ճակատագիր

[Գեա]

Երևի մոռացել եք որ հայերենում «պատահականություն» կոչվող բառ կա:

Ճիշտ ես ասում իհարկե, բայց դա նույնպես ճակատագիր չի. Շատերս ենք ասում,որ պատահականություններին չենք հավատում, բայց համոզված եմ, որ կյանքում ավելի շատ ենք պատահականությունների հանդիպել, քան թե սպասված դեպքերի. Քո ասվածը կարող է լինել շատ-շատ պատահականություն, բայց ոչ ճակատագիր. ԱՄԵՆ ՄԱՐԴՈՒ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ ԻՐ ՁԵՌՔՈՒՄ Է:

ինչպես ճակատագրին չհավատացողներն են ասում , որ ճակատագիր բառը հորինել են թույլ մարդիկ իրենց հիմար արարքները կամ չստացված կյանքը արդարացնելու համար այնպես էլ ճակատագրին հավատացողները կարող են պնդել որ պատահականություն բառը հորինել են նրանք , որոնք չեն ուզում հաշտվել իրենց անզորության հետ:Այս թեման անիմաստ է ինչպես դուք ինձ չեք կարող ապացուցել որ տվյալ հետիոտնը անցումում հայտնվել է պատահական այնպես էլ ես չեմ կարող ապացուցել որ նրան այնտեղ էր բերել ճակատագիրը:իմ կարծիքով բանը նրանում է որ ճակատագիրը միայն երբեմն է լինում կատեգորիկ ու միանշանակ, սովորաբար մի իրավիճակի համար այն հնարավորություն է տալիս կատարելու ընտրություն, ու այ այստեղ արդեն երևում է թե ով ինչ աստիճանի է հարմարված կյանքին:Խելացի, կյանքի փորձ ունեցող մարդը կատարում է ճիշտ ընտրություն , իսկ անփորձ ու ոչ ճկուն մարդը ընտրում է սխալ ճանապարհ, որի պատճառով էլ հաճախ ընկնում փորձանքի մեջ:
Որպես օրինակ ուզում եմ պատմել մի պատմություն ,որը սկզբից մինչև վերջ ճշմարտություն է
Քութաիսի քաղաքում ապրում էր մի հարբեցող վրացի , նա այնքան հարբեցող էր , որ գինուց անցել էր օղու,նմաններին վրացիները հատկապես չեն հարգում և ասում են "նա ռուսի նման է ալկաշ է ու օղի է խմում":
Մի օր այս մարդը հարբացության գագաթնակետին օղու շիշը կրծքին սեղմած վայր է ընկնում չորրորդ հարկից,ու ...չի մահանում :Բակում նարդի խաղացող հարևանները նրան արագ տեղափոխում են հիվանդանոց,որտեղ նրա վրա մի քանի կապտուկներից բացի ուրիշ ոչինչ չի հայտնաբերվում :երկու օրից մարդուն դուրս են գրում : Հիվանդանոցից դուրս գրվելուց հետո հենց հաջորդ օրը վրացին մի մեծ խնջույք է կազմակերպում, հավաքում է բոլոր բարեկամ - հարևաններին,Խնջույքը վերածվում է մի մեծ գինարբուքի:խնջույքի ավարտին, երբ ոտքի վրա մի կերպ օրորվող վրացին ճանապարհում էր վերջին հյուրին ,իր տան շեմին ընկնում ,և ծոծրակով խփվելով աստիճանների սուր եզրին, մահանում է տեղում:Դե ինչ, ուրեմն պատահականություն էր որ նա կենդանի մնաց `վայր ընկնելով չորրորդ հարկից, պատահականություն էր ,որ բոլոր հարբած հյուրերից հենց նրա ոտքն առավ շեմքի մոտ ընկած քարին:
իսկ ես կարծում եմ , որ ճակատագիրը կամ ինչ անուն ուզում եք տվեք այդ երևույթին նրան հնարավորություն էր տվել փոխվելու , իսկ նա արհամարհեց այդ հնարավորությունը` պատժվելով մահով: