Ինչ վերաբերվում է Պանդավների ու Կաուրավներին, ապա դու ճշմարտությունը չես ասում, թե ինչի համար է Կրիշնան Արջունայի գլուխը ««լվանում»» որ նա կռվի և սպանի, ինչ՞ի համար պետք է Արջունան սպաներ...Նախ Կրիշնաիտները չէ, այլ Բհակտի , Բուդհի և Կարմա յոգիները, հետո ոչ ոք ոչ ոքի չի պարտադրում Կրիշնային սիրել, սիրելը պարտք չէ, այլ Զգացմունք է, որը պետք է մարդ ունենա մեկի հանդեպ երբ մեկին սիրում է և չի կարող մեկին սիրել, լինի դա աստված թե մարդ առանց ճանաչելու, իմանալու նրա որակները և այլը... Ինչ վերաբերվում է,Rhayader-ի խոսքերից
թե ամեն ինչ Աստծո (Շրի Կրիշնայի) արտահայտում է, ապա դա ճշմարտությունն է, Կ՞ա մի բան, որ Աստծուց աղկախ լինի...
Արջունան ու մնացած Պանդավներն անպատվորեն ու խաբեությամբ սպանում են Կաուրավների (իրենց հորեղբորորդիների) երեք զորահրամանատարներին՝ Գանգեա Բհիշմային (իրենց մեծ պապին)՝ կիսակին-կիսատղամարդու ետևում թաքնված Արջունան հանգիստ նետահարում է նրան, քանի որ Գանգեան երդվել էր կնոջ վրա զենք չբարձրացնել. Դրոնաչարիային (իրենց ուսուցչին)՝ հայտնելով, թե նրա տղան (Աշվիտհամանը, իմ առաջին ինկարնացիան) մահացել է: Դրանից հետո Դրոնան նստում է գետնին, ու թեև մարտի կանոններն արգելում են գետնին նստածին հարվածել, Դրաուպադայի տղաներից մեկը նրա գլուխը կտրում է. Կարնային (իրենց մեծ եղբորը), որն իր մարտակառքով ընկնում է գետնի ճեղքվածքի մեջ: Այդ ժամանակ Արջունան նրան սպանում է, թեև ազնիվ մարտի կանոնները դա արգելում են:
Կարնային սպանելուց հետո Արջունան զզվում է ինքն իրենից, ու հրաժարվում «Ազնիվ Կռվող» մականունից: Բայց Կրիշնան նրան համոզում է, որ նա օրհնյալ է: Քանի որ ամեն ինչ արել է հանուն Շրի Կրիշնա տիրոջ նկատմամբ սիրո:
Եթե կրիշնաիտին սովորեցնում են սեփական եղբորը սպանել հանուն Տիրոջ նկատմամբ սիրո, ի՞նչ կասես կրիշնաիտի մասին:
Հիշում՞ ես երբ Պանդուն գնաց անտառ և Թագավորությունը Ժամանակավոր վստահեց իր Կույր եղբորը, Կաուռավների հորը, բայց դժբախտաբար Պանդուն վախճանվեց անտառում և չվերադարձավ և թագավորությունը ղեկավարեց նրա կույր եղբայրը, քանի որ Պանավները դեռ փոքր էին: Կաուռավների հայրը նախանձ մարդ էր և ամեն ինչ անում էր որ թագավորությունը անցնի իր որդիներին, չնայած Բհիշման և Դրոնան չեին ցանկանում դա, որովհետև գիտեին Պանդավների Բարեգործությունը և Կաուռավների Չարեգործությունը, վերջիններին չեին վստահում և թագավորությունը օրենքով Պանդավներին էր... Երբ մեծացան պետք է թագավոր դառնար մեծ տղան, որը Յուդիշտիրան էր, պանդավներից, իսկ Դուրյոդհանան, կաուօավների մեծ տղան, ինքն էր ուզում թագավոր դառնալ և ամեն տեսակի անմարդկային բաներ արեց Պանդավների հանդեպ, փորձեց թույնել նրանց, հետո տունը վառեց, երբ նրանք քնած էին, նրանց կնոջը փորձեցին տկլորացնել, երբ ներկա էին Բհիշման և Դրոնան և ոչ մի բան չկարողացան ասել կամ արգելել, որ չանեին այդ նոխկալի արարմունքը, Կառնան, (որը Պանդավների մեծ եղբայրն էր, բայց Պանդավները տեղյակ չեին դրա մասին, նրանց մայրը թաքցնում էր նրանցից,) վիրավորեց նրանց կնոջը համարելով Նրան անբարոյական և նա դիմեց նրանց կնոջը, որ Նա գա և նստի նրա գիրկը (բայց Կառնան գիտեր որ Պանդավները նրա փոքր եղբայրներն էին և դա արեց նրանց հանդեպ, որովհետև Կաուռավները նրան մի քիչ հող էին տվել նվեր)... Բհիշման և Դրոնան իմանալով որ անցել են սխալ կողմը, կախված լինելով կաուռավներից նյութականապես, այդ պատճառով լեզուները կարճ էր և նրանք գիտեին իրենց այդպիսի վախճանը, և հետո Բհիշման ինքը ասեց Պանդավներին իրեն սպանելու գախտնիքը, որովհետև ոչ ոք իվիճակի չեր Բհիշմային հաղթել և սպանել...
Հետո Արջունայի տղային, որը քսան տարեկան էր, շրջապատեցին յոթ հզոր կռվողներով, որոնց մեջ էր Կառնան, նրա հոր եղբայրն էր և Դրոնան և սպանեցին դաժանաբար...
և Հոգու համար չկա ծնուն և մահ, սպանելով մարմինը մարդ, էակը չի մեռնում...
Ախպերս եթե գրում ես, գրի ճշմարտությունը, որ ժողովուրդը իմանա ճշմարտությունը, թե չե դառնում է գլուխ լվալ...
Հարգանքներս...
Մեջբերել
Քո իրավունքն է:
քեզ էլ փառք, չնայած դրա կարիքը չունեմ, օ ակտիվ...
(փաստորեն, ինձ ղրգեցիք մի տեղ, որտեղ ես ըստ սահմանման չեմ կարող լինել)
Էջանիշներ