Անփոխադարձ հարգա՞նք...

[Որմիզդուխտ]

1. Կարո՞ղ եք հարգել մի մարդու, որը Ձեզ չի հարգում: Խոսքն այն մարդու կամ մարդկանց մասին է, որոնց հետ որևէ կերպ առնչվում եք:

2. Արդյո՞ք «վախը» դիտարկում եք որպես հարգանքի բաղկացուցիչ մաս:

[Լեո]

Կարող եմ մի բան ասել: Անփոխադարձ, վախից դրդված հարգանքը ատելություն է ծնում:

[Yevuk]

Փոքր ժամանակ, երբ ես հաճախում էի դպրոց, ես իմ բոլոր ուսուցիչներին հարգում էի` անկախ նրանից ես սիրում էի նրանց, թե ոչ: Շատ ուսուցիչներ ինձ չէին սիրում և շատ անգամներ վիրավորում էին ինձ, սակայն ես ուրիշ իմ դասարանցիների նման չէի կարող նրանց պատասխանել և անգամ վիրավորել, դրա համար էլ ստիպված գլուխս կախ նստում էի, շատ դեպքերում էր նաև լալիս...Սակայն երբ խոսքը վերաբերում է ոչ ուսուցիչներին, ես երբեք չեմ շփվի այն մարդկանց հետ որոնք ինձ չեն հարգում, շատ դեպքերում էր կարող է և "հակահարված" տամ, սակայն բացառություն են կազմում ինձնից բավական տարիքով մեծ մարդիք, որոնց դեպքում ես մի բառ էլ չեմ արտասանի, չեմ հակաճառի մեծերին, եթե նույնիսկ ես լինեմ ճիշտ:

Վախի մասին կարող մե ասել, որ եթե դու վախում ես մեկից, չեմ կարծում դու կհամարձակվես մի բան անել, որ այդ մարդուն անհանգստություն պատճառի, սակայն խիզախները միշտ էլ գտնվում են: Ես ինքս, երևի, իմ բոլոր ուսուցիչներին հարգել եմ վախից դրդված, քանի որ եթե ես նրանց պատասխանեի, կարող էին ծնող կանչել, տանել տնօրենի մոտ և այլն...

[Apsara]

1. Կարո՞ղ եք հարգել մի մարդու, որը Ձեզ չի հարգում: Խոսքն այն մարդու կամ մարդկանց մասին է, որոնց հետ որևէ կերպ առնչվում եք:

2. Արդյո՞ք «վախը» դիտարկում եք որպես հարգանքի բաղկացուցիչ մաս:

1. Իսկ ինչ կապ ունի դիմացինը ինչ է անում, կարևորը դու ես և քո միջի ընդունակությունը հարգել և սիրել բոլորին, անկախ ամեն ինչից:
հ.գ. ի դեպ չհարձակվեք վրաս, հարգել և սիրել ներքուստ չի նշանակում այդ մասին ասել բոլորին, որ գիտեեեեես ես քեզ սիրում ու հարգում եմ, կամ նշաններ ցույ տալ:

2. Ոչ,

[ministr]

Հին ասացվածք կա` Հարգիր, որ հարգվես:

Եթե չի հարգում ինչի պետք ա հարգանքի արժանացնեմ? Ես հո մազոխիստ չեմ:

Հարգելու մեջ հաճախ լինում է և վախի բաժին, բայց իհարկե ոչ բոլոր դեպքերում:

[Apsara]

Հին ասացվածք կա` Հարգիր, որ հարգվես:

Եթե չի հարգում ինչի պետք ա հարգանքի արժանացնեմ? Ես հո մազոխիստ չեմ:

Հարգելու մեջ հաճախ լինում է և վախի բաժին, բայց իհարկե ոչ բոլոր դեպքերում:

կներես իհարկե, բայց քո առաջին և երկրորդ նախադասությունները իրար հակասում են:

Հարգիր, որ հարգվես, չի ասվում՝ թող հարգի, որ հարգես

Փաստորեն ինքդ հրաժարվելով առաջինը հարգել որևէ մարդու զրկվում ես նրա հարգանքը վայելել:

[ministr]

Չե էդքան էլ տենց չի կամ ոնց ասում են նայած թե որ կողմից նայես:
Սկզբիվ մարդուն վերաբերվում ես հարգանքով, իսկ եթե տեսնում ես, որ էդ մարդը հարգանքով չի վերաբերվում քեզ, ապա պատասխանում ես փոխադարձ

[Սարգսյան]

1. Կարո՞ղ եք հարգել մի մարդու, որը Ձեզ չի հարգում: Խոսքն այն մարդու կամ մարդկանց մասին է, որոնց հետ որևէ կերպ առնչվում եք:

Ինձ թվում է հարցադրումը լավը չի..եթե փորձում ես ինչ-որ բան պարզել: Ի՞նչ ասել է «Ձեզ չի հարգում»: Պարդադիր սահման կա, գոնե ինձ համար, որ չպետք է հատվի որևէ մեկի կողմից: Հակառակ դեպքում նվազագույնը, որ կանեմ՝ փոխադարձ համանման վերաբերմունքն է:

[Որմիզդուխտ]

Ինձ թվում է հարցադրումը լավը չի..եթե փորձում ես ինչ-որ բան պարզել: Ի՞նչ ասել է «Ձեզ չի հարգում»:

Սարգսյան, հարցս ձևակերպված է հստակ և անհրաժեշտություն չեմ տեսնում քննարկելու հարցի լավ կամ վատ ձևակերպված լինելը: Յուրաքանչյուրը ձևակերպված հարցին մոտենում է ըստ իր աշխարհընկալման և հարգ(վ)ելու կամ չհար(վ)գելու մասին ունեցած իր պատկերացումներից ելնելով: Ինձ քեզանից ոչինչ պարզել պետք չէ: Եթե քեզ մոտ է անհրաժեշտություն առաջացել պարզելու, թե ինչ ասել է «Ձեզ չի հարգում» գրվածը, ուրիշ հարց:

[Սարգսյան]

Սարգսյան, հարցս ձևակերպված է հստակ և անհրաժեշտություն չեմ տեսնում քննարկելու հարցի լավ կամ վատ ձևակերպված լինելը: Յուրաքանչյուրը ձևակերպված հարցին մոտենում է ըստ իր աշխարհընկալման և հարգ(վ)ելու կամ չհար(վ)գելու մասին ունեցած իր պատկերացումներից ելնելով: Ինձ քեզանից ոչինչ պարզել պետք չէ: Եթե քեզ մոտ է անհրաժեշտություն առաջացել պարզելու, թե ինչ ասել է «Ձեզ չի հարգում» գրվածը, ուրիշ հարց:

Մոտեցար իմ հարցին քո աշխարհընկալմամբ, ենթադրում եմ: Հա, իմ մոտ անհրաժեշտություն առաջացել է պարզել թե ինչ ասել է «Ձեզ չի հարգում» գրվածը, հարցի հեղինակի ընկալմամբ:

[*e}|{uka*]

Անփոխադարձ հարգա՞նք.....

Հնարավոր ա Եթե հեռվից նայում ես մեկին, հիանում ես նրանով, հեռվից քեզ ինքը ուժ ա տալիս, դու էլ էտ ուժը գողանում ես ու ավելացնում քո կյանքի սնուցման աղբյուրին, բա կհարգես, բա ինչ կանես , իսկ ինքը քեզ չի ճանաչում, էականը դա էլ չի, քեզ պետք էլ չի որ ճանաչի կամ հարգի Փաստորեն դուրս ա գալիս , որ դու անփոխադարձ հիանում ես իրանով, հարգում ես որպես մարդ, իսկ այն դեպքում, երբ շատ ես առընչվում մեկի հետ , բայց նա քեզ չի հարգում, դու էլ ասում ես՝ դե որ չես հարգում , ես էլ քեզ չեմ հարգի , դուրս ա գալիս՝ դու ինձ կհարգես, ես էլ քեզ: Ընդհանրապես մարդ իր նկատմամբ հարգանքը պետք ա վաստակի, եթե չեն հարգում խնդիրը քո մեջ է: Իսկ եթե դիմացինդ այնքան ցածր է, որ իրեն չհարգելով չի հարգում ոչ մեկի , ուրեմն դուրս է գալիս , որ դու այդպիսի մադու հարգանքին ես սպասում , իսկ դա խոսում է քո մեջի խնդրի շատ շատ մեծ լինելու մասին : Էս էլ թեման ուրիշ տեսանկյուններից:

