Իմ խորին համոզմամբ՝ փողոցի մեջտեղում զիբիլ գցողը շարունակելու է գցել, չգցողն էլ չի գցելու՝ անկախ ամեն տեսակի միամսյակներից: Ինձ, օրինակ, ծխախոտի դատարկ տուփը գրպանս դրած մինչև մոտակա աղբարկղը քայլելու համար միամսյակ պետք չէ. հենց այնպես էլ կքայլեմ :
Հ.Գ. Ուրիշի թափած զիբիլի հետևից ընկնելն առնվազն աբսուրդ է:
DIXIcarpe noctem
Manya (25.06.2009)
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Manya (25.06.2009)
Դե ուրեմն համբերություն ունեցիր, սպասիր մեկ ամիսը ավարտվի, գուցե և շարունակվի ակցիան, բայց քո մեջ առանց արտաքին ազդակների, մեկ էլ ուշադիր կարդա, արդյո՞ք ինչ-որ տեղ տեսնում ես մեկ ամսից հետո աղբաթափության ակումբակ, կամ ինչ-որ տեղ նշվե՞լ է, ար մեկ ամսից հետո ակցիայի մասնակիցներին տրվում է աննախադեպ իրավունք՝ աղտոտել շրջակա միջավայրը ինչքան և ինչպես ուզում են՞
Ե
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Բարի մտքով ես այս թեման բացել, Apsara ջան, գիտեմ: Բայց չնեղանաս, շատ ծիծաղելի է, որ ես (ու «ակցիայի» մնացած բոլոր մասնակիցները) պիտի մաքուր մնամ և խոզի պես շուրջբոլորս չկեղտոտեմ, որովհետև մասնակցում եմ ինչ-որ վիրտուալ «ակցիայի»: Է առանց ակցիայի էլ ես մարդ լինելու գիտակցություն ունեմ, էլ ինչի՞ս ա պետք էս «ակցիան»: Իսկ եթե ակցիան իմ նմանների համար չէ, այլ խոզերի, ապա կարող եմ վստահեցնել որ այս «քաղաքակիրթ» մեթոդները հազար տարի էլ մնա խոզին մարդ չեն սարքի:
Apsara (24.06.2009)
Միտքը վատը չի, իմ կողմից.
Ես՝ Արտակ Հարությունյանս, տարիներ առաջ որոշել եմ, որ ողջ կյանքիս ընթացքում քաղաքում կամ ուրիշ տեղ գետնին կամ խոտերի մեջ աղբ չեմ գցելու, գցելու եմ աղբամանը, եթե չկա մոտակայքում, ապա հետս տանելու եմ մինչև որ աղբաման գտնեմ:
Սույն որոշումը բեկանման ենթակա չէ:
Բացառություններ կարող են լինել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Apsara (24.06.2009), Cassiopeia (24.06.2009), murmushka (24.06.2009)
Արի մարդկանց պիտակներ չկպցնենք, խոզեր, լավ չի հնչում: Ուղղակի ինչ կարող ես անել, եթե տվյալ անձը մեծացել է մի ընտանիքում, որտեղ ուղակի չեն մտածել այս հարցի շուրջ, դե մտքներով չի անցել, որ կարելի է երեխային կոնֆետ տալ փողոցում, իսկ թուղթը ձեռքից վերցնել, դե երեխան էլ ըստ իր տեսածի ուղակի շպրտում է:
Կարելի է մարդկանց գիտակից վիճակի բերել, ցոյց տալ, որ կան այ այսքան մարդ, որոնք երբեք այդպես չեն վարվում, մարդ կանգ կառնի ու կմտածի, լավ սպասի, մի րոպե, ճիշտ որ, բա ես ինչու չանեմ, ես ինչո՞վ եմ պակաս՞:
Երբ փոքր երեխա եմ տեսնում որն անգիտակից աղբը նետում է գետնին, մոտենում եմ և շատ ընկերաբար ասում, բա ինչու գցեցիր, տես այնտեղ աղբաման կա, հատուկ դրա համար, բա սենց սիրունա՞, երեխան մի 3 վայրկյան մտածում է ու աղբը բարձրացնում տանում աղբամանը, սա իրականություն է, ոչ թե հորինվածք
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Apsara ջան, եթե մարդը չգիտի, որ աղբը գցում են աղբամանի մեջ, ամենայն հավանականությամբ խոզ ա
Ariadna (25.06.2009)
Հայվանապետության դեմ պայքարի շրջանակներում :
Կարելի ա մլիցեքի դեմ պայքարի միամսյակ էլ հայտարարել: Փողոցում ֆոռմով-ֆուռաժկով բան ես տեսնում՝ բռնում-քցում ես զիբիլը: Մաքուր պահենք մեր քաղաքը, սկսենք մուսռներից :
Հ. Գ. Թեման չեմ քաղաքականացնում, այլ լուռ կայֆավատ եմ լինում նրանց վրա, ովքեր կարծում են, թե թեման քաղաքականացնում եմ :
DIXIcarpe noctem
Ակցիայի մասնակիցներին թախանձագին խնդրում եմ ուշադրություն դարձնել հատկապես Սարկավագի փողոցի վրա գտնվող կանգառներին և նրանց հարակից տարածքներին: Դե, ճիշտ է, մեր թաղերն են, բայց ժամանակի սղության պատճառով ինքս չեմ կարողանում մաքրել և չեմ կարողանա ձեզ, հարգելի ակցիայի մասնակիցներ, օգնել որևէ բանով: Շատ- շատ տեղերը ցույց տամ…
Kuk (24.06.2009)
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Իսկ իմ խորին համոզմամբ աղբն աղբամանի մեջ չգցող մարդկանց մեծամասնությունն ուղղակի չի ֆայմում, որ կարելի է աղբամանի մեջ գցել ու այդպիսով քաղաքը մաքուր պահել: Պարզ օրինակ բերեմ: Էդքան ծեծված փողոց անցնելը… Վերջերս ապշում եմ՝ տեսնելով, թե որքան շատ մարդ է հետևում լույսերին: Ճիշտ է, էլի ոչ բոլորն են, բայց առաջվա նման սպիտակ ագռավ չես, երբ կանգնում ու սպասում ես, թե երբ պիտի մարդուկը կանաչի: Ավելին՝ իմ ընկերների հետ փողոցն անցնելիս միշտ շեշտում եմ, որ պետք է ճիշտ տեղից ու ճիշտ ժամանակին անցնել: Մարդիկ սովորել են: Մի անգամ էլ կոնֆետի թուղթը գետնին գցած ընկերուհուս էնպես խայտառակեցի, որ դրանից հետո երբեք չի համարձակվում գոնե իմ ներկայությամբ նման բան անել:Իմ խորին համոզմամբ՝ փողոցի մեջտեղում զիբիլ գցողը շարունակելու է գցել, չգցողն էլ չի գցելու՝ անկախ ամեն տեսակի միամսյակներից: Ինձ, օրինակ, ծխախոտի դատարկ տուփը գրպանս դրած մինչև մոտակա աղբարկղը քայլելու համար միամսյակ պետք չէ. հենց այնպես էլ կքայլեմ :
Amaru (25.06.2009), Apsara (25.06.2009), Second Chance (25.06.2009), Աթեիստ (26.06.2009), Ուլուանա (25.06.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