Շարունակություն 1.
Ամուսնու հոտը զգալու փոխարեն զգաց խոնավ հատակի հոտը: Հիշեց սարսափելի ասացվածքը՝ Քեզ նմանները պիտի երկնքից ցած գցվեն, որ ասֆալտի հոտը զգան: Դա էլ կհասցնի: Չկա ամուսին, չկա սեր, չկա ընտանիք, բայց կա երեխա, որին պետք էր խնամել ու բալագույն պարտապարուհու զգեստ: Ապագան պարզ էր անձրևաջի պես՝ ցեխոտ ու անանցանելի: Վեր կացավ, լվաց երեսը, վերցրեց խոհանցոի դանակն ու...
Շարունակություն 2.
Հատակին պառկած անիծում էր իրեն, կորցրած սերն ու կրծքի տակ ապրող մանկիկին: Հիշում էր Աստվածաշնչյան խոսքերն ու անիծում ինքն իրեն, ոչ այնքան գայթախղության համար, որքան կորցրածի՝ կրկնակի: Վաղն ևեթ կազատվի օտարի մանկիկից ...
Սիրուն էրհուսով եմ իմ շարունակություններս չեն նեղացնի
ամեն դեպքում եթե տղամարդ լինեի, կցանկանայի, որ կինս ինձ համար պորտապար պարի
![]()
Էջանիշներ