User Tag List

Էջ 1 3-ից 123 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 41 հատից

Թեմա: Գիրք. անհրաժեշտությու՞ն, թե՞ մեռնող զբաղմունք

  1. #1
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.04.2006
    Գրառումներ
    5,527
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Գիրք. անհրաժեշտությու՞ն, թե՞ մեռնող զբաղմունք

    վաղուց շատ երկար ու հիմնավոր վիճաբանություն եմ ունեցել այն թեմայով, թե գիրք կարդալը անհրաժե՞շտ է, թե դա մի այլևս հնադարյան ու ժամկետանց զբաղմունք է:
    Ես բռնել էի գրքի անհրաժեշտությունը ապացուցողի տեսանկյունը:
    Ասեմ, որ ես պարտվեցի, քանի որ օպոնենտս ինձ երկար բարակ ձևերով, բայց ապացուցեց որ իմ կարծիքս սխալ է:

    մարդը հիմնականում ընտրում է ռացիոնալը:

    ապագա սերունդի համար կարծում եմ գիրք կարդալու խնդիր ընդանրապես չի լինի: ու գիրքը վերջնականապես իր տեղը կզիճի նոր մեթոդոլոգիաներին ու տեխնոլոգիաներին:
    տարածական, ու համարյա թե ռեալիստիկ միջավայր ստեղծող /օրինակ -"այմաքս",/եթե ինչ որ մեկը տեսել է դա ապա ինձ կհասկանա / տեխնիկական միջոցները նոր աշխարհ են, որոնցում գիրքը արդեն կորցնում է իր տրադիցիոն տեղը: ոչ մեկը չի կարող ասել, թե վաղը ինչ կլինի: ես հավատում եվ /նման կրոնին / ֆանտաստիկային, ու այդ ֆանտաստիկան այնպիսի արագությամբ է վերածվում ռեալության, որ շատ անգամ չես էլ հասցնում անգամ հպանցիկ հետևես նորություններին:

    մի խոսքով կյանքը թելադրում է իրենը, ուզենք թե չուզենք:
    …Չնայած, մյուս կողմից էլ բոլոր ծնողներն էլ իրենց էգորիզմի սահմաններում անպատճառ ուզում են, որ իրենց երեխաները սիրեն այն, ինչ իրենք են սիրել, և ատեն այն ինչից իրենք են զզվել, ու դա բերում է հայրերի ու որդիների անվերջանալի վեճերին:

    երջանիկ են այն ծնող-որդի զույգերը, որտեղ ծնողը հասկանում է, թե ինչ է պետք իր երեխային, այլ ոչ թե այն, թե ինչ է պետք իրեն /մի կողմից/:

  2. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գևոր (24.07.2009)

  3. #2
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Դիվ, գրքի մահը կնշանակի երևակայության մահ:

  4. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arpine (13.09.2011), Kita (23.07.2009), Ուլուանա (22.07.2009)

  5. #3
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.04.2006
    Գրառումներ
    5,527
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դիվ, գրքի մահը կնշանակի երևակայության մահ:
    սա բավականին երկար վիճելու թեմա է
    բայց ասեմ մենակ այն, որ ինչ՞ է, երբ չկար գիրքը, չկար՞ երևակայություն:
    Հոմերոսը առանց գրքի է երևակայել Հունական աստվածների ժամանակ գիրք չի եղել

  6. #4
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Գրականությունը միանշանակ անհրաժեշտություն չի, իմ կարծիքով: Այն արտահայտման միջոցներից մեկն ա` երաժշտության, նկարչության ու այլ արվեստների հետ նույն շարքում: Այսինքն ընդամենը ճաշակի ու հակումների խնդիր: Ասենք մեկը առանց որևէ քաղցի ու պրոբլեմի կարողանում ա ապրել առանց նկարչության /թե նկարելու, թե ուրիշների նկարածները ընկալելու անհրաժեշտության առումով/, մարդ կա երաժշտության հանդեպ ա անտարբեր` կա-չկա` մեկ ա: Նույնն էլ գիրքն . որպես գրականություն` տվյալ մարդը, իր քիմքին համեմատ, կարող ա դրա կարիքը բնավ չունենալ ու անտարբեր լինել: Որպես ինֆորմացիայի միջոց` այլ տեխնոլոգիաները` ֆիլմ, ինտերնետ, լիարժեք կարող են փոխարինել գրքին:

  7. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ձայնալար (22.07.2009)

