամեն մարդ չկարենա դրանք առնել ու ստօպված մարդիկ սկսեն վարձով ապրել..
դե էն տանտերերն էլ, բնականաբար, ավելի շատ հարկ պիտի մուծեն պետությանը՝ ի դեմս հարկայինի.. որ տուն ունի քիչ չի՝ հլա մի բան էլ վարձովա տալիս..
դե իհարկե մի երկու սերունդ էլ որ արանքում անցնի՝ արդեն վարձով ապրելու «կուլտուրան» համատարած բնույթ կկրի..

չեղած տեղից նոր նալոգներ հորինելու ու սեփական բնակչությունից քերելու պրակտիկան Եվրոպայում նորություն չէ..

էդ ուղղակի մեր մոտ են թերի պատկերացումներ լինում աշխարհի մասին մինչև չենք գալիս ու սեփական աչքերով չենք տեսնում, թե ինչն ինչոց է..

Համ էլ երբ Հայաստանը Եվրապայի չափանիշների 20 տոկոսին կհասնի, միասին կհամեմատենք Հայաստանն ու Եվրոպան հա՞:

խոսքը մեր մեջ՝ ես կյանքում չեմ էլ ուզենա, որ Հայաստանը հանկարծ վերածվի այսօրվա արևմտյան Եվրոպայի երկրներից ցանկացածի կարգի մի երկիր..
կբաղձամ, որ մեր ՀԱՍՈՒՆԱՆԱԼՈՒ շրջանը որքանհնարավորէ շուտավարտվի ու կերտենք մեր սեփական բարքերով ու չափանիշներով մի երկիր ու հասարակություն..
հեչ որ չէ գոնե չենք վերածվի ռոբոտատիպ էգոիստ մի մասսայի ու էլի կշարունակենք տխրելուց իրոք վշտանալ, իսկ ուրախանալուց՝ լիաթոք երջանկություն զգալ..
իսկ այդ ամենինչը հնարավոր կլինի միայն ճանապարհների ստեղծմամբ, որ շարքային Հայը կարողանա հանգիստ դուրս գալ միջազգային ասպարեզ..

[Elmo]

դե իհարկե մի երկու սերունդ էլ որ արանքում անցնի՝ արդեն վարձով ապրելու «կուլտուրան» համատարած բնույթ կկրի..

Էս 2 օրը իմացա մեկի հարսանիքը չէր կայացել, որովհետև աղջկան չէին տվել մի տղու, ով վարձով ա ապրելու Բայց չխորանանք, թե չէ ուրիշ թեմայի պատմություն կդառնա:
սենց որ գնա ազգի աճի հետ էլ լուրջ խնդրիներ կունենանք:
Հայաստանը խորը փսի մեջ ա, ու դուրս գալու միտում էլ չեմ տեսնում: Երևի փսում կայֆ ա հալա որ: Էս երկիրը մեկումեջ ցնցումներ ա սիրում տենալ: Մինչև չէս ցնցում, տեղից մի թ քայլ առաջ չի գնում: Մի թեթև Լևոնն էր ուզում ցնցեր, էն էլ տեսանք ինչ եղավ: Բայց ցնցման արդյունքները տեսանք էլի:
Ձրի ծննդօգնություն, ինչո որ թեթև մեթև բարեփոխումներ....

[Բիձա]

այսքան տարի ապրելով Եվրոպայում ես չնչին քանակությամբ մարդկանց՝ եվրոպացիների եմ հանդիպել, ով սեփական տանն է ապրում..
չգիտեմ թե ինչու, բայց այս մարդիկ նախընտրում են ամբողջ կյանքը վարձով ապրել..
հետն էլ՝ այստեղ էլ սեփական տուն գնելը այնքան հեշտ գործ չի..

դու ասեցիր, թե էդտեղ 60.000-ով կարող ես տուն գնել.. չգիտեմ, թե ինչ չափսերի տուն ի նկատի ունեյիր, բայց ենթադրում եմ, թե Երևանում..
զուտ որպես օրինակ ասեմ, որ, վերջին անգամ, անցած շաբաթ էի տների թերթը աչքի անցկացնում ու փոքրիկ պրովինցիայի/մարզի շրջկենտրոնում (Հայաստանյան չափանիշներով՝ մեծոտ գյուղ... ընդամենը 15.000 բնակչությամբ) ամենաէժան տունը 250.000 եվրո էր... երեք սենյականոց..
ու էդ էլ ասեմ՝ էդքան փող բնակչության, երևի թե, հինգ տոկոսն էլ նաղդ չունի..
.

Եվրոպական գներին տեղյակ չեմ, բայց գիտեմ, որ արևմուտքում սեփական տուն ասածը հարաբերական է…
Օրինակ ԱՄՆ-ում մարդկանց միայն տասը տոկոսն է, որ ունի արդեն բանկերի պարտքերը մարած իրոք սեփական տուն, Միջին խավը հիմնականում ապրում են իրենց սեփական տներում, որոնց գնի ասենք տաս, երեսուն, քառասուն տոկոսն է մարված…
Մյուս կողմից էլ տների գները քաղաքներում, վատ շրջաններում հայաստանյանից շատ ավելի ցածր են… Օրինակ Դետրոյտում, Բալթիմորում, սևերի թաղամասերում , $5-10000-ով կառնես տանելի վիճակում գտնվող տուն… Որոշ կես միլիոնից փոքր քաղաքներում $40,000 կառնես մոտ հարյուր քմ տուն, իր բոլոր հարմարություններով ու ոչ վատ թաղերում… Կարող ես վերցնել ԱՄՆ քարտեզը ու http://www.zillow.com/ ով գտնել ամերիկյան ցանկացած տան շուկայական արժեքը.

[Բիձա]

Մերսի Արթուր ջան: Տեղն ասա, ո՞նց են գնում:
Տառապելով գնալու տեղը չասես: Էն Ոթերի ասած առոք փառոք տարբերակից ասա: Մենք գնանք, որ վարձով տները էժանանա էլի: Պոտենցյալ պահանջարկ ենք ապահովում:

Ելմօ յան,
մի գուցե այս տարբերակներին արդեն ծանոթ ես, բայց ես իմ իմացածն ասեմ. Այլ ազգերի երիտասարդներ միայն այսպես են անում.
Հենց այս սխեմայով են ԱՄՆ հասել հիմա բարգավաճող բոլոր լավ մասնագետները.
Ամերիկյան ֆիրմաներն ու համալսարանները ցանկացած պահի լավ մասնագետների պահանջարկ ունեն. Հարցը նրանց քո որակներով շահագռգռելու մեջ է. Եթե ունես լավ CV, ապա ինտերնետում գտնում ես երրորդ դիվիզիոնի համալսարանների ցուցակը /դրանք ամերիկյան հարյուր ամենաթույլ համալսարաններն են: գտնում ես այն դեպարտմենտները, որոնց կարող ես տպավորել քո CV-ով ու բոլորին էլ ուղարկում ես մի նամակ որ ուզում ես գաս, ասենք master kam PhD դառնալու համար սովորելու. Նույն ձևով ման ես գալիս, գտնում ես մի հիսուն միջին կամ վատ որակի ֆիրմաներ, որոնց կհետաքրքրես./Հետո մի կես տարվա մեջ դրանց թողնում, մի շատ ավելի լավ տեղ ես գտնում/.
Հարյուր հիսուն տեղ դիմելիս առաջարկ ստանալու հավանականությունը 1.00 է.
Անգլերեն պարապիր ու դիմի. գնա այն ուղով, որով աշխարհն է գնում, հաստատ տեղ կհասնես.

[voter]

Մերսի Արթուր ջան: Տեղն ասա, ո՞նց են գնում:
Տառապելով գնալու տեղը չասես: Էն Ոթերի ասած առոք փառոք տարբերակից ասա: Մենք գնանք, որ վարձով տները էժանանա էլի: Պոտենցյալ պահանջարկ ենք ապահովում:

Առոք փառոք տարբերակը Ավստրալիան, Նոր Զելանդիան, Կանադան կամ մյուս էմիգրացիոն երկրներն են, որտեղ ներգաղթողին տալիս են տեղ, ապրուստ, լեզվի ուսուցում։ Ներկա դրությամբ առոք փառոք չի բայց 5-6 տարի աշխատելուց հետո կունենաս համեմատաբար անհոգ կյանք իսկ 20 տարի հետո սեփական 4 պատ էլ ամեն ինչ էլ։

Եթե մտադրություն ունես արտագաղթելու ուսումնասիրի http://www.how2immigrate.net/ նույնիսկ ԱՄՆի համար ինչքան էլ հիմա խստացված է, մտածել իմաստ ունի։ Բիձաի մեթոդը լավ է,բայց անպայման պետք է ազնվորեն էմմիգրացիայի նպատակդ ցույց տաս թե չէ վերադաձի վիզա կտան, որ պատավորվում ես վերադառնալ ու մենակ ժամանակվոր կաշխատես հետո կվտարեն։

[Բիձա]

Բիձաի մեթոդը լավ է,բայց անպայման պետք է ազնվորեն էմմիգրացիայի նպատակդ ցույց տաս թե չէ վերադաձի վիզա կտան, որ պատավորվում ես վերադառնալ ու մենակ ժամանակվոր կաշխատես հետո կվտարեն։

Իրենք հարցին նման ձևով չեն մոտենում… Իմմիգրացիայի հարց չէ, այլ ուսանելու /ուսանողական վիզայով -F1 / J1 վիզայի դեպքում /աշխատանքային վիզա է/ երբեմն նման հարց ծագում է, կոնկրետ կարելի է լրիվ կարդալ թե երբ է դա կիրառելի http://www.immigrationdirect.com/?gc...FQEhDQodQHXzeA
Ուսանողականը շատ ավելի պարզ է, քանի որ մնալու հարցը հենց իրենց է ձեռնտու.
Ես այն կարծիքի եմ, որ հայ երիտասարդները աշխարհի մյուս երիտասարդների պես պետք է դուրս գան Հայաստանից, լուրջ կրթություն ստանան: Հետագայում արդեն թող իրենք որոշեն թե որտեղ են ապրելու:
Քանի դեռ Հայաստան ասածը մնում է մի քանի գավառամիտ գեղցիների վոտչինա, չարժի որ ունակ, վառ երիտասարդը իր ապագան զոհաբերի այդ տականքներին:

[voter]

Իրենք հարցին նման ձևով չեն մոտենում… Իմմիգրացիայի հարց չէ, այլ ուսանելու /ուսանողական վիզայով -F1 / J1 վիզայի դեպքում /աշխատանքային վիզա է/ երբեմն նման հարց ծագում է, կոնկրետ կարելի է լրիվ կարդալ թե երբ է դա կիրառելի http://www.immigrationdirect.com/?gc...FQEhDQodQHXzeA
Ուսանողականը շատ ավելի պարզ է, քանի որ մնալու հարցը հենց իրենց է ձեռնտու.
Ես այն կարծիքի եմ, որ հայ երիտասարդները աշխարհի մյուս երիտասարդների պես պետք է դուրս գան Հայաստանից, լուրջ կրթություն ստանան: Հետագայում արդեն թող իրենք որոշեն թե որտեղ են ապրելու:
Քանի դեռ Հայաստան ասածը մնում է մի քանի գավառամիտ գեղցիների վոտչինա, չարժի որ ունակ, վառ երիտասարդը իր ապագան զոհաբերի այդ տականքներին:

ՈՒսանելու հարցը հեշտ է երիտասարդ տարիներին,բայց եթե Էլմոն տուն տեղ ընտանիք ունի, հաստատ 30 բոլորած կլինի ու այդ ժամանակ ուսանող դառնալ նույնիսկ Ph.D.Student բարդ է նույնիսկ երրորդ կարգի համալսարանում։ Մինչև 30 տարեկանն է պետք այդ ճանապարհը բռնել, քանի որ գիտական աստիճանը հաստատ մի 5 տրաի տևում։

Մասնագետի էմմիգրացիան այդքան բոբո բան չի ու շատ ավլեի հնարավոր է ու հեշտ - նպատակ է պետք դնել, գտնել այն տեղանքը, որտեղ քո մասնագիտական գիտելիքների կարիքը ունեն։

Ընկերս ծրագրավորման մասնագետի կարգավիճակով Ավստրալիայում երկար աշխատել է ու հիմա առանց Ph.D. է իհարկե ու հաճախ նեղվում է քանի որ տեսնում է, որ իրենից ավելի ախմախները գիտական աստիճան ունեն ու դրանով առավելություններ կարիերայի համար, բայց ապահով կյանքի համար ոչինչով տուժված չէ։