Ասենք ո՛չ ապազգային և ցածրաճաշակ երաժշտությանը

[Չամիչ]

Չամիչ ջան, ամբողջ խնդիրն էն ա, որ դու զուգահեռ ես անցկացնում ռաբիսի ու ժողովրդականի մեջ, որ դու համեմատության եզրեր ես տանում: Ի՞նչ անենք, որ ռաբիսը կարող է ոգեշնչված լինել ժողովրդականից...

Չուկ ջան, ռաբիսը ոգեշնչվում է թուրքականից, հետո աղավաղում է ազգայինը: Ի դեպ, ռաբիսները հիմա են, որ լայն ասպարեզ են դուրս եկել, մի 20 տարի առաջ նրանց գործունեության միակ ոլորտը ռեստորանն էր: Ցավոք, սոցիալիզմը իր կործանարար հետեւանքներն ունեցավ նաեւ ազգային մշակույթի ոլորտում, գոյություն ուներ սովետական քաղաքացի, իսկ սովետական քաղաքացին երգում էր կատյուշա եւ день победы.
Այս տարիներին ազգայինը լրիվ մղվեց երկրորդ պլան, մոռացվեց:
Իսկ մի կույտ մուղամասերներ շարունակում էին իրենց էյֆորիկ կլկլոցների տարածումը ռեստորաններում: Եվ սա սովետական իշխանությանը ձեռ էր տալիս, քանի որ որդեգրված էր մեկ մարտավարություն, զրկել ժողովրդներին իրենց ազգային ակունքներից:
Սովետական կարգերը փլուզվեցին, ազգայինը մոռացվեց, ռաբիսը ծաղկեց հետո էլ մեյդան դուրս եկավ: Ահա սա է ողջ պատմությունը, մեզ կտրել են մեր արմատներից, իսկ հիմա էլ այդ ամենը իներցիայով շարունակվում է, եթե դեմը չառնվի, հետեւանքները շատ ցավալի կլինեն:

[Ֆոտոն]

Չամիչ, ինչքան էլ ճիշտ լինի այս պատմությունը, մեզ իրավունք չի տա ասել. չպետք է հնչի ռաբիսը, հիմա հո մարդու իրավունքների պաշտպանություն կա, չէ՞: Իրավական հիմք է պետք, իսկ իներցիան իր գործն անում է:
Մի բան էլ ասեմ, թեմայից էլ շեղում է: Աչքովս տեսնում եմ, որ էսօր ծնված սերունդը երեկվանը չի: Իրեն չես սահմանափակի: Ինքը կգտնի իր լսելիքը, քեզ էլ չի հարցնի ոչինչ: Իրեն հեռուստացույցն ու ծնողները չեն կարող լսեցնել մի բան, որ ինքը չի ուզում, էնպես որ բռնության պես մի բան է պրոպագանդան: Իսկ կոնսերվատորիայի պրոֆեսորների տված սերնդի մասին չասեմ: Չէ՞ որ իրենց դաստիարակության պտուղներն են, որ նպաստում են բարձրարվեստի ստորացմանը:

[Sagittarius]

Բայց չեք հասկանում, որ ռաբիսի մասին խոսելով դուք ձեր կամքից անկախ դա էք պրոպագանդում,,, եթե դա իրոք անճաշակ է,,, առաջ տվեք ճաշակովը,,, և ամեն ինչ իրա տեղը կընկնի,,, կամ եթե ուզում եք ճիշտն իմանալ լուսավորեք մարդկանց ուղեղները,, և բոլոր ոլորտներում էլ կարգ ու կանոն կհաստատվի,, թե չէ մի գլուխ էտ անիմաստ ոչերը գոռալով դաշնակներին եք արդեն հիշեցնում...

