Զարմանում եմ ինչպես կարելի է համեմատել էակի ծնւնդը "զզվելիին, սարսափելիին անգամ հոգեկան ծանր ապրումներին եվ այլն"…Իմ ամուսինը ներկա էր մեր աղջնակի ծնունդին, ու այդ թանկ պահերը անմոռաց կլինեն, նրա հուզմունքից լի աչքերը, ժպիտը, այդ յուրահատուկ պահը, որը մենակ մեր երեքիններ… Ինչ իւոսք դա մեծ Շոկ է, բայց ով ասեց որ դա միայն տղամառդկանց համար է, առաջին անգամ կանանց համարել է դա նույնքան անծանոԹ…Ենպես որ, մինչեվ հիմա ոչմի տղամառդ ծննդաբերելուց չի մահացել
Մեջբերել
Էջանիշներ