Որմիզդուխտ-ի խոսքերից
Ես միայն նշեցի, որ բացառապես պոտենցիալ օգտակար մարդկանց (ծանոթ կամ անծանոթ) հարգելը շա՜տ հետաքրքիր հոգեբանություն է:
Սարգսյանից հետո Ուլուանան էր, կարծեմ, մեկ անգամ նշեց, որ ամեն մարդ իր ձևով է մեկնաբանում այդ «հարգանք» ասածը: Ես դա չեմ էլ ժխտել երբևէ: Ավելին՝ նաև նպատակ չեմ ունեցել գտնելու «հարգանք»-ի որևէ ունիվերսալ սահմանում: Թեմայում տրված երկու հարցերին պատասխանելով՝ ամեն մեկն ինչ-որ չափով պատասխանում է այն հարցին, թե ինչ է իրենից ներկայացնում հարգքանը կոնկրետ իր պատկերացմամբ: Ինձ շատ հետաքրքրում է յուրաքանչյուրիդ անհատական մոտեցումն այս հարցին, հարգանքի մասին ձեր ունեցած պատկերացումները, այլ ոչ՝ այստեղից կամ այնտեղից մեջբերած հատվածներ կամ բառարանային որևէ սահմանում: Սկզբում թեման հարցման ձևով էի ուզում բացել, հետո որոշեցի առանձին-առանձին ծանոթանալ ֆորումում կարծիք արտահայտող մարդկանց հետ:
Ինչու՞ եմ այս ամենի մասին գրում:
Յոժիկի հետ կապված՝ հարգանք ասելով ի նկատի եմ ունեցել հենց այն, ինչ ի նկատի էր ունեցել հեռվից իրեն «ուժ» հաղորդող անծանոթի նկատմամբ հարգանք տածողը «հարգանք» ասելով: Եթե այդ տողերի հեղինակն ի նկատի ուներ հարգանքը, այլ ոչ՝ «ցուցադրական հարգալից վերաբերմունքը», ուրեմն «պետք չէ շփոթել հարգելը և հարգալից վերաբերմունքը, դրանք լրիվ տարբեր բաներ են» տիպի աննպատակ խոսակցություններն ավելորդ էին, իսկ եթե այդ խոսքերը գրելով՝ մարդն ի նկատի ուներ «ցուցադրական հարգալից վերաբերմունքը», առավել ևս՝ ավելացնելու բան չունեմ:
Նորից եմ ասում՝ ես միայն նշեցի, որ բացառապես պոտենցիալ օգտակար մարդկանց (ծանոթ կամ անծանոթ) հարգելը շա՜տ հետաքրքիր հոգեբանություն է:
Էջանիշներ