[dvgray]

ես էսօր կարճ ասեցի, որ "չեմ ասի", ու "ապտակ մը" կերա… հիմա մի քիչ երկարաշունչ բացատրեմ, թե ինչու չեմ ասի:
Նախ, ինչ՞ է նշանակում ցածրաճաշակ-բարձրաճաշակ
վախտին, երբ որ եվրոպական երկրներում կամ Ռուսաստանում կային ազնվականներ ու մնացածները, ապա օգտագործելով այդ բառը /ցածրաճաշակ/, որոշակի վերաբերմունք էր ներմուծվում հասարակության խավերի իմաստով:
հիմա Հայաստանում՞ այս բատի մեջ ինչ՞ իմաստ է ներմուծվում: Այ սա կուզերի հասկանաինք առաջին հերթին: Որ՞ է "ցածրաճաշակի" սահմանում հայկական իրականության մեջ:
…
իսկ խանգարելու ու նեռվերի վրա ազդելու իմաստով
խանգարել կարող է ինչպես ռաբիզ երաժշտություն, այնպես էլ կլասիկը կամ ռոկ/ռեփ/ֆոլկ և այլն: Հարցը այն է, որ բարձր ձայնով երաժշտություն պետք է հնչի միայն փակ վայրերում և դա պետք է խստորեն հսկվի: ու այդ ձայնը չպետք է դուրս գա այդ տարածքից:
այս է այս խնդրի լուծումը: իսկ կրթական ու դաստիրակչական խնդիրը՝ դա ընտանիքի, նախակրթարանների ու կրթարանների խնդիր է: Ով ոնց ուզի

[Տրիբուն]

Չէ, ինչի՞, ձյաձ, օրինակ իմ համար էդ երկուսից նույն տհաճ զգացումն ա արթնանում:
Իսկ քո ասած ալեգորիկ աշխարհի փուլ չգալը կարելի ա օգտագործել նաև այն դեպքում, երբ ասենք գիշերը ժամը 2-ին մեկը հրավառություն ա խփում՝ սաղ թաղին արթնացնելով, երբ որ մի ուրիշը գալիս ու ոչ թե 10 վայրկյանում կողքովդ անցնում ա, այլ ասենք պատուհանիդ տակ ավտոն կանգնացնում ու երաժշտությունը քոքում, քո գործին ու հանգստին խանգարելով և այլն: Այլ կերպ ասած քո «աշխարհը փուլ չի» գա ալեգորիան էր անտեղի, ոչ թե իմ համեմատությունը, որտև հա աշխարհը ոչ ալեգորիկ ոչ էլ ուղիղ իմաստով փուլ չի գա, բայց դա չի նշանակում, որ դա նորմալ ա, դա վարվեցողության նորմի խախտում ա, շրջապատի մասին չմտածելու դասական օրինակ

հ.գ. Ուրիշ հարց, որ էդ թեման էս թեմայի հետ բացարձակապես կապ չունի

Հա էս թեմայի հետ կապ չունի, ու հեսա օֆֆտոպի համար դատվելու եմ, բայց ապեր ալեգորիան հենց նրա համար է, որ խոսքը դառնա ավելի պատկերավոր: Ես կոնկրետ դեպքի համար եմ ալեգորիա օգտագործել, ու խոսքս պատկերավոր եմ դարձրել: Իսկ դու դեպքը թողած կախվել ես հենց ալոգարիայից, ու ք.քում ես փողոցի մեջտեղը:

[Տրիբուն]

Տրիբուն ջան, ես չեմ պատրասվում ենթարկվել թուրքական էքսպանսիայի, իսկ եթե դու ինձ ուզում ես ինչ որ բան ներշնչել, ապա ասեմ,որ աուտոտրենինգը սովորաբար պոզիտիվ ներշնչանք է , այլ ոչ թե նեգատիվ: Ցանկացած ինքնաներշնչանք, երկարատեւ կրկումներից հոտո, ի վերջո իրականություն է դառնում:

Չամիչ ջան, ես քեզ ոչինչ չեմ ուզում ներշնչել: Ուղղակի չեմ ընդունում, երբ բարձրագոչ հայտարարություններ են անում ազգային շահի մասին: Ազգային շահը, եթե ընդհանրապես բոլորի կողմից ընդունված որևէ սահմանում կա ազգային շահի վերաբերյալ, երևի թե այնքան լայն հասկացություն է, որ կապել այն երաժշտության բարձրության ու որակի հետ, տեղին չէ:

Ասենք իմ համար ազգային շահ կամ նպատակներ հասկացության մեջ մտնում են բարձրորակ ու մրցունակ կրթական համակարգը, բարձրորակ առողջապահական համակարգը, ազգային անվտանգությունն ու պաշտպանությունը, մարդու իրավունքներն ու հիմնարար ազատությունները հարգելը, արդարացի սոցիալական պաշտպանությունը, մրցակցային տնտեսությունն ու սպառողների շահերի պաշտպանությունը, էկոլոգիան, մշակութային ժառանգության պահպանումը (երաժշտությունը երևի ստեղ ա պետք մտցնել): Հիմա, կարելի է արդյոք էս շատ լայն հասկացությունը ուղղակի կախվածության մեջ դնել երաժշտության որակից ?

Եթե բոլորը վերը նշվածները իրացված են, ապա թե ինչ երաժշտություն են լսում վերնի սաժում, անձամբ իմ համար լրիվ մեկ կլինի: Վերջին հաշվով ամբողջ աշխարհն է հիմա ողողված արաբա-պակիստանա-հնդկական մուղամներով, ու Սթինգի "Անապատի վարդ" երգն էլ Թաթայի "Անապատի արևից" առանձնապես չի տարբերվում:

[Agni]

Նախ ուզում եմ հարգանքներս հայտնել նախորդ գրառմանը:
Թույլ տվեք արտահայտվել. Կարծում եմ երաժշտությունը կարելի է ալյ տեսանկյունից ևս դիտարկել, ոչ միայն ազգային և ապազգային, երաժշտությունը նաև մեղեդի է, որը մարդիկ լսում են ու հոգեպես բավարավում. Թողեք յուրաքանչյուրը ընտրի իր հոգուն և գիտակցությանը համապատասխան երաժշտություն: Էստեղ պարտավորեցնող և պարտավորված ոչինչ չեմ տեսնում...

[Chuk]

Հա էս թեմայի հետ կապ չունի, ու հեսա օֆֆտոպի համար դատվելու եմ, բայց ապեր ալեգորիան հենց նրա համար է, որ խոսքը դառնա ավելի պատկերավոր: Ես կոնկրետ դեպքի համար եմ ալեգորիա օգտագործել, ու խոսքս պատկերավոր եմ դարձրել: Իսկ դու դեպքը թողած կախվել ես հենց ալոգարիայից, ու ք.քում ես փողոցի մեջտեղը:

Ձյաձ, ուրեմն ոնց-որ ալեգորիան ա խոսքն ավելի պատկերավոր դարձնում, նենց էլ իմ չափազանցությունը (կամ էլ գուցե չչափազանցությունի, ո՞վ իմանա) ավելի առարկայական ցույց էր տալիս քո ալեգորիայի անտեղիությունը:

Հասկանում ես, ձյաձ, կան վարվեցողության լիքը նորմեր ու դրանցից ոչ մեկի խախտելու դեպքում աշխարհը փուլ չի գալու (ուղղակի իմաստով չեմ ասում, ալեգորիկ իմաստով եմ ասում, էլի չգնաս սար ու ձոր ու սկսես բացատրել, որ նկատի չունեիր աշխարհի իսկական փուլ գալը), բայց էդ չի նշանակում, որ դրանք խախտելը նորմալ են, որ դրանց խախտումը շրջապատին անհարմարություն չեն պատճառում, տհաճ չեն, էս չեն, էն չեն: Հա, ես ախկոյի օրինակ բերեցի ու էլի կբերեմ, իսկապես դրանից էլ աշխարհը փուլ չի գալու: Չափազանցրի՞: Տո լավ արի, մտածեցի կարող ա տենց սրված գույների դեպքում հասկանաս, թե ինչ անտեղի ալեգորում էիր (ընդհանրապես էս ալեգորիա բառի հոլովումները հավես են):

Հիմա կոնկրետ մեքենայում քոքած երաժշտությունը, որը 1 վայրկյանով, 10 վայրկյանով կամ մեկ ժամով պարտադրվում է ժողովրդին, վարվեցողության կարգի խախտում ա, կամ գուցե ավելի կտրուկ ասեմ. անկուլտուրականություն Ընդամենը, ուրիշ ոչինչ: Ուրիշ հարց, որ էդ անկուլտուրականությունից աշխարհը փուլ չի գալու, գլխի վրա շուռ չի գալու, ուղեծրից դուրս չի գալու, բայց որ շարունակում ա տհաճ ու անհարմար բան մնալ, էդ որ փաստ ա: Մեկը ինձ խայտառակ ձևի տհաճ ա Ու ոչ միայն ինձ:

[Տրիբուն]

ցույց էր տալիս քո ալեգորիայի անտեղիությունը

Չուկ, գլխիս Լիոնն ես դառել, պարտադիր պիտի պատասխան կենացով հանդես գաս ու վերջին խոսքի իրավունքը քեզ պահես: Ապեր ալեգորրիան հենց նրա համար ա ալեգորիա, որ տեղին կամ անտեղի չի կարա լինի - фразиологический оборот - ապեր, էլ ոնց ասեմ: Մի կախվի էլի իմ աշխարհի փուլ գալ չգալուց, ինչ կլնի:

Հասկանում ես, ձյաձ, կան վարվեցողության լիքը նորմեր ու դրանցից ոչ մեկի խախտելու դեպքում աշխարհը փուլ չի գալու (ուղղակի իմաստով չեմ ասում, ալեգորիկ իմաստով եմ ասում, էլի չգնաս սար ու ձոր ու սկսես բացատրել, որ նկատի չունեիր աշխարհի իսկական փուլ գալը), բայց էդ չի նշանակում, որ դրանք խախտելը նորմալ են, որ դրանց խախտումը շրջապատին անհարմարություն չեն պատճառում, տհաճ չեն, էս չեն, էն չեն: Հա, ես ախկոյի օրինակ բերեցի ու էլի կբերեմ, իսկապես դրանից էլ աշխարհը փուլ չի գալու: Չափազանցրի՞: Տո լավ արի, մտածեցի կարող ա տենց սրված գույների դեպքում հասկանաս, թե ինչ անտեղի ալեգորում էիր (ընդհանրապես էս ալեգորիա բառի հոլովումները հավես են):

Սպանիր քո վարվեցողության նորմերով: Եթե քո համար քոքած մուզոնը, փողոցի մեջտեղը ք.քելը, ու բոմբով մարդ տրաքացնելը մտնում են "վարվեցողության նորմ' հասկացության տակ, ու դու դրանց մեջ էական տարբերություն չես տեսնում, այլ միայն նմանություն ես տեսնում այն բանում, որ դրանք երեքն էլ ինչ-որ մարդկանց անհարմարություն կամ տհաճություն են պատճառում, ապեր, էլ բան չունեմ ասելու:

Ու ես ինչ-որ բան հասկանալու համար չափազանցված նկարագրությունների կաիրք չունեմ, Չուկ ջան: Կարծում ես դժվարանում եմ հասկանալ, որ բարձր երաժշտությունն իրոք անհագստանցնում է մարդկանց ու կարող է տհաճություն պատճառել շրջապատին, այդ թվում նաև ինձ, ու դրա համար պարտադիր կողքս փողոցում պետք է ք.քել, որ ես հասկանամ դրա տհաճության աստիճանը ??? Կամ պարտադիր պիտի հոտի ու աղմուկի միջև ընդհանրություններ փնտրենք ու գտնենք, որ իմ համար հասկանալի լինի դա ?? Իսկ դու բարձրահարկ շենքի մուտք մտնելուց ինչն ես նախընտրում, աղբատարի հոտը` ոտիդ տակ վազվզող կռիսներով, թե մեկի տնից լսվող բարձր ռաբիս երաժշտության ձայնը ?? Թարգի:

[Chuk]

Կարծում ես դժվարանում եմ հասկանալ, որ բարձր երաժշտությունն իրոք անհագստանցնում է մարդկանց ու կարող է տհաճություն պատճառել շրջապատին,

Դե լավ ձյաձ, դե որ հասկանում ես, ուրեմն շարունակիր ալեգորել, իմ բնութագրմամբ՝ անտեղի ալեգորել Ու խորապես ցավ մը կապրիմ որ համեմատությանս պատճառը չհասկացար

[Չամիչ]

ինչքան էլ ճիշտ լինի այս պատմությունը, մեզ իրավունք չի տա ասել. չպետք է հնչի ռաբիսը, հիմա հո մարդու իրավունքների պաշտպանություն կա, չէ՞:

Ֆոտոն, ես չեմ ասել, որ ռաբիսը պետք է ընդհանրապես չհնչի, թող հնչի, բայց չնչին տոկոսներով, այլ ոչ թե դոմինանտ դիրքեր գրավի, ինչպես հիմա է տեղի ունենում:

հիմա հո մարդու իրավունքների պաշտպանություն կա, չէ՞:

Դե էտ դեպքում եկեք չընդիմանանք ժարգոնային հայերենին, չ՞է որ դա էլ է մարդու իրավունք, մարդուն ոնց հարմար է տենց էլ խոսում է: Թողնենք, որ մի խումբ ծույլեր, ազգային ինքնագիտակցությունից ու արժանապատվությունից զուրկ անհատներ, հագուրդ տալով իրենց ներաշխարհի կոչին ուզածին չափով աղավաղեն ազգային մշակութային արժեքները:

Աչքովս տեսնում եմ, որ էսօր ծնված սերունդը երեկվանը չի: Իրեն չես սահմանափակի: Ինքը կգտնի իր լսելիքը, քեզ էլ չի հարցնի ոչինչ: Իրեն հեռուստացույցն ու ծնողները չեն կարող լսեցնել մի բան, որ ինքը չի ուզում, էնպես որ բռնության պես մի բան է պրոպագանդան:

Շատ ճիշտ ես նկատել, բռնությամբ պրոպագանդում են թուրքամետ երաժշտությունը: Անցնում եմ Երեւանի փողոցներով ու պարտադրաբար լսում եմ արաբաթուրքախառն գործիքավորմամբ անհեթեթություն: Ինչ անեմ չանցնե՞մ կենտրոնական փողոցներով, վերնիսաժ չգնա՞մ: Ոչ ոք չի ասում, որ պետք է ինչ որ բան պարտադրել, թող փորձեն գոնե բալանսը պահպանել, ընտրության հնարավորություն տան, այլ ոչ թե զոմբիացման մեխանիզմները օգտագործեն ու ապրանք վաճառեն:

Մարդը հարմարվող էակ է, մարդու ականջը շատ արագ կարող է հարմարվել ցանկացած անհեթեթության, նույնիսկ սկսել հավանել այն, ինչը մի քանի ժամ առաջ սրտխառնոց էր առաջացնում:

[Ariadna]

Ֆոտոն, ես չեմ ասել, որ ռաբիսը պետք է ընդհանրապես չհնչի, թող հնչի, բայց չնչին տոկոսներով, այլ ոչ թե դոմինանտ դիրքեր գրավի, ինչպես հիմա է տեղի ունենում:

Ընդհանրապես արգելել հնարավոր չի, վերջապես մարդիկ կան, որ առանց դրա չեն կարող, երջանկության թե տխրության պահին իրենց հետ ռաբիսն ա, էդ մարդը ո՞նց հարսանիք անի առանց դրա, ոնց ուրախանա, կամ էլ նեղված պահին ոնց չլսի ու զուգահեռ չլացի։
Պարզապես, ասենք, հանրային հեռուստաալիքներով չպետք է պրոպագանդվի, էսօր ինչքան էլ որ Կարապետիչի վրա ծիծաղում ենք, ամենալավ համերգները իր ալիքով ենք կարողանում դիտել, իսկ Հ1-ով գալիս է Աշոտ Ղազարյանը, միգուցե հրաշալի անձնավորություն, բայց ռաբիս, բերում է իր ռաբիս ընկերներին, ու եթերով շախով ուրախանում են։ Դրա դեմն է պետք առնել, բայց դե դրա համար պետք է նորմալ պետություն ունենալ, ինչպես ասում են՝ «ա սուձյի տը կտօ?»:

[Չամիչ]

Բայց չեք հասկանում, որ ռաբիսի մասին խոսելով դուք ձեր կամքից անկախ դա էք պրոպագանդում,,, եթե դա իրոք անճաշակ է,,, առաջ տվեք ճաշակովը,,, և ամեն ինչ իրա տեղը կընկնի,,, կամ եթե ուզում եք ճիշտն իմանալ լուսավորեք մարդկանց ուղեղները,, և բոլոր ոլորտներում էլ կարգ ու կանոն կհաստատվի,, թե չէ մի գլուխ էտ անիմաստ ոչերը գոռալով դաշնակներին եք արդեն հիշեցնում...
__________________

Շատ ճիշտ եք ասում, պետք է պրոպագանդել:
Ցավոք, ազգագրական, ժողովրդական երաժշտության ոլորտում շատ քիչ են ստեղծվում էնպիսի արժեքներ,որոնք արժանի են ուշադրության եւ պրոպագանդման:
Կան ազգագրական համույթներ, որոնց գործունեությունը շատ քիչ է լուսաբանվում: Կան հարուստ պոտենցիալով ու շատ տաղանդավոր երիտասարդներ, որոնք, ցավոք, օրվա ապրուստ վաստակելու նպատկով նորից ընկնում են ռեստորանային ճահիճը ու փչացնում են համ իրանց ճաշակը, համ էլ իրենց մատուցած երաժշտությունը:

Ուժերիս ներածին չափով կփորձեմ պրոպագանդել այն, ինչը ըստ իս, քիչ թե շատ արժանի է ուշադրության:

Ուզում եմ ներկայացնել Գոհար Հովհաննիսյանի <<Սասնա Աղջիկ>> տեսահոլովակը, այս երգչուհու կատարումից հայկականի հոտ է գալիս: Տեսահոլովակը այնքան էլ հաջող չէ, գործիքավորումը բավականին թույլ է, բայց կատարումը լավն է: Հուսով եմ, որ Գոհարիկը այսուհետ ավելի լուրջ կմոտենա իր աշխատանքին, կփորձի ավելի որակյալ գործիքավորմամբ երաժշտություն մատուցել:

[Չամիչ]

Եթե բոլորը վերը նշվածները իրացված են, ապա թե ինչ երաժշտություն են լսում վերնի սաժում, անձամբ իմ համար լրիվ մեկ կլինի: Վերջին հաշվով ամբողջ աշխարհն է հիմա ողողված արաբա-պակիստանա-հնդկական մուղամներով, ու Սթինգի "Անապատի վարդ" երգն էլ Թաթայի "Անապատի արևից" առանձնապես չի տարբերվում:

Լավ ասեցիր, <<թե ինչ երաժշտություն են լսում վերնիսաժում>>: Մարդիկ հավաքվել են վերնիսաժ երաժշտություն լսելու:
Ոչ ոք սեփական ճաշակը ուրիշին պարտադրելու իրավունք չունի: Հետո՞ ինչ, որ սիդիների վաճառքի կետի վաճառող են, ուրեմն բոլորը պարտավոր են լսել այն ինչ իրե՞նց է դուր գալիս:
Սա հենց մարդու իրավունքների խախտման ամենավառ օրինակ է:

[Չամիչ]

երաժշտությունը նաև մեղեդի է, որը մարդիկ լսում են ու հոգեպես բավարավում. Թողեք յուրաքանչյուրը ընտրի իր հոգուն և գիտակցությանը համապատասխան երաժշտություն:

21-րդ դարի մարդ ջան, շատ ճիշտ ես ասում, ում որ դուր է գալիս թուրքական մուղամ կամ թուրքական մելիզմատիկա, թող միացնեն Ստամբուլի կամ Անկարայի երաժշտական ալիք եւ ուզածի չափ ունկնդրեն, կամ էլ թուրքական երաժշտություն վեյելելու համար ձեռք բերեն թուրք կատարողների ձայնագրություններ այլ ոչ թե հայ կատարողների:
Ես էլ կարող է Տառկանի երգերից լսեմ, բայց երբեք ինձ թույլ չեմ տա թուրքական երաժշտություն սիրող հայերի ճաշակը բավարարելու համար նրա երգերը հայերեն թարգմանել ու մատուցել:
Ամբողջ հայ ազգը ըմբոստացել էր Կիրկորովի դեմ, Տառկանի երգերը թարգմանած մատուցելու համար, անգամ Հայաստան թույլ չտվեցին համերգների գալ, մինդեռ Կիրկորովը ընդամենը կիսով չափ է հայ:
Իսկ այստեղ մաքուր հայ՝Արմենչիկներն ու Սպիտակցիները դահլիճ են լցնում:

Ի դեպ թուրքերն էլ են հայերից, արաբներից, պարսիկներից շատ բան գողանում, բայց նրանք գողանում են իրենցը մի փոքր հարստացնելու նպատակով, իսկ մե՞նք ինչ նպատակով ենք գողանում:
Մերը ձուլելու՞ նպատակով: