Մեր այժեմյան մտածելակերպով հասկացած սերը՝ դա ներվային կախվածություն է ուրիշ մարդուց, որը բնութագրվում է սեփականության խանդի զգացումով:
Սա կենսաքիմիական պրոցես է:
Իսկ այնտեղ որտեղ կա սեր, դատապարտելուն և մեղադրելուն տեղ չկա:
Սերը դա նա է, որ բոլորը մտածում են միայն «ուրիշների» մասին, իսկ «ուրիշները» զգում են և անում են այն, ինչը անում են բոլորը:
Սերը լույս է և ուժ, դա քեզ տալիս են հենց այնպես, որպես պարգև և դու էլ պիտի սովորես այն ուրիշներին պարգևես:
Էջանիշներ