Gevo,լուրջ հիմքեր են պետք կարծիքս փոխելու
Իսկ հարց չ՞ի առաջանում, թե ինչ՞ի ենք դատապարտված, կամ հանարավոր չե փոխել...
կամ ո՞վ է այդ ճակատագիր գրողը, ինչ՞ի մեկին լավ ճակատագիր է գրում մյուսին վատ...
ին՞չ է արել նորածին երեխան, մոր հիվանդ է ծնվում, կամ առողջ է, բայց մեքենայի տակ է ընգնում...
կա՞ մեկը,որ կարող է ճիշտ պատասխանել այս հարցերին...
Կնա մարդիկ հպարտանում են, թե իրենց կյանքը իրենց ձերքումն է, մի կողմից ճիշտ է, այո, դա այդպես է, եթե մի քիչ խորը նայեք ձեր կյանքի անցյալին և փորձեք հիշեք, որ այս բանը ես ստացել եմ անցյալում կատարած գործողղությունների արդյունքից, ապա դա պարզ կլինի, որ ինչ արել եմ հիմա ստանում եմ իմ արածի արդյունքը...
Ճակատագիրը, դա բնության շատ պարզ Օրենք է, ոչ ոք ոչ ոքի ճակատագիրը չի գրում, այլ մենք ինքներս ենք գրում մեր ապագա ճակատագիրը: Դա հասկանալու համար մարդ պետք է գիտակցի, կամ սովորի, որ ամեն կատարած գործողություն, ունի արդյունք, լավ կամ վատ և դրա հեղինակը մենք ենք, մեզ ոչ ոք չի ստիպում վատ կամ լավ արաքներ
կատարել, միյայն մենք ինքներս ենք որոշում դա կատարել...
Ամեն կատարած արարք նման է սերմի, որը ցանելուց ժամանակ է պետք , որ դա աճի և պտուղ տա և դա կարող է տեղի ունենալ շատ տարիներ հետո...
Օրինակ մարդասպանին կամ գողին պատիժ է հասնում, եթե նրան չեն կարողանում դատել, և նա կարծում է, որ նա սպանեց կամ գողացավ և չբռնվեց, ապա նա չարաչար սխալվում է, նա ինքը իր ապագա ճակատագիրը, ըստ բնության օրենքի վաստակել է, և ինչ է տեղի ունենում, նա կարող է օրինակ՛ ծնվել մի աղքատի ընտանիքում, նրանից գողանան, նրան սպանեն նույնպես... կամ մի մարդ մի լավ գործ է կատարել, որի համար պետք է մի ինչ որ վարձ ստանար, բայց չի ստացել, ապա նա ստանոալու է այդ վարձը մի ուրիշ տեղից, որի մասին չի էլ հիշում և համարում է հրաշք...
Ըստ ֆիզիկայի օրենքի գործողությունը ունի հակազդեցություն, մեկը գլուխը խփում է պատին, պատն էլ խփում է գլխին, աարդյունքում գլուխը ցավում է...
Ճակատագիր կոչվածը դա մեր կատարած գործողությունների արդյունքն է, որոնց մասին մենք մոռացել ենք, կամ չենք էլ գիտակցում, որ եթե ցավ ենք պատճառում ապա ցավ կստանանք, եթե լավություն ենք անում լավը կստանանք, սա է ճակատագիրը...
Աստված ճակատագիր չի գրում, այլ հետևում է, որ ամեն մարդ ստանա իր գործողությունների արդյունքը, կապ չունի հավատում եք Աստծուն թե ոչ, ինչպես տեսնում եք դա տեղի է ունենում բոլորի կյանքում...
հարգանքներս...
յոգի (22.07.2009)
Այս գրառումդ հակասեց նախորդ գրառմանդ:Ի՞նչ է նշանակում վիճակված:Եթե քո ասելով մարդն է ամեն բան կերտում իր սեփական ձեռքերով,մարդն ուզու՞մ է իր կյանքին վերջ տալ:
մարդիկ կան այնքան մեղք են գործում իրենց կյանքի ընթացքում,բայց լավ էլ երջանիկ են ապրում ու իրենց լավ են զգում:
Կարծում եմ,որ բոլորս էլ ինչ որ բանի դատապարտված ենք,այո,կարող ենք այդ ճանապարհները որոշ չափով փոխել,բայց լիովին փախչել հնարավոր չէ:
Իհարկե Արմենյա ջան, համաձայն եմ, որ մեր ձեռքում ամեն ինչ չե, ոչ ել գերբնական ենք...
բայց մեր ապագան մեր ձեքումն է, իսկ ներկան, արդեն քաղում ենք մեր անցյալում կատարած գործողությունների արդյունքը...
Բացի դրանից գոյություն ունի նաև 3 տեսակի անհանգստության պատճառներ, դրանք են, Բնությունը «աղետներ, եղանակ և այլը» ուրիշ ապրող էակների կողմից, մարդկանց , կենդանիների... և Մեր մտքի կողմից...
Առաջի երկուսին դժվար է հաղթահարել, երրորդնել է դժվար, բայց հնարավոր է...
Բացի այս երեքից կան նաև Բնության երեք գոյավիճակներ, որոնք նույնպես մարդուն թակարդն են գցում և ստիպում են գործել ըստ իրենց կամքի, դրանք են՛ Տգիտության գոյավիճակ, Կրքի և Առաքինի... այս երեքը մարդուն տիկնիկի պես խախացնում են և մարդ գործում է ըստ այս գոյավիճակների, բայց երբ մարդ հաղթահարում է դրանց ազդեցությունը, ապա նա դուրս է գալիս նրանց կալանքից և ինքն է կատարում իր առաջընթաց գործողությունները և հասկանում է թե իր կատարած գործողությունները ինչ արդյունք կտան...
թե ինչպես են գործում մարդկանց վրա այդ գոյավիճակները կարող եմ մանրամասը գրել , եթե հետաքրքիր է...
Ճակատագիր չկա: Կա նորին մեծություն Պատահականությունը:
Enigmatic (22.07.2009), Ungrateful (22.07.2009), Ռեդ (22.07.2009), Սլիմ (22.07.2009)
Քննարկմանը մի բան կարելի է ավելացնել:
Մարդ ինքն է իր ճանապարհն ընտրում, բայց մի մոռացեք, որ մի մարդու վրա ազդում են շրջապատող մնացած մարդիկ և ընդհանրապես բնության երևույթներն ու տիեզերքը: Կասեք ինչպե՞ս. մտքերով. կարծում եմ մնացածը հասկացաք:
Պատահականությունն էլ այն է, ինչ ինքներս չենք պատկերացրել, բայց «աշխարհի համազոր ուժի» ազդեցությամբ կատարվում է:
Կարելի է ասել, որ հակասում է և ոչ, նայծ տեսանկյունից...
Վիճակված նշանակում է, որ մարդ կատարել է մի գործողություն և այդ գործողության արդյունը պիտի ստանա, եթե հիմա չի ստանում, կամ չի հաջողվում, ապա դա կարող է տեղի ունենալ մի ուրիշ ժամանակ, որի մասին մարդ կարող է արդեն մոռացել է, բայց բնությունը չի մոռացել և նա հետ է ստանում այդ արդյունքը, սա է ««վիճակվածը»»
հարցս ուղղում եմ նրանց, ովքեր վստահաբար հայտարարում են, որ ամեն ինչ իրենց իսկ ձեռքերում է..
ինչպես եք դա ստուգել ?![]()
Կարելի է ասել, որ հակասում է և ոչ, նայծ տեսանկյունից...
Վիճակված նշանակում է, որ մարդ կատարել է մի գործողություն և այդ գործողության արդյունը պիտի ստանա, եթե հիմա չի ստանում, կամ չի հաջողվում, ապա դա կարող է տեղի ունենալ մի ուրիշ ժամանակ, որի մասին մարդ կարող է արդեն մոռացել է, բայց բնությունը չի մոռացել և նա հետ է ստանում այդ արդյունքը, սա է ««վիճակվածը»»
Իսկ այն մարդիկ, որոնք շատ մեղքեր են գործում իրենց կյանքի ընթացքում , բայց լավ էլ երջանիկ են ապրում ու իրենց լավ են զգում, դա նման է մարդու, որը անապատում միրաջը ջրի տեղ է դնում և փորձում է վայելել..., բայց այդ նողկալի մարդիկ, որոնք կուրացել են նյութական աշխարհի ժամանակավոր բարիքներից և ագահաբար աջից ծախից գռփում են, սպանելով, թալանելով, կաշառքով, խաբելով և այլով... նմանները չեն ընդունում Բնության Բարձրագույն ուժը, Գերագույն Ուժը և Բանականությունը, որ ամեն ինչ ունի Պատճառ և այդ պատճառի հետևը կա Մեկը, որը հետևում է ամեն ինչի և ամեն մեկի, և ոչ ոք չի կարող պլստալ այդ Գերագույնի Աչքից և բոլորը ստանում են և կստանան իրենց արարքների արդյունքը: Այդ ««Վայելողները»» թվացյալ, վախը սրտներում, բայց արտաքնապես ցուցադրում են թե ինչ ««Հերոս»» են, մտածում են միյայն ներկա վայելքի մասին, առանց գիտակցելու, որ նրանց արարմունքը նման է սերմի, որը նրանք ցանում են երբ մի գործողություն են կատարում և այդ սերմը պտուղ է տալու... օրինակ՛ մեկը գրել էր, թէ «« Ճակատագիր չկա: Կա նորին մեծություն Պատահականությունը: »»
սա փրփուրներից կախվելու փիլիսոփայություն է, հերքել բնության օրենքը և վայելել ինչպես մարդու միտքը և զգայարանները կցանկանան, համարելով Պատահականություն, Բայց՛ Նորին Մեծություն, չեք մտածել, թե ին՞չի է մեկը, որը արտաքնից շատ անմեղ մի երիտասարդ է, զոհվում է մի ինչ որ վթարից, մի երեխա, ուրախ, երջանիկ, ապրելու մեծ ցանկությամբ, զոհվում է կամ հիվանդանում և տառապանք է պատճառում իր հարազատներին, և նման շատ օրինակներ... պատահականությու՞ն... պատահականության փիլիսոփայությունը վերանում է երբ դա պատահում է ««նորին մեծությունների»» հետ և փորձում են հիշել թե ին՞չ են արել վատ, եթե խելքներին հասնում է, եթե չի հասնում մեղադրում են Աստծուն (ու՞ր էիր աստված), եթե անհավատ են, ապա մեղադրում են շրջապատին...
««Կարծում եմ,որ բոլորս էլ ինչ որ բանի դատապարտված ենք,այո,կարող ենք այդ ճանապարհները որոշ չափով փոխել,բայց լիովին փախչել հնարավոր չէ»»
Արմենյա ջան Դատապատված չի՞ նշանակում, որ մենք անմեղ ենք և ինչ որ մեկի կողմից դատապարտվել ենք...
Ոչ ոք մեզ չի դատապարտել, այլ մենք ինքներս ենք մեզ դատապարտել մեր կատարած գործնեությամբ, որի արդյունքը ստանում ենք ներկայում և կստանանք ապագայում...
Էս թեմայում գրառում չեմ անում, միայն որպես մոդեր ստիպված կարդում եմ, բայց վերջը որոշեցի ես էլ գրեմ իմ կարծիքը: Իմ խորին համոզմամբ, սա նույնպես էն թեմաներից ա, որ 100 տոկոս չենք կարող ժխտել կամ ընդունել ճակատագրի գոյությունը: Մի կողմից աբսուրդ ա և հնարավոր չի ընդունել, որ կարող ա էդպիսի բան լինի, բայց մյուս կողմից, ինչպե՞ս կբացատրեք պայծառատեսների կանխատեսումները: Հենց Վանգայի, թեկուզ: Չեք ժխտի չէ՞, որ էդ կինը օժտված ա եղել էդ շնորհով: Ես գիրքն եմ կարդացել իր մասին, ինտերնետում երևի թե կլինի, շատ հետաքրքիր էր: Կամ ձեռքի ափի գծերով ճակատագրի որոշումը, մարդիկ դարերով զբաղվում են դրանով, լիքը գրքեր ու ձեռնարկներ կան, չի կարող չէ էդ ամեն ինչը ինչ որ մեկի երևակայության արդյունքը լինել: Երևի թե սա առանձին թեմայի նյութ ա, որ կարելի ա բացել ու քննարկել:
Վերջին խմբագրող՝ Ariadna: 22.07.2009, 19:46:
When life gives you lemons, make lemonade
armena (22.07.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