Վիշապ-ի խոսքերից
Ներիր, բայց հուզական մտքեր ես արտահայտում: Թաթար-մոնղոլները փաստացի իրենց արածն արել վերջացրել են: Ներկայումս Թուրքիան Եվրոմիությանը անդամագրվելու թեկնածու է, իսկ քաղաքակրթության բնօրրան Հայաստանս առայժմ միայն կարող է երազել թեկուզ թեկնածուի կարգավիճակով Եվրոխորհրդում քննարկման առարկա լինել: Թուրքական մշակույթ կա, արդյունաբերություն կա, կրթություն կա, կան թուրք հայտնի գրողներ, աստղագետներ, ֆիզիկոսներ, հիմա թուրքերը չեն մորթում ու թալանում այլ ազգերին ինչպես առաջ: Սա բնական պրոցես է, որի դեմ դու ոչինչ չես կարող անել բացի բողոքդ արտահայտելուց: Բնական պրոցեսին դեմ գնալով միայն խախտելու ես հավասարակշռության օրենքը, որի համար պատժվելու ես: Նույնն է թե եղնիկներին փորձենք առանձնացնել առյուծներից, որ նրանց չուտեն, քանի որ եղնիկները գեղեցիկ են: Ինչ ես կարծում, ի՞նչ կլինի: Եղնիկները կոչնչանան հիվանդությունից, իսկ առյուծները՝ սովից, քանզի առյուծները առաջին հերթին խժռում են թույլ ու վատառողջ եղնիկներին: Իսկ ինչ ես կարծում, ի՞նչ կլինի եթե աշխարհը բաժանենք երկու մասի, մի մասում առանձնացնենք թերզարգացած պոպուլյացիային, մյուսում՝ քաղաքակիրթ ու զարգացած զանգվածին: Թերզարգացած մասսան կուտի մոլորակը, զարգացածներին էլ հետը: Այստեղ միակողմանի մտածելակերպի խնդիր էլ կա՝ իսկ ի՞նչ, եթե դու ծնվեիր Աֆրիկայում, կուզեի՞ր քո առաջ պարիսպներ տեսնել դեպի Եվրոպա: Իսկ լա՞վ է, որ հիմա հայերս ազատ չենք կարող Եվրոպա գնալ: Նորից եմ ասում, գլոբալիզացիան դա մտածելակերպ է, որի մեջ ներառվում են հավասարությունը, հանդուրժողականությունը, ազատամտությունը, և որը համամարդկային զարգացման հնարավորություններ է տալիս: Ազգայնականությունը և դիսկրիմինացիան դրանք միայն թշնամանքի աղբյուր են, էգոիզմ, չարություն, ճգնաժամ, դեպրեսիա, պատերազմ: Ես չեմ ասում հենց հիմա բոլոր սահմանները պետք է բացել ու բոլորին նույն արտոնությունները տալ: Ժամանակի ընթացքում, շատ մանրից, ուղղակի տենդենցը պետք չի խախտել: Այդպիսի համաշխարհային պրոցես կա, որն արդեն վաղուց սկսվել է, ու որի դեմն առնելն արդեն բարդ գործ է, ավելի լավ է պատրաստվել, քանի որ հակադրվելով միայն կորուստներն են մեծ լինելու: Իսկ ոչ մի համամարդկային պրոցես առանց կորուստների չի լինում:
Էջանիշներ