Մենք բոլորս էնքա՜ն տարբեր ենք, ու մեզ կապող ամենամեծ բանն այն է, որ սիրում ենք մեր Ակումբը:
Առաջարկում եմ հիշել բարի, ուրախ, հաճելի, սիրուն, ու լիքը-լիքը լավ պահեր, որ տեղի են ունեցել ակումբցիների հետ, Ակումբում, հանդիպումների ժամանակ, ու տենց…
Պատմում ենք այն ամենը, ինչ ժպիտ ու դրական լիցքեր կառաջացնի մյուսների մոտ:
Իմ սիրած Ակումբը
Թեմայի պայման. մեկնաբանություններն արգելվում են:
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
*e}|{uka* (17.07.2009), Apsara (17.07.2009), Ariadna (16.07.2009), Artgeo (16.07.2009), Cassiopeia (17.07.2009), Chuk (19.07.2009), impression (16.07.2009), Manya (17.07.2009), Moon (16.07.2009), Norton (19.07.2009), StrangeLittleGirl (16.07.2009), Մանուլ (19.07.2009), Մարկիզ (16.07.2009), Նաիրուհի (08.06.2013), Ռուֆուս (16.07.2009), Ֆրեյա (16.07.2009)
Սկսեմ սկզբից, երևի
Երբ նոր էի մտել ակումբ, երկար ժամանակ միայն քաղաքականություն բաժնում էի գրում ու ռեալում ակումբցիներից ոչ ոքի չէի ճանաչում: Բայց շատերի հետ ընկերացել էի, ուզում էի գայի հանդիպման, ծանթոանայի, բայց վախենում էիԱմեն շաբաթ որոշում էի, չէի գնում
Վերջապես որոշեցի, որ գնալու եմ հանդիպման, ուղիղ նշանակված ժամին արդեն Թամանյանի արձանի մոտ էիՄի հինգ րոպե նստեցի, չմոտեցա: Ինչ-որ մարդկանց էի տեսել արձանի մոտ հավաքված, դուրս չէին եկել, գնացել էի տուն:
Ինչպես հետո պարզվեց
Հ.գ. հիմա էլ է նույն սկզբունքը գործում
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Անցած տարի ծնունդս եմ հիշում.....
Ուրեմն օգոստոսի 20-ին Նորմարդու ծնունդնա, 21-ին Ձայնալարինը, 22-ին է իմը: Անցած տարի օգոստոսի 22-ին կեսգիշերից քիչ անց Չուկը ինձ նամակ ա ուղարկում, ես էլ ուրախանում եմ, մտածելով, թե ուզում է PM-ով ծնունդս շնորհավորի..... Դու մի ասա, նամակով ինձ հենց ծնունդիս օրը հնավիրում ա Սասենց մոտ Բագի ու Նորոյի ծնունդը նշելու
Հավես էր...
I may be paranoid but no android!
Վաղուց էր, բայց ակումբի հերթական հանդիպումը պիտի լիներ հանրահայտ կանաչ թմբի վրայի ստոլբի մոտ
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Շատ լավ հիշում եմ այն 2 օրը, որ 7 ակումբցիներով 2008-ի հունվարի 5-6-ին գնացինք Ծաղկաձոր։
Ես, Վերան (Cassiopeia), Վարդը (Apsara), Հայկը (Guest), Արշակը, Շուշանը (Sh_joy) և Արսենը։
Սքանչելի վայրկյաններ էին։
artak.am
Ուրեմն վերը նշած մարդկանցով գնացել ենք ու պիտի լիժ քշենք, ոչ ոք չգիտի ոնց, գներն էլ անսպասելի էին, մենակ Արտակը՝Աթեիստը վերցրեց: Հիմա Արտակը 1 մետր գնումա ընկնում ա մենք վազում բարձրացնում ենք, բայց էտ հեչ, Հայկն էլ ուզեց քշի, ասեցինք լավ Արտակը թող հանի հայկը հագնի, համ էլ հոգնել էր տղան ընկնելուց: Ուրեմն Արտակը լիժը քաշում ա տեսնում ա չի կարում հանի, կանչեց Հայկն ա քաշում, չի դուրս գալիս, հետո մնացածը միացան
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Հիշում եմ, գիշերը որոշեցինք մաֆիա խաղալ, Վերան վարում էր, Ես կյանքում 2-րդ անգամ էի խաղում, Արսենը` առաջին։ Երկուսս մաֆիոզ դարձանք, անփորձությունից նենց սխալներ արեցինք, որ Արշակին թվաց թե ուժեղ խաղացող ա մաֆիան։ Ում վրա ասես կասկածում էի, բացի իսկական մաֆիայից։ Արդյունքում` մարս արեցինք։ Մի շաբաթ հիշում ծիծաղում էի։
artak.am
2007թ․, հունվարի 2․ ուշ երեկո․մի խումբ ակումբցիներով (6-7 հոգի), լցվեցինք Մելիքի ավտոմեքենան (որը մեր ծանրության տակ հազիվ էր դիմանում ու սառույցների վրա մանյովրներ էր անում) ու գնացինք մեր սիրելի ադմինի հետ նշելու Նոր տարին։ Ու քանի որ նա ծառայության մեջ էր, մենք միայն կարող էին հյութով կենաց ասել ու վաֆլիով նշել այդ իրադարձությունը։
2008թ․, հունվարի 1, ժամը մեկն անց մի քանի րոպե․․․ Ակումբցիներով հավաքվելու էին Սասունենց տանը, նշելու 2008-ը։ Ու ես ճանապարհին պատահաբար հայտնաբերեցի, որ կորցրել եմ պայուսակս` բավական մեծ գումարով, բանալիներով, բանկի քարտերով ու փաստաթղթերով։ Ու ուռած աչքերով գնացի Սասունենց․․․ Բայց ակումբցիներն այնքան հոգատար ու բարի էին, որ ամեն ինչ արեցին, որ մոռանամ այդ տխուր հանգամանքը․․․
Վերջին խմբագրող՝ Cassiopeia: 17.07.2009, 10:23:
Ակումբի առաջին հանդիպման մասին եմ ուզում գրել
Դե ես Ակումբում հին ծանոթներիս՝ Երկնայինի ու Գալաթեայի շնորհիվ եմ հայտնվել: Նյութիկը ԱյՍիՔյուով էնքան էր պատմում Ակումբի, անդամների, հանդիպումների մասին, որ վերջը որոշեցի գրանցվել: Անկեղծ ասած էդքան ջերմ ընդունելություն չէի սպասում, ամեն ինչ անկեղծ էր ու հաճելի: Գրանցվելուցս հետո էլ Նյութին խնդրեցի, որ Ակումբի հանդիպումներից մեկին տանի: Երեք օրից Արշակի ծնունդն էին նշելու Վեստում, որտեղ կյանքումս չէի եղել, նույնիսկ տեղը չգիտեի: Մի խոսքով Նյութի հետ պայմանավորվեցինք, միասին գնացինք Վեստ, սկսեցի ծանոթանալ ակումբցիների հետ... Բոլորը երկու անուն էին ասում՝ մականունն ու իսկական անունը, չէի էլ հասցնում անունները հիշել... Նստեցինք, մեկ էլ Նյութը ինձ մենակ թողեց, գնաց ուրիշների կողքը նստեց, իսկ ես միշտ անհարմար եմ զգացել լիքը անծանոթ մարդկանց մեջ լինելուց, մի խոսքով կյանքումս ինձ էդքան միայնակ չէի զգացել, արդեն մտածում էի թողնեի գնայի....
Լավ ա, էդ պահին Պոետն եկավ ընկերների հետ, ծանոթացանք, սկսեցինք The Doors քննարկել, ձեռքի հետ էլ զանգեցի Malaletkaյին կանչեցի, որ ինձ էդքան մենակ չզգամ: Էդ ընթացքում որոշեցինք գնալ 7 կադր կինո նայելու: Քանի դեռ Malaletkaյի գալուն էինք սպասում, մի հատ անսպասելի բան տեղի ունեցավ
Գարեջուրի բաժակը հասավ ինձ, կարկամած վերցրի ձեռս, Երոն սկսեց համոզել, որ սիրտս ինչ ուզի, դա էլ ասեմ.... Համարձակությունս բուռս հավաքելով, սկսեցի կենաց ասել... Չեմ էլ հիշում ինչ էի ասում, բայց դրանից հետո բոլորը մի մարդու պես ծիծաղում էին
Դրանից հետո գնացինք կինո, հիշում եմ Կիտան էլ էր մեր հետ, մի կես ժամ մենակ որոշում էինք, թե ինչ էինք նայելու, վերջում A Clockwork Orange-ը նայեցինք, հետո էլի վերադարձանք Վեստ տորթ ուտելու:
Տուն գնալուց մտածում էի, արժի՞ էլի Ակումբի հանդիպումներին գնալ ու ամենակարևորը, էդքան մարդու անուն ո՞նց եմ հիշելու:
Բայց գնացի հանդիպումներին, կարճ ժամանակում բոլորի հետ մտերմացա, շատերի հետ ընկերացա, ոմանց հետ էլ հարազատացա, փաստորեն արժեր:
I may be paranoid but no android!
Անցած տարի Ծովի ծնունդն եմ հիշում, երբ որոշել էինք Վեստում Ծովի համար անակնկալ վեչերինկա կազմակերպել: Երոն բոլոր մասնակիցներին նամակով տեղեկացրել էր ու գրել էր, որ ով նշանակված ժամից ուշանա, թող Երոյից չնեղանա
Ստիպված գործի տեղից շուտ թռա, որ հետո լուրջ պրոբլեմների առաջ չկանգնեմ
I may be paranoid but no android!
Հիշում եմ, թե Չուկը ոնց էս ձմեռ ջրի գնով իրենց տունը տրամադրեց ակումբցիներին` ի անհարմարություն իրենց, որ կարող էին ավելի նպատակահարմար օգտագործել այդ տարածքը:
Արեց դա` ազատելով մեզ ձմռան ցրտին բոմժի պես ստեղից էնտեղ վազելու հեռանկարից:
Անելով ռեալ քայլ ակումբիներին միավորելու նրանց համար ՏՈՒՆ ստեղծելու համար:
Անխտիր բոլորին էդ տանն ընդունելով` թե հին և թե նոր ակումբցիներին:
Ի դեպ` դրանով իսկ հնարավորինս վերացնելով այդ բաժանումը` հնի ու նորի:
Շնորհակալություն, Չուկ:
*e}|{uka* (17.07.2009), Ambrosine (17.07.2009), ars83 (17.07.2009), CactuSoul (08.06.2013), Elmo (17.07.2009), Enigmatic (17.07.2009), Kuk (17.07.2009), Mephistopheles (09.06.2013), Norton (19.07.2009), Աբելյան (30.07.2009), Երկնային (17.07.2009), Նաիրուհի (08.06.2013), Ռուֆուս (17.07.2009), Ֆրեյա (17.07.2009)
Հա, շատ լավ հիշողություններ ունեմ ակումբցիների հետ հանդիպումներից: Համարյա ամբողջ ակտիվ կազմի հետ անձամբ ծանոթ եմ, մի մասն էլ իմ ընկերներն են, բայց էլի չեմ գրի էս թեմայում, որովհետև հարյուրավոր նոր ու հին անդամներ կան, որոնք կյանքում չեն եկել հանդիպումների:
Ինչ-ինչ պատճառներով ոմանք չեն կարող կամ չեն ուզում գալ հանդիպումների ու կարդալով այդ թեման իրենց խորթ կզգան:
Չեմ ուզում ինձ էլիտայի տեղ դնեմ ու լավ հիշողություններ այստեղ գրեմ, իսկ նորեկներն ու հանդիպումներին չմասնակցած անդամները կարդան ու վատ զգան, որովհետև իրենք գրելու բան չունեն:
էսպես չի մնա
Հիշում եմ մի անգամ եկա ակումբի հանդիպման, էլի բոլորը ուշանում էին, ու առաջի օրն էր, որ պետք ա Աննուշկան ու Էլմօն գային
Շատ լավ օր էր
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Իմ սիրած Ակումբն էն ժամանակ էր, երբ հանդիպումներին գնում էր վեց-յոթ հոգի, համարյա ամեն օր հանդիպումներ էին լինում, դրանք տևում էին մինչև առավոտյան ժամը չորսը: Երկար կարող էինք զրուցել տարբեր թեմաների շուրջ, իսկ Ուլուանան արանքներում հավեսով քնում էր: Ունեինք արգելված թեմաներ, որոնք էին ֆուտբոլը, IT-ն, քաղաքականությունը, հետո կարծեմ կրոնն էլ մտցրեցինք:
Մոդերատորական: Գրառումը ջնջվել է թեմայի պահանջներին չբավարարելու պատճառով:
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 17.07.2009, 21:50:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