Գնացինք
Գնացինք
I may be paranoid but no android!
Վիրավորանքները թույլատրվում են չէ
Էլ ոնց կլներ
Սիրտը Կպայթեր
Առավոտվանից զայլես տարավ
Բաթլ բաթլ բաթլ
Արի երգի, կարդամ
Քանզի քեզնից հազիվ գրող,
Նստի ասեմբլերտ սովորի
Որ չդառնաս դու զինվոր
Գնա քնի այ մարդ
Հո իզուր չի ԵՊՀ-ն փակ
Հը՞ն ինչ եղար
Վախում ես դու անկասկած
5 ժամ առաջ ասիր կգրեմ
Բա ուրա՞
Միտքդ քարկապ ընկավ հաստատ:
Ambrosine (08.07.2009)
Վիստ հիասթափացնում ես ինձ: ես քո վրա ահագին մեծ հույսեր ունեմ
էսպես չի մնա
$Baron$ (07.07.2009), Ungrateful (07.07.2009), VisTolog (07.07.2009), xaladilnick (08.07.2009)
Ուրեմն լսի քեզ ինչ եմ ասում
Արամից թռած հոգնած անասուն,
Եկել ես հետս կռիվ ես անում
Հետևանքների մասին չես էլ մտածում;
Սկզբից Վիստա էիր, անհաջող վերսիա
Փոխեցին Վիստուլ անունդ նիսիա
Հետո չեմիչե ՎիստոԼոգ դառավ
Իսկ իրականում մի քյաֆթառ պառավ
Չէ,չէ ինչ պառավ,դաժե քուչի շուն
Որ մի հատ չռփեց կկպնես պատին;
Բա տարիքը... նայե~ք, տեսե~ք
3 տարով փոքրացրեց
Մտածումա մեղքս կգա
Ու չեմ տփի ոտի վրա:
Թե վախում ես դու հանձնվի
Կամ էլ կազմ ու պատրաստ կանգնի
Ու պիսկվելուն դու պատրաստվի;
Ուբլյուդոկ նեշաստնի
$Baron$ (07.07.2009), Ambrosine (08.07.2009), Elmo (07.07.2009), Enigmatic (08.07.2009), ministr (08.07.2009), Norton (07.07.2009), Rammer (08.07.2009), Rhayader (08.07.2009), Ungrateful (08.07.2009), xaladilnick (08.07.2009), Աբելյան (09.07.2009), Նարե (09.07.2009), Ներսես_AM (08.07.2009), Ռեդ (07.07.2009), Ռուֆուս (08.07.2009), Սերխիո (12.07.2009)
Որ վիստը կար, դու ուր էիր
Այ միամիտ
Անմիտ փոքրիկ
Խաղում էիր Դենձիով
Երևակայում Մարիոյով
Անցնում աշխարհներ
Մտնում կրակներ
Քայլում անվեհեր
Մեկ էլ հոպ, դռակոնի կեր
Ապեր քեզ մի կեղծի
Իմ տեղը քեզ մի դիր
Բառերդ չափավորի
Քանի շունչդ կների
Գնա քնի, հոգնած ես
Վաղը կգաս կերգես
Դու իմ նիքի հետ գործ մի ունեցիր
Գլխիս մինիստր մի դառիր
Գնա կարդա Վիստա’ս բուքը (շատ չի, մի 6481 էջ )
Որ սովորես դու ասեմբլեր
ՈՒ չդառնաս դասախոսիդ պես,
Բարև չառնող հիմար աղվես:
Դու ինձ օրենք մի սովորցրա,
Թե չէ կասեմ, քեզ լավ կասեն…
Սուտ օրենքներդ քեզ պահի
Բայց զգույշ գերի քեզ չպահի:
Օրենքներդ դիր բարձիտ տակ,
Որ երբ թակեն դուռը քո ծուռ,
Հանես կարդաս սևագրերդ փուջ
Դու Արամի տեղը մի խոսա
Էտքան կա, թո գա ինքը խոսա
Երկու-երկու թիկունք արած
Պաշտպանվում եք Վիստից գազազած
Վերջին խմբագրող՝ VisTolog: 07.07.2009, 23:07:
Ambrosine (08.07.2009)
Իսկ ինչ հետևանք կարաաս դու ստեղծեսՎահիկ-ի խոսքերից
Ուրեմն լսի քեզ ինչ եմ ասում
Արամից թռած հոգնած անասուն,
Եկել ես հետս կռիվ ես անում
Հետևանքների մասին չես էլ մտածում;
Մարդ բերես որ շնորհակալություն հայտնի՞
Վախում ես հանկարծ պարտվե՞ս
Մի մտածի, ես թույլ չեմ տա.