[Որմիզդուխտ]

*e}|{uka
Կներես, իհարկե, բայց քո ասած «ընդհանրապես մարդ իր նկատմամբ հարգանքը պետք ա վաստակի» խոսքերն ընդհանրապես ժխտում են անծանոթ մարդկանց նկատմամբ հնարավոր հարգանքը: Ուրեմն, եթե մարդուն չենք ճանաչում կամ նա չի հասցրել մեր կարծիքով «վաստակել» կամ «արժանանալ» ՄԵՐ հարգանքին, ուրեմն կարելի է նրա նկատմամբ ի սկզբանե անհարգալից վերաբերմունք ցուցաբերե՞լ:
Ու դու, երևի, համարում ես, որ եթե մարդկանց չճանաչելով ենք հարգում, ուրեմն՝ միմիայն (հեռվից ) «ուժ» հաղորդողների՞ն: Բայց ասեմ, որ միայն ուժեղների հարգելը շա՜տ հետաքրքիր հոգեբանություն է:

Իսկ ես կարծում եմ, որ յուրաքանչյուր մարդու ի սկզբանե պետք է մոտենալ հարգանքով:

Անփոխադարձ հարգա՞նք.....

Հնարավոր ա Եթե հեռվից նայում ես մեկին, հիանում ես նրանով, հեռվից քեզ ինքը ուժ ա տալիս, դու էլ էտ ուժը գողանում ես ու ավելացնում քո կյանքի սնուցման աղբյուրին, բա կհարգես, բա ինչ կանես , իսկ ինքը քեզ չի ճանաչում, էականը դա էլ չի, քեզ պետք էլ չի որ ճանաչի կամ հարգի

Գրառմանդ այս հատվածն էլ թեմայից դուրս է, քանի որ հարցը վերաբերում է միայն այն մարդկանց հարգել-չհարգելուն, որոնց հետ որևէ կերպ առնչվում եք:

[Ուլուանա]

Առաջարկում եմ վերջ տալ անիմաստ վեճին։

Հարգելիս, կամ փորձիր ավելի գլոբալ նայել հարցերին և պատասխանիր՝ առանց որևէ մեկի կարծիքը նախօրոք հարցնելու (այսինքն՝ ըստ քո և միմիայն քո պատկերացումների. թեման հենց դրա համար էլ բացվել է), կամ, եթե առանց իմ պատկերացումները պարզելու` դժվարանում ես պատասխանել, մոռացիր այս «ոչ լավ» հարցադրումը:

Որմիզդուխտ, ինձ թվում է՝ Սարգսյանի հարցի մեջ ոչ մի վրդովեցնող կամ տարօրինակ բան չկար։ Ինչպես պարզվեց որոշ գրառումներից, իսկապես տարբեր մարդիկ մի քիչ տարբեր բաներ են հասկանում «հարգել» ու «չհարգել» ասելով։ Իսկ եթե մարդը թեմա է բացում, ապա, բնականաբար, նրան հետաքրքրում է որոշակի հարց, որն էլ ուզում է պարզել տվյալ հարցադրումով։ Իսկ երբ մարդիկ խոսում են տարբեր բաների մասին, համաձայնիր, որ հարցի պարզումն այդպիսով այնքան էլ հաջող չի իրագործվում։ Դրա համար, կարծում եմ, դժվար չէր պատասխանել այն հարցին, թե հեղինակն ինչ է նկատի ունեցել այս կամ այն արտահայտությունն օգտագործելիս։

[Որմիզդուխտ]

Առաջարկում եմ վերջ տալ անիմաստ վեճին։


Որմիզդուխտ, ինձ թվում է՝ Սարգսյանի հարցի մեջ ոչ մի վրդովեցնող կամ տարօրինակ բան չկար։ Ինչպես պարզվեց որոշ գրառումներից, իսկապես տարբեր մարդիկ մի քիչ տարբեր բաներ են հասկանում «հարգել» ու «չհարգել» ասելով։ Իսկ եթե մարդը թեմա է բացում, ապա, բնականաբար, նրան հետաքրքրում է որոշակի հարց, որն էլ ուզում է պարզել տվյալ հարցադրումով։ Իսկ երբ մարդիկ խոսում են տարբեր բաների մասին, համաձայնիր, որ հարցի պարզումն այդպիսով այնքան էլ հաջող չի իրագործվում։ Դրա համար, կարծում եմ, դժվար չէր պատասխանել այն հարցին, թե հեղինակն ինչ է նկատի ունեցել այս կամ այն արտահայտությունն օգտագործելիս։

Չեմ հասկանում, արդյո՞ք ես ժխտել եմ, որ տարբեր մարդիկ մի քիչ տարբեր բաներ են հասկանում «հարգել» ու «չհարգել» ասելով։ Ինձ հենց այդ տարբերությունն էր հետաքրքրում, ոչ ավելին: Ինչպե՞ս կարող եմ փակել թեման:

[Ուլուանա]

1. Կարո՞ղ եք հարգել մի մարդու, որը Ձեզ չի հարգում: Խոսքն այն մարդու կամ մարդկանց մասին է, որոնց հետ որևէ կերպ առնչվում եք:

Այո, էդպիսի դեպքեր եղել են, կան, ու, կարծում եմ, դեռ կլինեն։ Ինձ համար ոչ հարգանքը, ոչ էլ սերը կախված չէ փոխադարձությունից։ Կարող եմ հարգել մեկին, ով ինձ չի հարգում, կարող եմ և չհարգել մեկին, ով ինձ հարգում է։ Հարգանքը զուտ բանականության, փաստերի վրա հիմնված վերաբերմունք է, ու եթե մեկին հարգում ես, ապա հստակ գիտես, թե ինչի համար։ Իսկ եթե կան որոշակի հատկանիշներ, որոնց համար տվյալ մարդուն հարգում ես, ապա մի՞թե դրանք հօդս են ցնդում, երբ իմանում ես, որ նա ինքը քեզ չի հարգում։ Անձամբ ես նման իրավիճակում հակված եմ համարելու, որ տվյալ մարդն ինձ ամենայն հավանականությամբ դեռ բավականաչափ չի ճանաչում, գուցե ինչ–ինչ հանգամանքների բերումով թյուր պատկերացում է ձևավորել իմ մասին, դրա համար էլ չի հարգում։ Իսկ զուտ այդ հանգամանքն ինձ համար դժվար թե երբևէ հիմք դառնա տվյալ մարդու նկատմամբ հարգանքս կորցնելու համար։

2. Արդյո՞ք «վախը» դիտարկում եք որպես հարգանքի բաղկացուցիչ մաս:

Ոչ, համոզված եմ, որ վախն ու հարգանքն ընդհանրապես անհամատեղելի բաներ են, պարզապես մարդիկ տվյալ դեպքում վախ ասելով ուրիշ երևույթ նկատի ունեն։ Ի դեպ, հայերենում մի լավ բառ կա այդ երևույթը բնորոշող՝ ակնածանք։ Հենց ակնածանքն է, որ ներառում է հարգանք ու նաև մի տեսակ քաշվածություն, ամոթխածություն, տվյալ մարդու ներկայությամբ ավելի «ձիգ» լինելու ներքին մղում։ Օրինակ, երբ մեկին հարգում ես, ինքնըստինքյան կաշխատես այդ մարդու մոտ քեզ հնարավորինս լավ պահել, պատշաճ պահվածք դրսևորել, բայց ոչ թե վախից, որ հակառակ դեպքում նա քեզ կպատժի կամ վատություն կանի կամ նման մի բան, այլ որովհետև չես ուզենա տվյալ մարդուն հիասթափեցնել, որովհետև նրա կարծիքն ու վերաբերմունքը քեզ համար մեծ նշանակություն ունեն։