Վերջին անգամ մի քանի տարի առաջ Խանջյանի կինոտանը դիտել եմ հայ ռեժիսորների գեղարվեստական ֆիլմերի պրեմիերաները: Ներկայացված էին մի շարք հայկական գեղարվեստական ֆիլմեր, բայց հատկապես ինձ մոտ տպավորություն թողեցին «Ուրախ ավտոբուս» և «Լաբիրինթոս» ֆիլմերը: Սրանցից, իհարկե, առաջինը («Ուրախ ավտոբուս») շատ լավ տպավորություն թողեց, իսկ երկրորդը՝ անհամեմատելի վատ. ես իմաստը չհասկացա. այդ ֆիլմը մարմնավորում էր ոչ թե «լաբիրինթոս», այլ՝ «տափակություն» հասկացությունը: Չգիտեմ, համենայն դեպս երկուսից ոչ մեկն էլ վերածննդի սկիզբ չհանդիսացան:
Մեջբերել
Էջանիշներ