Ամուսնու ներկայությունը ծննդալուծման գործընթացին

[Maytane]

Ախր ո՞նց չես ուզում հասկանալ: Խոսքը ոչ թե հետոյի, այլ հենց էդ պահի մասին ա: Ոչ ոք չի ասում, որ եթե էնտեղ չլինես, ծննդաբերությունը բարդացած ընթացք կստանա: Դու կնոջդ պետք ես ցավերի պահի համար: Դու նրան չես փրկելու ֆիզիկական տրավմաներից կամ չես նպաստելու, որ բալիկը շուտ դուրս գա, ոչ էլ բոբո բժշկից ես ազատելու, այլ նրա կողքին ես լինելու, որ էդ պահը նրա համար արագ թռչի, որ հնարավորինս դիմանա ցավին, որ հասկանա, որ մենակ չէ էդ տանջանքի մեջ: Քեզ ոչ ոք չի խնդրում կնոջդ սրսկել կամ վիրահատել, ընդամենը ներկայություն, ուրիշ ոչինչ: Դու հարազատին չվիրահատող բժշկի օրինակ ես բերում, բայց ես կարող եմ լիքը օրինակներ բերել, թե ինչպես են շատ երիտասարդ բժիշկներ կամ ուսանողներ մտել իրենց հարազատների վիրահատություններին կամ ծննդաբերություններին: Ի՞նչ վիրաբույժ չի կարողանում սրսկել: Ուրեմն, կներես ինձ, բայց ամոթ նրան: Ես ինքս պետք եղած դեպքում սրսկել եմ թե' մորս, թե' տատիկիս, թե' մտերիմ ընկերուհիներիս: Ես քեզ չեմ համոզում՝ մտնես ծննդաբերության: Սրտից թույլ ես, դա քո գործն է, բայց պետք չէ ասել, թե քո կարիքը չկա այնտեղ:

StrangeLittleGirl համաձայնեմ քեզ հետ

Որովհետև էդ առումով սրտից թույլ եմ: Ատամ պլոմբելն էլ տառապանք չի, բայց մի անգամ կնոջս հետ ատամնաբուժարան էի գնացել, մի քանի անգամ սիրտս թուլացավ: Հարազատ մարդու վրա բժշկական միջամտությանը չեմ կարողանում ներկա գտնվել:
Անծանոթին՝ խնդրեմ կարող եմ ինքս ծննդօգնություն ցուցաբերել, եթե իհարկե համապատասխան գիտելիքներ ունենամ:
Դու բժիշկ աղջիկ ես, չես տեսե՞լ վիրաբույժ, որին սրսկելու համար ամբողջ հիվանդանոցով մեկ խուճապ ա բարձրացել: Ես նման դեպք լսել եմ, որ վիրաբույժ մարդը, որը ամբողջ օրը կտրտում, կարում ա, սրսկումից վախենում ա: Կամ հարազատին չի կարողանում նույնիսկ ամենահասարակ վիրաբուժական միջամտություն ցուցաբերի:
Հոգեբանական պահ ա:
Ես վստահ եմ, որ բժիշկները իրենց գործը գիտեն ու 1000 -ավոր ծնունդներ են ընդունել, բոլորն էլ նորմալ, ողջ ու առողջ տուն են եկել:

դա հասկանալիա, որ չես կարողանում ներկա գտնվել այն պարզ պատճառով, որ քո վրա ազդումա ու մենք չենք կարող քեզ մեղադրել կամ ստիպել որ ներկա լինես, ես ինքս միայն կարամ ասեմ որ հարգում եմ այն մարդկանց ովքեր անկեղ] ասում են պատճառը ներկա չգտնվելու, ու դա ընդունելիա, ես ինքս տանել չեմ կարողանւմ ասեղը կամ այն ամենը ինչ կապ ունի բժշկության հետ, ինձ վատեմ զգում....բայց այն պահը որ կնոջդ հետ գնացելես ատամնաբուժի մոտ այնպես ես ասում... չգիտեմ գեշ ձևով ես ասում ու նենց որ պարտավոր չես կնոջդ ուղղեկցել ատամնաբուժի մոտ կամ ինչ որ մի տեղ,,, որքանով որ տղամարդը այնքանով էլ կինը պարտավոր են ուղղեկցել միմյանց , նրանց դուրը գա թե չգա այն վայրը ուր պիտի ուղեկցեն.... բժիչկները իրենց գործը լավ գիտեն, բայց համոզված եմ, որ լսել ես այն մասին որ կանանց մեցամասնությունը ընկնումա ընտրության մեջ կամ կինը կամ երեխան ,,, ու ինչքան էլ բժիչկը լավ իմանա իրա գորցծ, էստեղ նա ոչինչ չի կարա անել մենակ մի բան կամ փրկի երեխայի կյանքը կամ կնոջ..