Էն իմ առաջին գտած գործի նման աշխատանքի դիմելուցս 4-6 ամիս հետո զանգեցին... մի քանի օր առաջ: Կանչեցին: Կարծես ընդունվել եմ աշխատանքի: Բայց ներսումս ուրախություն չկա էդ առումով: Աշխատատուին շատ չեմ վստահում, չնայած կասկածելու տեղ էլ չունեմ: Ընդամենը 2 օր առաջ թվում էր, թե լիքը ազատ ժամանակ ունեմ՝ չնայած թեզ պիտի գրեմ ու երգչախմբի պիտի գնամ շաբաթը 3 օր: Հիմա դրան գումարվեցին թոյֆլն ու ինֆորմատիկան: Ստացվեց, որ միայն կիրակին է ազատ օրս: Իսկ հետո բոլորն իրար հետ մի ամսից պրծնում են երջանիկ պատահականությամբ:

Դեռ գործի չգնացած՝ մտածում եմ՝ չհրաժարվե՞մ:
Էջանիշներ