Ապեր գազազած մենակ գազաննա լինում
Իսկ դու փափկամորթի տակ էլ չես անցնում,
Գնա շուտ գառաժ ու կաթիկդ կեր
Ստե քո համար պատրաստել եմ նվեր;
2 հատ նասկի, մի հատ էլ շամպուն
Թե չէ վրիցդ վանյատա անում,
Գլխիցդ դուս բաներ ես կրակում
Աչքիս կարոտել ես ոտս սիրասուն;
Սիլա,քացի,կարատե էի անում
Հարիֆի պես վեչնի քացուն էիր բռնում,
Էնքան տշեցի պռակոլ տվիր
Ափսոս քեզ էն վախտ չգմփցրեցի;
Էս բաթլում պարտված ես նախօրոք
Խեղդելու եմ ես քեզ անողոք,
Վերջում ինչ էլ որ ասես,
Ինչքան էլ որ ոտերս պաչես
Մեկա էլ չեմ խղճա ես
Ու փուչիկի պես սաղի առաջ կտրաքես...
Դուք եք ինձ գազանի տեղ դնում, չնայած չգիտեք թե ով եմ ես
Հերիք խոսաս դու անիմաստ, ավաղ ուղեղ չունես քո գլխում, բեր տուր ինձ ուղեղդ, ֆորմատ անեմ, հետ տամ քեզ: Չնայած էլ ինչ ֆորմատ, մաքրել պրծել եմ վաղուց ես: Գնա քնի, հոգնած ես,
վաղը կգաս կերգես, մի երկու հատ էլ ժիմ կանես, որ բառերրիցս լավ կախվես: Քո քառանկյուն մտքերն ինձ ոչինչ, մեկա փչացած մի գրիչ ես, որ հենց մի միտք ես ունենում, լեզուտ քարկապ եմ ես քցում... գոնե գրել ես կարողանում: Դուն սառույց, միտքդ սառույց, մի հատ փչեմ, հալվես կորչես: Ամեն գիշեր ինձ գրելով, արժանին ես դու ստանում, էսօր միտքդ պայծառացել, մուսանա քո բռնել:
Ով էր սիլա-քացի-կառատե անում? Դու? Այ հիմար իշավոտնուկ, նստար վրեն, ընկար սատկար, քացիս եկավ, քեզ չխնայեց: Մի հատ ստացար, տեղ չհասավ, երկրորդից նոր խելքդ գլուխդ եկավ, որ չեն խոսում քեզնից փոքրերի հետ նենց ոնց ուզում են: Արի գնանք մեր այգին, քեզ ցույց տամ ճիշտը կյանքի, որ ապրում ես անիմաստ, ուժտ պատելով փոքրերի վրա:
Նստի կարդա գիրքն իմ հին, ամեն գլուխը մանր-մանր, թե չէ գործի չես ընդունվի, կեթաս զաբոռ տասկած կանես.
