Ասենք ո՛չ ապազգային և ցածրաճաշակ երաժշտությանը

[Chuk]

Է, ես էլ եմ այդ ասում

Չէ, սպասի յազվությունս մինչև վերջ անեմ
Դու ասում ես, որ ինքը կարող էր Թաթայի «Տեսարն» էլ լսեր, ես ասում եմ (կարծում եմ) որ չէր կարող

Թե չէ մնացածը, հա, մենք նույն մոտեցման կրողներն ենք էս հարցում:

[Լուսաբեր]

Մի հոգնեք ու նայեք մինչև վերջ...
Ապշել էի փաստորեն կամ մենք, կամ թուրքերը իրենց հարսանիքներին նույն երաժշտության տակ են պարում, ուրախանում


Մի տարբերությամբ, մենք բառեր ենք ավելացնում այդ երաժշտությանը պարտադիր բոլորի մեջ առկա է լինում «իմ սերս» «համբյուր և այլն ....

[Չամիչ]

Բայց եթե անգամ դրանով էին ճանաչելու, ապա թող ճանաչեին:
Վերջին հաշվով ես ինչ-որ երգչի լսելիս չեմ մտածում, թե հարևանս կամ Պողոսն իմ մասին ինչ է մտածելու: Հիմա ասենք ես Չիկ Կորեա եմ սիրում, ու դու կարող է ինձ համարես անճաշակ (ենթադրենք): Հետո՞ ինչ: Նույն ձևի թող ասենք Ֆրանսիան էլ Հայաստանին անճաշակ համարի, հետո ի՞նչ:

Չուկ ջան, հարցը ուրիշների կարծիքի հետ հաշվի նստելու մասին չէ, հիմա որ հնդիկները իրենց մշակույթը պահպանում են հնարավորինս անաղարտ, ուրիշների կարծիքին հագուրդ տալու ցանկությամբ դրդվա՞ծ են անում: Իհարկե ոչ:
Հակառակը, հնդիկները անգամ սեփական կինոմշակույթն են ողողել ազգային երգարվեստով:
Իսկ մենք ասում են, դե բան չկա հիմա սրտները ուզում ա թող թուրքական լսեն, թող թուրքական երգեն:
Ի դեպ, հնդիկները այնքան ամուր են կանգնած իրենց մշակութային հիմքերի վրա, որ փոքր շեղումները, ոչ մի կերպ չեն կարող անդրադառնալ ողջ մշակույթի աղավաղմանը, հակառակը, հլը մի բան էլ օտարինը վերցնում ու սեփական ազգամշակութային ելևեջներով են մշակում:
իսկ մենք կանգնած ենք մշակութային ձուլման շեմին, հասարակ քաղաքացին ունակ չէ տարբերելու թե որն է ազգայինը և որն է ոչ ազգայինը:

[Չամիչ]

Խնդրում եմ ստեղծագործական գործունեությունը մի համեմատիր մասնագիտական հմտություններ պահանջող մասնագիտությունների հետ:

Ինչու՞ պետք է չհամեմատեմ, մշակույթի գործիչները գործ ունեն մարդու ներաշխարհի հետ, շատ ավելի կարևոր է այս ոլորտի գործիչների բարձրակարգ պատրաստվածությունը:
Արամ Ասատրյանը ի՞նչ ուներ իր ներաշխարհում, որ իր ստեղծած մշակույթով պետք է սերունդ դաստիարակեր:

Մարդը երգում էր, ոնց կարող էր, ուզողը լսում էր, չուզողը՝ չէր լսում, թող կրթված երաժիշտները այնպես անեն, որ իրենց լսենք՝ բայց ոչ թե չկրթվածների դեմ արգելքներ դնելով, այլ իրենց երգով մեզ հրապուրելով: Էս ո՞ր դարն է… Այո, տեղից վերկացողը իրավունք ունի երգելու, գրելու, նկարելու, մենք էլ կորոշենք՝ արժե՞ դրան փող տալ, թե՞ ոչ:

Վանաձորցի ջան, ամբողջ աշխարհում տենց բան չկա, ինչա՞ նշանակում ոնց կարողանում երգում էր, ուրեմն եթե ուրիշ բան չեն կարողանում, միայն մոտավորապես երգել են կարողանում ուրեմ հայկական իրականության մեջ հանգիստ կարող են իրենց համար ճանապարհ հարթել:
Ինչքա՞ն ժամանակ պետք է միջակություններին գրկաբաց ընդունենք, եթե լավ չի կարողանում երգել, թող գնա կամ լավ երգել սովորի, կամ էլ իրեն գտնվի այն ասպարեզում,որտեղ իր գործը կկարողանա լավ կատարել:
Պետք է տեղյակ լինել, և թույլ չտալ, որ ամեն կարգի միջակություններ գլուխ բարձրացնեն:

[Շինարար]

Ինչու՞ պետք է չհամեմատեմ, մշակույթի գործիչները գործ ունեն մարդու ներաշխարհի հետ, շատ ավելի կարևոր է այս ոլորտի գործիչների բարձրակարգ պատրաստվածությունը:
Արամ Ասատրյանը ի՞նչ ուներ իր ներաշխարհում, որ իր ստեղծած մշակույթով պետք է սերունդ դաստիարակեր:

Մարդկային հոգի: Իսկ դաստիարակելու մասին, չեմ կարծում, թե նա այդպիսի առաքելություն էր վերցրել իր վրա: Եվ ընդհանրապես, ո՞վ կարող է նման առաքելություն վերցնել:

Վանաձորցի ջան, ամբողջ աշխարհում տենց բան չկա, ինչա՞ նշանակում ոնց կարողանում երգում էր, ուրեմն եթե ուրիշ բան չեն կարողանում, միայն մոտավորապես երգել են կարողանում ուրեմ հայկական իրականության մեջ հանգիստ կարող են իրենց համար ճանապարհ հարթել:
Ինչքա՞ն ժամանակ պետք է միջակություններին գրկաբաց ընդունենք, եթե լավ չի կարողանում երգել, թող գնա կամ լավ երգել սովորի, կամ էլ իրեն գտնվի այն ասպարեզում,որտեղ իր գործը կկարողանա լավ կատարել:

Ամբողջ աշխարհում արգելու՞մ են անգրագետներին զբաղվել ստեղծագործական գործունեությամբ:

Պետք է տեղյակ լինել, և թույլ չտալ, որ ամեն կարգի միջակություններ գլուխ բարձրացնեն:

Է թույլ մի տուր, բայց քո արածով, քո ստեղծածով քեզ գրավիր ունկնդրին, խոսքը միայն քո մասին չէ, այլ բոլոր կրթված երաժիշտների մասին: Լավ, կներես, գիտեմ, որ այդ ամենը հնարավորությունների հետ էլ է կապված, գիտեմ բոլոր դժվարություննրի մասին, բայց դրա համար կա պետություն, որ պարտավոր է օգնել հենց կրթված երաժիշտներին, իսկ սիրողաբար զբաղվողները թող իրենք իրենց գլխի ճարը տեսնեն, բայց արգելել նրանց պետք չի:
Հ. Գ. Ինձ համար Ասատրյանը միջակություն չէր, կամ էլ ես եմ միջակ ունկնդիր, ամեն դեպքում իմ ճաշակը իր ազդեցությամբ չի ձևավորվել, Կոմիտաս և Սայաթ-Նովա ավելի վաղ տարիքում եմ սիրել ու հիմա էլ պաշտում եմ Ընդ որում երկուսին էլ սիրել եմ վերը քննադատված Նունե Եսայանի շնորհիվ: Ու Չամիչ ջան, Մայքլ Ջեքսոն էլ եմ պաշտում, իսկ որքա՜ն կրթված արվեստագետներ նրան քննադատում էին:

[Chuk]

Չուկ ջան, հարցը ուրիշների կարծիքի հետ հաշվի նստելու մասին չէ, հիմա որ հնդիկները իրենց մշակույթը պահպանում են հնարավորինս անաղարտ, ուրիշների կարծիքին հագուրդ տալու ցանկությամբ դրդվա՞ծ են անում: Իհարկե ոչ:
Հակառակը, հնդիկները անգամ սեփական կինոմշակույթն են ողողել ազգային երգարվեստով:
Իսկ մենք ասում են, դե բան չկա հիմա սրտները ուզում ա թող թուրքական լսեն, թող թուրքական երգեն:
Ի դեպ, հնդիկները այնքան ամուր են կանգնած իրենց մշակութային հիմքերի վրա, որ փոքր շեղումները, ոչ մի կերպ չեն կարող անդրադառնալ ողջ մշակույթի աղավաղմանը, հակառակը, հլը մի բան էլ օտարինը վերցնում ու սեփական ազգամշակութային ելևեջներով են մշակում:
իսկ մենք կանգնած ենք մշակութային ձուլման շեմին, հասարակ քաղաքացին ունակ չէ տարբերելու թե որն է ազգայինը և որն է ոչ ազգայինը:

Չամիչ ջան, անաղարտ պահելը ո՞րն է: Ունեցիր քոնը, քո ազգային, քո արժեքները, բայց դա չի նշանակում, որ կողքից չես կարող սա ունենալ:

Եթե էդպես ա, ուրեմն արգելենք հայ ռեպերների, հայ ռոքերների, հայ մետալիստների, հայ դասականների, հայ ջազմենների գոյությունը, արգելենք մանրանկարչությունից տարբերվող որևէ այլ ոճով նկարելը և այլն:

Ամեն ինչը պետք է չափ ունենա, այդ թվում ազգայինի պահպանումը:

Էն չափը, որը դու ես ներկայացնում ընդամենը կարող է հակազդեցություն ծնել, ուրիշ ոչինչ

[Շինարար]

Ինչու՞ պետք է չհամեմատեմ, մշակույթի գործիչները գործ ունեն մարդու ներաշխարհի հետ, շատ ավելի կարևոր է այս ոլորտի գործիչների բարձրակարգ պատրաստվածությունը:

Որովհետև

Ասատրյանի անգրագետ լինելու պատճառով ոչ մի շենք չի փլվել, ոչ մի մարդ անտեղի չի դատապարտվել, ոչ մի հիվանդ դանակի տակ չի մահացել…

[Հարդ]

Գրառումս կարդալուց փորձեք տրամաբանել ոչ միայն ձեր տեսանկյունից

1 Շատերն ասում են՝ Թաթան ապազգային երաժշտություն ա, այն իրավունք չունի հնչելու և այլն... Հարց՝ ինչու իրավունք չունի հնչելու? Իսկ միթե էլեկտրոնային երաժշտությունն ապազգային չի? Որը տանում ա շատ երիտասարդների, ու նրանք էլեկտրոնային լսելով, այլևս ժողովրդական լսելու ընդունակ չեն: Հավատացեք, սա ավելի մեծ խնդիր ա, քան Թաթան:

2 Շատերը համեմատեցին Թաթային ու Արամ Ասատրյանին Թաթուլի ու Սպիտակցու հետ: Սա շատ սխալ համեմատություն ա, քանի որ նրանք մի հարթության վրա չեն: Թաթան ու Արամ Ասատրյանն իսկական մաքուր ռաբիս երաժշտություն ներկայացնուղներ են (որոնց երաժշտության մեջ վատ բան չկա): Իսկ Թաթուլենք արդեն ապազգային են: Դա ոչ թե ռաբիս ա, այլ կլկլոց: Ինչպես նա. համեմատեցին այսպես կոչված Նանա երևույթի հետ, որն ընդհանրապես անելիք չունի Հայաստանում... մենակ կեղտոտում ա մեր դիսկերի խանութները: Չնայած ժողովուրդը սիրում ա...

3 Ասացվածք կա՝ Ժողովուրդն իմաստուն ա: Ես սրա հետ համամիտ չեմ: Ժողովրդին խաբելը հեշտագույն գործ ա: Դա ցույց ա տվել վերջին տարիների շատ դեպքեր:

4 Հնչեց կարծիք՝ Պահանջարկը ծնում ա առաջարկ: Էլի համամիտ չեմ: Իմ օրինակը բերեմ
Սրանից 1 տարի 2 ամիս առաջ ինձ ռաբիս նվագող գիտեին: Ես բացի ռաբիսից մեկ էլ ջազզ գիտեի, ու մենակ էտ էի լսում: Դե Դար21 - ով մեկ մեկ Չոպ Սուեյն էին տալիս, լավ նայում էի: Մի օր մեկի հետ ծանոթացա, որ ՍՈԱԴ - էր լսում, հեռախոսից քաշեցի, ու շատ դուրս եկավ... էտ ժամանակվանից ռոք լսող դարձա, ծանոթանալով նորանոր խմբերի հետ:
Հիմա ասածս էն ա, որ մարդիկ ոչ մի բանից տեղեկացված չեն... միացնում ես հետռուստացույցն ու բոլոր ալիքներով մեր աստղ կոչվածներն են... մի 2 ալիքով մեկ մեկ Իգլս ու Լեդ Զեփփելին են տալիս, էն էլ ոչ մի մեկնաբանություն չկա, ու չիմացող մարդը կյանքում էտ համերգները չի նայի: Ես Հանճարեղ Փինկ Ֆլոյդ խմբի մասին ինտերնետից եմ իմացել...
Հարց
իսկ ինչի պիտի մեր առաջատար հեռուստաալիքները Փինկ Ֆլոյդի, Արթուր Մեսչյանի, Բամբիռի փոխարեն Արամե պրոպագանդեն?

[Dayana]

Մոտս էնպիսի տպավորություն է, որ մարդիկ պարապությունից դրդված են էս թեմայում գրում: Ովա՞ որոշում թե ինչ պիտի հնչի: Արամե էլ պիտի հնչի, Թաթա էլ Հայկո էլ, Բղդո էլ, Փինք Ֆլոյդ էլ, Արմսթրոնգ էլ... մի խոսքով էն ինչ կա, պիտի հնչի: Ուրիշ խնդիր է, որ կարող ենք ունենալ միայն ազգային երաժշտության հեռուստաալիք կամ հաղորդումներ, որտեղ միայն ժողովրդական գուսանակեն երգել կհնչեն: ինքս հաճույքով կլսեի "20 տարվա հնության" էստրադային երգեր: Բայց ասել, որ պիտի Բղդոյին, Թաթուլին ու Թաթային իրար հետ վառել, կախել ու չգիտեմ ինչ անել, լրիվ աբսուրդ ա: Ով չի սիրում, չի լսում ու վերջ:

[Ֆոտոն]

Հարց
իսկ ինչի՞ պիտի մեր առաջատար հեռուստաալիքները Փինկ Ֆլոյդի, Արթուր Մեսչյանի, Բամբիռի փոխարեն Արամե պրոպագանդեն: [/CENTER]

Պրոպագանդում են էն մարդիկ, որոնք էդ հեռուստաընկերությունների ղեկավարն են, իրենց ճաշակն էլ էդ է: Ի վերջո հեռուստաընկերությունները մասնավոր են: Գովազդատուի ճաշակն էլ էդ է: Պահանջարկ-առաջարկը էստեղ է:

Երկրի վերաբերմունքը էդտեղ լրիվ տեսանելի է: Երկրի ղեկավարները հավանություն են տալիս էստրադային ճչոցներին, պետական բոլոր համերգներին հրավիրում են դրանց: Դե մի անգամ էլ թող Երևանի օրը հնչի նվագախումբ, երգչախումբ, ռոք խմբերին հրավիրեն հանդես գալու տոն օրերին: Էդտեղից է նախապատվությունը գալիս:

[Հարդ]

Երկրի վերաբերմունքը էդտեղ լրիվ տեսանելի է: Երկրի ղեկավարները հավանություն են տալիս էստրադային ճչոցներին, պետական բոլոր համերգներին հրավիրում են դրանց: Դե մի անգամ էլ թող Երևանի օրը հնչի նվագախումբ, երգչախումբ, ռոք խմբերին հրավիրեն հանդես գալու տոն օրերին: Էդտեղից է նախապատվությունը գալիս:

Ստեղից հետևություն, որ ոչ թե պահանջարկն ա ծնում առաջարկ, այլ առաջարկը պահանջարկ:

[Ֆոտոն]

Ստեղից հետևություն, որ ոչ թե պահանջարկն ա ծնում առաջարկ, այլ առաջարկը պահանջարկ:

Չեմ կարծում:
Այն մարդիկ, որ համամիտ չեն, մատուցված երաժշտությանը հավան չեն, ուղղակի չեն լսում: Ի վերջո հեռուստացույցը տեղեկատվական միակ միջոցը չի:
Ոմանք լսում են ռադիո Վեմ, ջազ: Ոմանք երաժշտական կենտրոն ունեն, ոմանք համակարգիչ ու ինտերնետ:

[Cesare]

Հարց
իսկ ինչի պիտի մեր առաջատար հեռուստաալիքները Փինկ Ֆլոյդի, Արթուր Մեսչյանի, Բամբիռի փոխարեն Արամե պրոպագանդեն? [/CENTER]

դե մի հատ հարց էլ ես քեզ տամ, բա խի պիտի Արամեի տեղը Փինկ Ֆլոյդ, Արթուր Մեսչյան, Բամբիռ պրոպագանդեն ??

ասենք ես կյանքում չեմ ասի որ Արամեն ավելի լավ ա երգում կամ նման մի բան, բայց հետաքրքիր ա ոնց ես մտածում ??

[Տրիբուն]

Տեղին էր էն իմաստով, որ խոսում էիր աշխարհի փուլ չգալուց, տեղին չէր էն իմաստով, որ համեմատելի բաներ չեն: Բայց օրինակս հստակ ցույց էր տալիս, որ ամեն բան չի, որից աշխարհը փուլ չի գալիս, նորմալ ու հանդուրժելի:

Էրեկ քունս տանում էր, Չուկ, չպատասխանեցի էս գրածիդ: Ապեր, համեմատությունդ բացարձակ տեղին չի: Նախ "Աշխարհը փուլ չեկավ" արտահայտությունը ալեգորիա է, ու պետք չի տենց ուղղակի աշխարհի փուլ գալու հետ կապել բոլոր գործողությունները: Աշխարհը նաև փուլ չի գա, եթե մի հատ հիվանդ շիզոֆրենիկ վաղը Հանրապետության հրապարակում գռանատ պայթացնի ու մի քսան հոգի հետը տանի էն աշխարհ: Նենց որ եղբայր, մեքենայի մեջ բարձր անճաշալ երաժշտություն լսելը, փողոցի մեջտեղը ք.քելը, և հրապարակում գռանատ պայթացնելը պետք չի դնել նույն հարթության վրա, եթե դրանց երեքի արդյունքում էլ աշխարհը փուլ չի գալու:

[Chuk]

Էրեկ քունս տանում էր, Չուկ, չպատասխանեցի էս գրածիդ: Ապեր, համեմատությունդ բացարձակ տեղին չի: Նախ "Աշխարհը փուլ չեկավ" արտահայտությունը ալեգորիա է, ու պետք չի տենց ուղղակի աշխարհի փուլ գալու հետ կապել բոլոր գործողությունները: Աշխարհը նաև փուլ չի գա, եթե մի հատ հիվանդ շիզոֆրենիկ վաղը Հանրապետության հրապարակում գռանատ պայթացնի ու մի քսան հոգի հետը տանի էն աշխարհ: Նենց որ եղբայր, մեքենայի մեջ բարձր անճաշալ երաժշտություն լսելը, փողոցի մեջտեղը ք.քելը, և հրապարակում գռանատ պայթացնելը պետք չի դնել նույն հարթության վրա, եթե դրանց երեքի արդյունքում էլ աշխարհը փուլ չի գալու:

Չէ, ինչի՞, ձյաձ, օրինակ իմ համար էդ երկուսից նույն տհաճ զգացումն ա արթնանում:
Իսկ քո ասած ալեգորիկ աշխարհի փուլ չգալը կարելի ա օգտագործել նաև այն դեպքում, երբ ասենք գիշերը ժամը 2-ին մեկը հրավառություն ա խփում՝ սաղ թաղին արթնացնելով, երբ որ մի ուրիշը գալիս ու ոչ թե 10 վայրկյանում կողքովդ անցնում ա, այլ ասենք պատուհանիդ տակ ավտոն կանգնացնում ու երաժշտությունը քոքում, քո գործին ու հանգստին խանգարելով և այլն: Այլ կերպ ասած քո «աշխարհը փուլ չի» գա ալեգորիան էր անտեղի, ոչ թե իմ համեմատությունը, որտև հա աշխարհը ոչ ալեգորիկ ոչ էլ ուղիղ իմաստով փուլ չի գա, բայց դա չի նշանակում, որ դա նորմալ ա, դա վարվեցողության նորմի խախտում ա, շրջապատի մասին չմտածելու դասական օրինակ

հ.գ. Ուրիշ հարց, որ էդ թեման էս թեմայի հետ բացարձակապես կապ չունի