  8. #5
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Մեջբերում dvgray-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    սա բավականին երկար վիճելու թեմա է
    բայց ասեմ մենակ այն, որ ինչ՞ է, երբ չկար գիրքը, չկար՞ երևակայություն:
    Հոմերոսը առանց գրքի է երևակայել Հունական աստվածների ժամանակ գիրք չի եղել
    Կար երևակայություն, չկար Հոլիվուդ, չկային համակարգչային խաղեր, չկար հեռուստատեսություն, ու մարդիկ գիրք էին գրում: Իսկ Հոմերոսի ժամանակ գիր արդեն կար:

    Նայի. վերևում քո նշած զվարճանքի այլ միջոցները՝ այմաքս և այլն, երևակայության համար ոչ մի տեղ չեն թողնում: Դու տեսնում ես այն, ինչ կա: Գի՛րք կարդալիս դու տեսնում ես այն, ինչ ուզում ես: Սա է տարբերությունը: Իսկ գիրք կարդալը շատ, շատ-շատ է զարգացնում մարդու երևակայությունը: Ամեն հաջորդ կարդացածդ գիրքը ավելի վառ ես պատկերացնում, ամեն հաջորդ տեսարանը ավելի հստակ ու գունագեղ: Ես, օրինակ, իմ կարդացածը համարյա միշտ պարզ տեսնում ու զգում եմ: Իսկ կինոն ու տեսախաղերը այդպիսի հնարավորություն չեն տալիս: Գիրք կարդալիս այդ գրքի հերոսը կլանածդ ամեն մի տողի հետ փոխվում է, ամեն մի էջի հետ՝ մի նոր բան է ձեռք բերում, իսկ կինոյի դերասանը մեջտեղից ճղվի էլ՝ կմնա նույնը: Կինոյի մի նոր տեսարանը կինոյի սկիզբը փոխել չի կարող, իսկ գրքի նոր գլուխը կարող է ստիպել, որ առաջին մասը լրիվ այլ կերպ ու այլ տեսանկյունից պատկերացնես: Բնականաբար՝ կինոն էլ է ստիպում երևակայել. հաստատ երեխա ժամանակ բոլորն էլ երազել են Սուպերմենի նման թռչել, օրինակի համար: Բայց ամբողջ հարցն այն է, որ կինոյի հերոսին, կինոյի հերոսությունները (լավ, կիոնյի չասեմ. տեսածդ), տեսածդ էֆեկտները դու ուրիշ կերպ արդեն չես կարող պաատկերացնել, կամ պատկերացման դիապազոնդ բավականին նեղ է՝ շրջանակված նորից տեսածդ այլ նյութերով (ուրիշ կինոներ, խաղեր, սերիալներ), իսկ կարդացածդ տեսարանը ազատ ես պատկերացնելու այնպես, ինչպես կուզես. ոչ մի սահմանափակում չկա:

    Հաջորդ հարցը: Կարդացածս գրքի հիման վրա նկարած ցանկացած ֆիլմ դիտելիս միշտ ահավոր սուր զգացել եմ մի բան. հեղինակի խոսքի բացակայությունը: Լավ գրքի ամենալավ մասը, ըստ իս, ոչ թե դիալոգներն են, այլ հենց հեղինակի խոսքը: Իսկ կինոների ճնշող մեծամասնության մեջ նման բան չկա. եթե կա էլ, անհամեմատ ավելի քիչ է, քան գրքում: Նորից՝ վատ է: «Նավապետ Գրանտի որդիները» կարդալիս լիքը նոր բաներ ես իմանում պատմության, աշխարհագրության և այլ բնագավառներից, իսկ կինոն դիտելիս՝ զրո: Սա դեռ միայն կիրառական-կրթական ասպեկտն է, որը կարելի է, բնականաբար, փոխարինել ուսուցողական տեսանյութերով, ինտերակտիվ դասագրքերով և այլն: Իսկ, ասնեք, ջրհեղեղի նկարագրությունը կամ ծովի բույրն ու քամի՞ն:

    Այնուհետև. երևակայության համար ոչ մի լրացուցիչ միջոց հարկավոր չէ, իսկ լավ տեսանյութ նկարելու համար հարկավոր են ֆինանսական ու տեխնիկական միջոցներ: Եթե դրանք կան՝ հարց չկա. «Մատանիների տիրակալի» էկրանացումը հրաշք է, օրինակ: Իսկ եթե չկա՞ն: «Սյոգուն» հրաշալի, ընտիր վեպի էկրանացման միայն սկիզբը կարողացա նայել, որովհետև էժան էր: Գուցե ֆիլմը լավն է, բայց իմ պատկերացրածը հաստատ հազար անգամ ավելի լավն էր: Ու հարցը ոչ միայն դերասանների դեմքի, ձայնի, պալատի մեծության մասին է:

    Երկար ու բարդ թեմա է սա, ու այնքան էլ միանշանակ լուծում չունի, ինչքան դու ես նշել: Հնարավոր է, որ գիրքը մի օր իրոք մահանա, ինչպես այսօր արդեն մի ոտքով գերեզմանում են կրկեսը, օպերան ու բալետը, բայց դա կլինի անդառնալի ու անփոխարինելի, պարտադրված կորուստ, ոչ թե զիջում՝ առավել լավ, առավել հետաքրքիր, առավել նպատակահարմար միջոցների:

  9. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Apsara (10.08.2009), E-la Via (28.07.2009), Kita (23.07.2009)

  10. #6
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Պատ. Գիրք. անհրաժեշտությու՞ն, թե մեռնո՞ղ զբաղմունք

    Մոդերատորական. Թեման ստեղծվել է «Երեխային «գրքին կապելը»» թեմայից առանձնացված գրառումների հիման վրա:

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  11. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Apsara (10.08.2009), dvgray (22.07.2009), Հայկօ (22.07.2009)

  12. #7
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.04.2006
    Գրառումներ
    5,527
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Գիրք. անհրաժեշտությու՞ն, թե մեռնո՞ղ զբաղմունք

    Հայկօ, քիչ անց կանդրադառնամ քո վեևջին , բավականին հետաքրիքր գրառմանտ:
    հիմա ասեմ միայն, որ դու օրինակ մեջբերել ես հիմնականում ամենրիկյան կասսովի ֆիլմերից: իսկ կան լիքը այլ ֆիլմեր:

  13. #8
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Գրականությունը միանշանակ անհրաժեշտություն չի, իմ կարծիքով: Այն արտահայտման միջոցներից մեկն ա` երաժշտության, նկարչության ու այլ արվեստների հետ նույն շարքում: Այսինքն ընդամենը ճաշակի ու հակումների խնդիր: Ասենք մեկը առանց որևէ քաղցի ու պրոբլեմի կարողանում ա ապրել առանց նկարչության /թե նկարելու, թե ուրիշների նկարածները ընկալելու անհրաժեշտության առումով/, մարդ կա երաժշտության հանդեպ ա անտարբեր` կա-չկա` մեկ ա: Նույնն էլ գիրքն . որպես գրականություն` տվյալ մարդը, իր քիմքին համեմատ, կարող ա դրա կարիքը բնավ չունենալ ու անտարբեր լինել: Որպես ինֆորմացիայի միջոց` այլ տեխնոլոգիաները` ֆիլմ, ինտերնետ, լիարժեք կարող են փոխարինել գրքին:
    Արվեստների մեծագույն մասը մարդն ընկալում է տեսողությամբ ու լսողությամբ, ընդ որում՝ այստեղ տեսողությունը ոչ թե միջոց է, այլ հենց նպատակակետ: Նույնիսկ արտահայտություն կա՝ «աչք շոյող»: Ուղեղին համարյա ոչ մի բան չի նմում ավելացնելու տեսածին. վերլուծելու՝ գուցե, փոփոխելու՝ ոչ: Իսկ գիրքը՝ ընթերցանությունը, միակ արվեստն է, որ հիմնվում է միայն ու միայն մարդու ուղեղի, պատկերացնելու կարողության, առանց նայելու տեսնելու, առանց ականջ դնելու՝ լսելու ունակության վրա: Բնականաբար՝ իմ ասածն այն չէ, թե առանց գրքի հնարավոր չէ ապրել. իհա՛րկե ապրել են և ապրում են՝ ճիշտ այնպես, ինչպես քո նշած՝ նկարչության ու երաժշտության մասին օրինակում: Բայց պնդել, թե գիրքը կատարելապես փոխարինելի է, իմ կարծիքով սխալ է: Ու գիրքն էլ դիտարկել զուտ որպես ինֆորմացիոն (տեղեկատվական իմաստով) աղբյուր նույնպես չի կարելի: Ի՞նչ հույժ կարևոր ինֆորմացիա էր պարունակում «Գիքորը»: Ոչ մի: Իսկ զգայական՝ ինչքան ուզես: Առաջարկիր այդ պատմվածքի արտահայտման գոնե մի՝ ոչ գրային տարբերակ, որի միջոցով մարդը կարող է զգալ նույնը, ինչ զգացել է «Գիքորը» առաջին անգամ կարդալիս:

    Իսկ պոեզիա՞ն: Չափածո խոսքը՞: Վերևում նշածս «Նավապետ Գրանտի որդիների» օրինակը մի քիչ թույլ էր. հիմա խոսենք, օրինակ, Ուիթմենի «Խոտի տերևների» կամ Բոդլերի, Վեռլենի, Էլիոտի, Պոյի, Սահյանի ու Չարենցի մասին, ի վերջո: Ինչպե՞ս, եթե ոչ գրավոր: Ոչ մի կերպ: Չկա գիրք, չկա պոեզիա: Իսկ ես պոեզիայից հրաժարվելուն դեռ պատրաստ չեմ, չնայած չափածո խոսքի շատ մեծ երկրպագու էլ չեմ համարում ինձ:

  14. #9
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Գիրք. անհրաժեշտությու՞ն, թե մեռնո՞ղ զբաղմունք

    Մեջբերում dvgray-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հայկօ, քիչ անց կանդրադառնամ քո վեևջին , բավականին հետաքրիքր գրառմանտ:
    հիմա ասեմ միայն, որ դու օրինակ մեջբերել ես հիմնականում ամենրիկյան կասսովի ֆիլմերից: իսկ կան լիքը այլ ֆիլմեր:
    Դիվի, ամբողջ ասածս այն է, որ մեկը մյուսին չեն կարող փոխարինել ոչ մի կերպ: Կինոն գրքին չի կարող փոխարինել: Գրելով չես կարող ճշգրտորեն նկարագրել Պիկասոյի «Գեռնիկան»: Դեգայի «Պարուհիները» տեսնելիս դու նկարը ստեղծվելու պահին հնչած երաժշտությունը չես լսում: Բեթհովենի «Հերոսականը» լսելիս քո պատուհանից նույն տեսարանը չի բացվում, ինչ որ Բեթհովենի աշխատասենյակի պատուհանից էր: Փոխարինել անհնար է. ամեն մեկն իր տեղը ունի: Իսկ գրքի տեղը շատ ավելի յուրահատուկ է, իմ կարծիքով, քան մնացած արվեստներինը: Ու պատճառը կրկին մարդկային երևակայությունն է ու այն, որ այդ երևակայությունը սահմաններ չունի, ի տարբերություն շրջանակված նկարի, ավարտվող երաժշտության, վայրկյանում քսանչորս կադր ժապավենի:

  15. #10
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Արվեստների մեծագույն մասը մարդն ընկալում է տեսողությամբ ու լսողությամբ, ընդ որում՝ այստեղ տեսողությունը ոչ թե միջոց է, այլ հենց նպատակակետ: Նույնիսկ արտահայտություն կա՝ «աչք շոյող»: Ուղեղին համարյա ոչ մի բան չի նմում ավելացնելու տեսածին. վերլուծելու՝ գուցե, փոփոխելու՝ ոչ: Իսկ գիրքը՝ ընթերցանությունը, միակ արվեստն է, որ հիմնվում է միայն ու միայն մարդու ուղեղի, պատկերացնելու կարողության, առանց նայելու տեսնելու, առանց ականջ դնելու՝ լսելու ունակության վրա: Բնականաբար՝ իմ ասածն այն չէ, թե առանց գրքի հնարավոր չէ ապրել. իհա՛րկե ապրել են և ապրում են՝ ճիշտ այնպես, ինչպես քո նշած՝ նկարչության ու երաժշտության մասին օրինակում: Բայց պնդել, թե գիրքը կատարելապես փոխարինելի է, իմ կարծիքով սխալ է: Ու գիրքն էլ դիտարկել զուտ որպես ինֆորմացիոն (տեղեկատվական իմաստով) աղբյուր նույնպես չի կարելի: Ի՞նչ հույժ կարևոր ինֆորմացիա էր պարունակում «Գիքորը»: Ոչ մի: Իսկ զգայական՝ ինչքան ուզես: Առաջարկիր այդ պատմվածքի արտահայտման գոնե մի՝ ոչ գրային տարբերակ, որի միջոցով մարդը կարող է զգալ նույնը, ինչ զգացել է «Գիքորը» առաջին անգամ կարդալիս:

