եթե հնարավոր լիներ միևնույն պահն ապրել առնվազն երկու անգամ, այդ դեպքում համոզված կասեի կամ, որ ճակատագիր կա, կամ էլ, որ մենք ենք կերտում մեր ճակատագիրը… բայց քանի որ մենք զրկված ենք նման ճոխությունից, միանշանակ պնդելը մի քիչ դժվարանում է…
եթե ամեն մարդ ծնվում է ինչ-որ ճանապարհ անցնելու համար, ինչ-որ առաքելություն իրականացնելու համար, դա արդեն իսկ, եթե ոչ մաքրագրված ճակատագիր, գոնե թույլ ուրվագծված մի ուղի է, որի վերջնակետին հասնելու համար կա մի քանի ճանապարհ ու մենք հնարավորություն ունենք ընտրելու ճանապարհը ըստ մեր ցանկության, կամ հնարավորության…հենց դա էլ երևի ճակատագրի կերտման մեջ ունեցած մեր դերն է…
Մեջբերել
Էջանիշներ