Ֆրանսիայի Նախագահի վերջին ընտրությունները հեռակա կարգով մի լրացուցիչ անգամ ապացուցեցին, որ աշխարհի ոչ մի Երկրում Ընտրության գնացող մարդկանց քվեները ոչ մի կապ չունի Հաղթող հայտարարվողի անձի հետ:
Մի մարդ, որ եկավ չգիտես որտեղից /ավելի ճիշտ - անգլիական թագավորական բանկիր Ռոդշիլդների ծառայական տնից / ու դարձավ Ֆրանսիայի "թագավոր":
Ընտրություններ ընդամենը մի թատերական ներկայացում են "ժողովերդի" համար, թատրոն, որի ժամանակ էլիտայի որոշված հաղթողին "ժողովուրդը" իրա դերը խաղալով կարգում է "թագավոր": Ու էտ "ընտրության՛ անկապությունը բացատրվում է ծախսած փողի քանակով
Ընդամնեը - ըստ հռոմեական ավանդական ծեսերի - հացի ու զվարճանքի սահմանափակ աղբյուր "քյասիբ" Քաղաքացիների համար:
Էս կոնտեքստում ծիծաղելի է նորա-"դեմոկրատիկ" երկրները /Հայաստանն էլ մեջը/ պայքարը առա այն, որ իսկապես ինչ որ "ժողովուրդը" պետք ա Ընտրի: Ժողովուրդը սկի զիբիլի մեքենայի "ղեկավարին" չի կարող ընտրել, ուր մնաց Պետության ղեկավարին:
Հազարավոր տարիներ- մարդկության հենզ սկզբից էլ- Ընտրել է էլիտան: Սենց եղել է, սենց էլ կլինի հավերժ:
Իսկ "ժողովրդի" համար "հացիը զվարճանքը" մեշտ էլ եղել է. ու ժողովուրդը տրադիցիոն էտ մի քանի օրը գոնե ինչ որ մի բանից օգտվում է, հստակ իմանալով, որ " շնից /պատրիներից..էլիտայից/ մազ պոկելն էլ քյար է"
իսկ ում որ էտ "հացը ու զվարճանքը" պետք չէ, թքած ունի էտ ներկայացման վրա ու զբաղված է իր ակտուալ գործերով
Մեջբերել
Էջանիշներ