Խոսքս հիշի`, դու գետաձի
Վերջին խմբագրող՝ VisTolog: 07.07.2009, 23:53:
Ambrosine (08.07.2009)
Կռիսի մեկը` վարչության պետ, հերիքա դու ինձ վիրավորես, բառարանա պետք, ասա կտամ, գոնե բառեր նոր կսովորես, հայերենդ կլավացնես: Էշ էշ մենակ դուս տաս, սխալ պատմներ դու պատմես, գնա քցվի.. մի ստախոս կպակասի:
Կարևորը խոսքիս ասելնա, ոչ թե հանգերի բռնելը: Ես չեմ ուզում երևամ, որոշների նման տափակ մուսա: ՈՒժտ վրեսա մենակ պատում? Ձեր նման “լավ” տղեքին ուշ թե շուտ քացու տակ են քցում, սիլան ու կառատեն թողնում մյուս հերթին:
Մենակ (մ)էծ-(մ)էծ խոսալ գիտես, բայց գործ անելուց ձեռներդ դողում են, ոնցոր փչացած ռոբոտ ըլնես:
Ambrosine (08.07.2009)
էս տունը կռիվ ա? թոռներս իրար կերան
Վիստ, անցար արձակի? բանաստեղծության նման գրի, որ նաև հեշտ կարդացվի
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
ես տենց չեմ կարա. Վահենել ետ իմանալով ինձ ստիպողաբար բերեց ստեղ...էս տունը կռիվ ա՞ թոռներս իրար կերան
Վիստ, անցար արձակի՞ բանաստեղծության նման գրի, որ նաև հեշտ կարդացվի
էլ միես տենց չեմ կարա. Վահենել ետ իմանալով ինձ ստիպողաբար բերեց ստեղ...
առավոտը դու էիր ասում՝ Վահիկին ձեռնոց ես նետելու, իսկ ես քեզ զգուշացնում էի, որ Վահիկից վախենաս
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
էհա ինքը ստիպեց որ նետեմէլ մի
առավոտը դու էիր ասում՝ Վահիկին ձեռնոց ես նետելու, իսկ ես քեզ զգուշացնում էի, որ Վահիկից վախենաս
էէ այ ՏուֆՏոլոգ բաթլ արա քիչ խոսաէհա ինքը ստիպեց որ նետեմ
Կան կեղտոտ անձրևներ որ բերեցին դալտոնիզմ քո գլխին, քեզ եմ ասում, քեզ
Դա եղավ մի օր
Երազդ չէր, ոչ էլ պատրանք.
Հանդիպեցինք, գտանք իրար,
Քացու այն գիշերում
Արամն էր մեր վկան,
Կյանքի քո այդ դաժան օրում
Գլխիդ ստացած հարվածից
Ծիտիկներ էին շուրջդ պտտվում
Քացն էր քեզ ծեծ տալիս
Դու ցավից խենթանում… ,
Ցավի կայծը մի հուր դառնում
Այրում էր քեզ ու տանջում:
Մենավոր ջանդակդ քո, հանդիպեց մի քացու,
ՈՒ անձրևի տակ դարձավ սովորական մի լեշ
Հիմա եկել, քեզ ձև ես տալի
Վիրտուալ ծեծ ես ինձ տալիս,
Այ վախկոտ, քեզ առ ու փախի
Քանի չենք հանդիպել,
ՈՒ սիլա դու չես կերել
Փուջա կյանքը քո, շատ դառդակ…
Իմ գերին ես տարիներ շարունակ
Էն գիշերը պիտի մի քիչ երկարեր
Որ գլխիս առյուծ չդառնայիր:
Մենավոր լեշը քո, ծեծի կարիգ էր զգում
Երբ վերջին հույսդ դու կորցնես
Միակ ապավենդ ես լինեմ
Իմ նկուղի դուռը ես կբացեմ
Թե ասես, որ ամեն ինչ անցյալում է
Սիրտը իմ կբացվի
Բախտիդ լույս ճամփով գնա,
Որ չնկնես դու հավերժ:
Վերցրու հեռախոսդ,
Ասա “Կներես”, ես սխալ եմ եղել
Միգուցե այդ վախտ կյանքդ ես խնայեմ
Վահե հայցիր ինձնից ներում,
Թող կորչի անցյալն անդարձ,
ՈՒ լինենք իրար բարեկամ:
Ambrosine (08.07.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