նման գրելաձևում ամենասկզբի հասցեն ցանցնի իդենտիֆիկատորն է, իսկ /թիվ -ը՝ պրեֆիքսը:
Օրինակ 192.168.10.0/24 նշանակում է 192.168.10.x ցանց, որտեղ պետք է գոյություն ունենան 2-ի 32-պրեֆիքսի թիվը(իմ գրածում՝ 24) աստիճան հատ հոսթ(2-ի 32-24=8 աստիճան՝ 256 հատ):
Ավելի պարզ: պրեֆիքսը ցույց է տալիս, թե 2-ի քանի աստիճան հոսթ կա տվյալ ենթացանցում: Մաքսիմալ քանակը 32 է, այսինքն 2-ի 32 աստիճան: Որպեսզի իմանանք տվյալ պրեֆիքսի դեպքում քանի հոսթ կա տվյալ ենթացանցում, ապա պետք է 32-ից հանենք պրեֆիքսի թիվը:
Այսպիսով իմացանք, թե պրեֆիքսով ինչպես կարելի է հաշվել տվյալ ենթացանցի հոսթերի քանակը: Մնում է որ մեր գրված ցանցի իդենտիֆիկատորը մեզ թույլ տա այդքան հոսթ տեղավորել ենթացանցում: Իմ գրած օրինակում՝ 192.168.10.0/24 դա հնարավոր է, 192.168.10.0-192.168.10.256(ուղիղ 256 հոսթ, որը և հավասար է 2-ի 8 աստիճանի): Յաստեղ առաջին հասցեն՝ 192.168.10.0 չի կիրառվում հանգույց հասցեավորելու համար, այն ցանցի իդենտիֆիկատորն է, իսկ վերջինը՝ 192.168.10.255 broadcast հասցեն, որին դիմելուց բոլոր հոսթերը պատասխանում են:
Եթե ես գրած լինեի 192.168.10.128/24, դա կլիներ սխալ, որովհետև 128-ից 255, 256 հատ հոսթ չէի կարող տեղավորել: Բայց ճիշտ կլիներ օրինակ գրել 192.168.10.128/25 ՝ կլիներ ճիշտ, որովհետև 32-25 կստանանք 7, իսկ 2-ի 7 աստիճանը հավասար է 128-ի: 128-255 հենց 128 հատ հոսթ տեղավորվում է, որը և ենթադրում է պրեֆիքսը:
Հա, ու եթե հոսթերը ավելանում էն, ապա դա նույնպես ճիշտ գրված պրեֆիքս է, որովհետև ցանցը տրոհված է մի քանի ենթացանցերի, որոնք մեկը մյուսին շարունակում են:
Օրինակ 192.168.10.0/25 գրառումը ճիշտ է, որովհետև 192.168.10.0 - 192.168.10.127 հոսթեր է պարունակում:
Մնացած հաշվարկները կարող եք անել ինքներդ և տեսնել վերը նշված օրինակներից որոնք են ճիշտ, կամ սխալ:
Էջանիշներ