    Իսկ պոեզիա՞ն: Չափածո խոսքը՞: Վերևում նշածս «Նավապետ Գրանտի որդիների» օրինակը մի քիչ թույլ էր. հիմա խոսենք, օրինակ, Ուիթմենի «Խոտի տերևների» կամ Բոդլերի, Վեռլենի, Էլիոտի, Պոյի, Սահյանի ու Չարենցի մասին, ի վերջո: Ինչպե՞ս, եթե ոչ գրավոր: Ոչ մի կերպ: Չկա գիրք, չկա պոեզիա: Իսկ ես պոեզիայից հրաժարվելուն դեռ պատրաստ չեմ, չնայած չափածո խոսքի շատ մեծ երկրպագու էլ չեմ համարում ինձ:

    Հայկ ջան, համաձայն չեմ: Գրականությունը նույնպես զգայական ընկալման ոլորտ ա, ինչպես և երաշտություն գրելը օրինակ, գրականություն ստեղծելը նույնպես նոտաներով ա, զգում ես երաժշտությունը` ուղեղիդ քիմքին:
    Անձամբ ես, օրինակ, պոեզիա չեմ սիրում, ու չեմ կարդում, ու հրաշալի յոլա եմ գնում առանց դրա, ու չունեմ դրա քաղցը կամ կարիքը, պարզապես իմ քիմքին դա անհրաժեշտ չի` ճաշակի խնդիր, իսկ արձակը իմ համար երաժշտություն, ու ուղեղի վերլուծությունն էստեղ ուրիշ մակարդակում ա գնում, ու գիտես, էդ նույն վերլուծությունը նման մակարդակում երաժշտության մարդու համար գնում ա երաժշտությունը լսելիս, նկարչի համար - գծերի ու գույների խաղի մեջ: Ուրիշ իհարկե ինֆորմատիվ գրականությունը, որը զուտ ինֆորմացիա է հաղորդում, բայց դրան հաստատ կարող է փոխարինել "չոր ուցամաք" ինտերնետային հաղորդագրությունը կամ դոկումենտալ, թեկուզ գեղարվեստական ֆիլմերը, անգամ կոմիքսներն էլ /չնայած դա էլ գրա-նկարչական ուրիշ արվեստ ա, ու մարդ կա իր քիմքին էլ դա է հաճելի/: Ասել կուզեմ, էս կարգի բաները ճաշակի խնդիր են: Ես օրինակ, որ ինչ-որ պերիոդ գիրք չկարդամ, ուղեղիս բջիջիները սովից սատկում են, բայց որ ցուցահանդես տարիներով չգնամ, պետքս չի:

  16. #11
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հայկ ջան, համաձայն չեմ: Գրականությունը նույնպես զգայական ընկալման ոլորտ ա, ինչպես և երաշտություն գրելը օրինակ, գրականություն ստեղծելը նույնպես նոտաներով ա, զգում ես երաժշտությունը` ուղեղիդ քիմքին:
    Անձամբ ես, օրինակ, պոեզիա չեմ սիրում, ու չեմ կարդում, ու հրաշալի յոլա եմ գնում առանց դրա, ու չունեմ դրա քաղցը կամ կարիքը, պարզապես իմ քիմքին դա անհրաժեշտ չի` ճաշակի խնդիր, իսկ արձակը իմ համար երաժշտություն, ու ուղեղի վերլուծությունն էստեղ ուրիշ մակարդակում ա գնում, ու գիտես, էդ նույն վերլուծությունը նման մակարդակում երաժշտության մարդու համար գնում ա երաժշտությունը լսելիս, նկարչի համար - գծերի ու գույների խաղի մեջ: Ուրիշ իհարկե ինֆորմատիվ գրականությունը, որը զուտ ինֆորմացիա է հաղորդում, բայց դրան հաստատ կարող է փոխարինել "չոր ուցամաք" ինտերնետային հաղորդագրությունը կամ դոկումենտալ, թեկուզ գեղարվեստական ֆիլմերը, անգամ կոմիքսներն էլ /չնայած դա էլ գրա-նկարչական ուրիշ արվեստ ա, ու մարդ կա իր քիմքին էլ դա է հաճելի/: Ասել կուզեմ, էս կարգի բաները ճաշակի խնդիր են: Ես օրինակ, որ ինչ-որ պերիոդ գիրք չկարդամ, ուղեղիս բջիջիները սովից սատկում են, բայց որ ցուցահանդես տարիներով չգնամ, պետքս չի:
    Հազար տոկոս համաձայն եմ գրածիդ հետ: Ամեն ինչ էլ ցանկության, տրամադրության ու ճաշակի հարց ա, ճաշակին էլ դե ընկեր չկա և այլն: Ես ուրիշ բան եմ ասում. գիրքը կարդացողի համար անփոխալինելի է: Միանշանակ կողմ եմ զուտ ինֆորմացիոն գրականությունը (դասագրքեր, բառարաններ, հանրագիտարաններ, տեղեկատուներ և այլն) ինչքան հնարավոր է շուտ մուլտիմեդիական-ինտերակտիվ նյութերով փոխարինելուն: Բայց արդեն գրված գեղարվեստական ստեղծագործություններին ոչ մի բան չի կարող փոխարինել: Հուսով եմ՝ գրվելիքներին էլ: Գիրքը չի մահանա այնքան ժամանակ, քանի դեռ կա գիրք կարդացող: Իսկ հիմա գիրք կարդացողներ կան:

  17. #12
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես ուրիշ բան եմ ասում. գիրքը կարդացողի համար անփոխալինելի է: արդեն գրված գեղարվեստական ստեղծագործություններին ոչ մի բան չի կարող փոխարինել: Հուսով եմ՝ գրվելիքներին էլ: Գիրքը չի մահանա այնքան ժամանակ, քանի դեռ կա գիրք կարդացող: Իսկ հիմա գիրք կարդացողներ կան:
    Հա, դրանում խոսք չկա: Ես նույնիսկ գիրքը էլէկտրոնային կարդալուն եմ դեմ, մինչև թղթի ֆակտուրան, շրիֆտի էներգետիկան չզգամ, "կերածիցս" բան չեմ հասկանա

  18. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Apsara (10.08.2009)

  19. #13
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.04.2006
    Գրառումներ
    5,527
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Գիրք. անհրաժեշտությու՞ն, թե մեռնո՞ղ զբաղմունք

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դիվի, ամբողջ ասածս այն է, որ մեկը մյուսին չեն կարող փոխարինել ոչ մի կերպ: Կինոն գրքին չի կարող փոխարինել:
    լիովին համաձայն եմ: Սակայն ես չէի ասում որ մեկը մյուսին կփոխարինի: ընդամենը ես խոսում էի տեխնիկական միջոցներից:
    Եթե հիշում ես, Մատրիցա ֆիլմում կար յուրահատուկ ձև ուղեղի զագրուզկայի: / /
    խոսքս նրա մասին է, որ մենք իրականում կարդալով գիրք, կատարում ենք ուղեղի աշխատանք, զգայարանների աշխատանք:
    Դա տեխնիկապես հնարավոր է որ ապագայում կատարվի լրիվ ուրիշ մեթոդոլոգիայով, քան է տպագիր գիրքը կամ էլեկտրոնային գիրքը: Այսինքն կարդալու տրադիցիոն ձևը հնարավոր է որ փոխարինվի այլ ձևերով:

  20. #14
    Պատվավոր անդամ ars83-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.06.2008
    Գրառումներ
    2,966
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դիվ, գրքի մահը կնշանակի երևակայության մահ:
    Իսկ, միգուցե, մեդիա-տեխնոլոգիաների զարգացո՞ւմ
    Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)

  21. #15
    Պո Վարպետ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    12.04.2006
    Հասցե
    Երեւան
    Տարիք
    46
    Գրառումներ
    1,739
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Երեխային «գրքին կապելը»

    Մեջբերում ars83-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ, միգուցե, մեդիա-տեխնոլոգիաների զարգացո՞ւմ
    Ես էլ էի ուզում գրել նույնը: Որովհետև մի քիչ չհասկացա` մենք գրքի, թե գրականության անհրաժեշտությունն ենք քննարկում? Ասյինքն` ձևի, թե բովանդակության?
    В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
    только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…
    Чарльз Дарвин

Էջ 1 3-ից 123 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Բողոքի գիրք
    Հեղինակ՝ Chuk, բաժին` Առաջարկություններ և դիտողություններ
    Գրառումներ: 672
    Վերջինը: 11.11.2018, 19:11
  2. ՀՀ Կարմիր գիրք
    Հեղինակ՝ yerevanci, բաժին` Բնապահպանություն
    Գրառումներ: 48
    Վերջինը: 07.02.2014, 20:36
  3. Java-ի գիրք
    Հեղինակ՝ shgalex, բաժին` Ծրագրավորում
    Գրառումներ: 7
    Վերջինը: 04.08.2008, 08:09
  4. Գիրք կարդում եք
    Հեղինակ՝ VisTolog, բաժին` Գրքերի աշխարհ
    Գրառումներ: 1
    Վերջինը: 13.10.2007, 17:34

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •