Քարացած ավազից քարով 2 օրում:
Կներեք, որ խոստումս ուշ եմ կատարում: Նկարների որակն այնքան էլ բարձր չի, որովհետև թշվառ հեռախոսով են արված:
Ariadna (30.07.2009), Chuk (29.07.2009), davidus (31.08.2009), einnA (02.09.2010), Enigmatic (30.07.2009), Mark Pauler (27.05.2011), Nadine (30.07.2009), Norton (29.07.2009), Ungrateful (30.07.2009), Yevuk (31.07.2009), Բարձրահասակ (30.07.2009), Դատարկություն (12.02.2010), Հայկօ (29.07.2009), Մանոն (30.07.2009), Ռեդ (30.07.2009), Ռուֆուս (30.07.2009), Սելավի (31.07.2009), Փոքրիկ (30.07.2009)
Ֆոտոն (30.07.2009)
Ֆոտոն (30.07.2009)
Շատ սիրուն են արձաններդ, դու էլ
Ես գիտեի թե տղա ես
Ֆոտոն (30.07.2009)
Ֆոտոն (30.07.2009)
Ֆոտոն, սրանց չհավատաս: Խաբում են, որ իբր սիրուն ես: Իրականում... շատ սիրուն ես
Իսկ հիմա բուն թեմայով: Ինձ դուր եկան գործերդ, զգացվում է, որ մեծ համբերություն ունես: ԱՆշուշտ դրանք կատարյալ չեն, բայց զգացվում է ճաշակդ ու շնորհքդ Ափսոս, որ բնությունը դրանք արդեն քանդել է:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ֆոտոն (30.07.2009)
Ֆոտոն ջան, իսկ քանդակագործությունը քո մասնագիտությունն է՞ , թե սիրողական ես զբաղվում:
Ի դեպ նախքին ավատարիդ նկարին հեչ նման չես, էստեղ շատ լավիկն ես
Love has an enemy, but it is already defeated!
Ֆոտոն (30.07.2009)
Լավ հարց է:
Ո՛չ մասնագիտությունս է, ո՛չ էլ սիրողական եմ զբաղվում: Մինչ այսօր առաջին ու վերջին քանդակներս են:
Էսպիսին է պատմությունը:
Սևան էի գնացել հանգստանալու 7 օրով անցյալ տարի հունիսի վերջին: Հիշու՞մ եք՝ անընդհատ անձրևում էր: Ջուրն էլ սառն էր: Փաստորեն ափին զբաղմունք, բացի ընթերցանությունից ու լուսանկարչությունից, չունեի: Աջ ու ձախ նայելուց հետո տեսա ավազե մեծ բեկորներ: Ավելի մեծ արձանի միտք առաջացավ, բայց
ինչպես նկատեցիք, շերտերը երևում են, դրանք ամրությամբ ու շարվելու ուղղությամբ բավականին տարբեր էին: Վրայի շերտը փափուկ ավազ էր, հեռացրի: Համ էլ ինձնից բարձր էր, վերևի մասերին հազիվ էի հասնում: Շերտ կար, որ դարերի քարացած խխունջներից էր բաղկացած: Մի քիչ խխունջ բերել եմ /ցանկացողները կարող են դիմել/: Մի խոսքով՝ համապատասխան քար գտա ու սկսեցի: Դժվարություններից մեկն այն էր, որ ավելի կոկելիս մեծ բեկորներ էին ընկնում: Ասենք, եթե ուզենայի դնչի վրա մանրամասն աշխատել, արձանս կզրկվեր դնչից: Կամ քար էր հանդիպում, որը հեռացնելով, փոսեր ու փլվածքներ էին առաջանալու: Շատ ազդեցիկ էին մանավանդ մայրամուտին:
Ariadna (30.07.2009), Mark Pauler (27.05.2011), Second Chance (30.07.2009), Մանուլ (01.09.2009), Փոքրիկ (30.07.2009)
Ողջույն, քանդակներն ինձ էլ դուր եկան: Ափսոս, որ էլ չկան: իսկ ինչու՞ վերջին քանդակներ: Իմ կարծիքով լավ էլ ստացվում են: Գուցե փորձես կավի՞ց ստեղծել, հետո անցնել գիպսի: Կարևորը զգացվում է, որ դու ծավալի, տարածականության լավ զգացողություն ունես: Իսկ ամենակարևորը` դու այդ անում ես սիրով...
Վերջին խմբագրող՝ Մանոն: 30.07.2009, 21:53:
Ֆոտոն (31.07.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