նայած ինչ հարցում…երկուսն էլ գործում են. որտեղ ավելի կարևոր է սրտի թելադրածը, իրեն եմ լսում, իսկ որտեղ ուղեղինը՝ ուղեղին…
![]()
նայած ինչ հարցում…երկուսն էլ գործում են. որտեղ ավելի կարևոր է սրտի թելադրածը, իրեն եմ լսում, իսկ որտեղ ուղեղինը՝ ուղեղին…
![]()
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Ընդհանրապես միտքը գալիս է սրտի խորքից, իսկ
բանականությունը գործնական քայլերով տանջվում է այդ մտքի իրագործման համար...
Առաջինը երազանքն է տեսնում, երկրորդը` դրա հնարավորության ուղին...![]()
Միմիայն թևեր ...
Անսահման թռիչք ...
Ազատություն ...
իհարկե կարելի էր ասել՝ բալանսավորված համադրություն, ու վերջանար գնար..., բայց ով կարող ա սահմաններ գծի, որտեղ վերջանում ա բանականությունը ու գլուխ են բարձրացնում զգացմունքները... զարմանալի էր կարդալ վստահ կարծիքները բերված տոկոսներով: Ցանկացած կայացրած որոշում բարդ քիմիական ռեկցիանների հետևանք ա, միգուցե բարդացնում ենք մեր սեփական էությունը, որպեսզի մեզ թվա թե ընտրություն ենք կատարում երբեմն...
միանշանակ մի բան կարող եմ ասել երբեք չեմ մտածել.այ՛ վաղը բարդ օրա սպասվում բանականությունս միացնեմ, շաբաթ-կիրակի սրտիս հերթն ա..
Իսկ եթե փորձենք ոչ թե առանձնացնել սիրտն ու բանականությունը, այլ՝ միավորե՞լ: Ո՞վ է ասել, թե սիրտն ու բանականությունը միշտ միմյանց հակասում են:
Գևոր (15.11.2009)
Սիրտ, բայց բանականության դաբրոյով![]()
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
One_Way_Ticket (18.06.2009), Որմիզդուխտ (18.06.2009)
Զգացմունք, բանականություն, սիրտ, ուղեղ... ՊԼՈՃԻ՛Կ: Եթե ոչ ավելին
:
DIXIcarpe noctem
Amaru (19.06.2009), CactuSoul (19.11.2009), Որմիզդուխտ (18.06.2009), Ռուֆուս (19.06.2009)
Ես չեմ առաջնորդվում...տապոռի պես ապրում ենք էլի ախպեր ջան ,ինչ կեղնի `կեղնի...![]()
ՀՐԵԱ ԷԻ...երևի
Homo sapiens – բանական մարդ: 4 առանձնահակություններ, որոնք համատեղվում են մեկ օրգանիզմում` ուղիղ կանգնող կմաղք, շարժունակ ձեռքեր (ունակ ղեկավարելու տարբեր գործողություններ), եռաչափ գունային տեսողություն և ամենակարևորը կառուցվածքով բարդ ուղեղ, որից էլ գալիս են մարմինը, գործողությունները, որոշումները և այլնը ղեկավարելու ազդակներ: Բանակնությունը և սիրտը (զգացմունքներ) գործում են փոխկապակցված և համաձայնեցված: Որքան բարձր է անձի բանականությունը, այնքան ել համապատասխան են իրեն զգացմունքները: Եվ կախված մարդու IQ-ից որոշվում է նրա վճռականությունը, վերաբերմունքը և արժեքային համակարգը, որով էլ նա ղեկավարում է իր հուզական, գիտակցական դաշտերը: Եվ միշտ կայացնում է որոշումներ, որոնք իրականանում են ուղեղում, համապատասխան իր հոգեկերտվածքի, վճռականության, ցածր կամ բարձր ինտելեկտի:
Զգացմունքը էմոցիոնալ գործընթացն է, որն արտահայտում է սուբեկտիվ գնահատողական վերաբերմունք, նյութական, կամ վերացական երևույթների վերաբերյալ: Այն անպայման ունի գիտակցական բաղկացուցիչ, սուբեկտիվ զգայականի արտահայտմամբ և սովորաբար մղվում է ենթագիտակցականից:
Մեր սիրտը մեզ ասում է ճիշտ այն, ինչ պատրաստ է մարսելու մեր զարգացած կամ թերզարգացած գիտակցությունը: Ուրիշ բան, որ մտածողությամբ կարող են անցնել այլ, առավել կամ պակաս բանական մտքեր, որոնք իրականում տվյալ անձի գիտակցությանը հասու չեն, դրանք ուղակի թափառող քամիներ են: Ինչ տարբերակ էլ մարդ ընտրի, նա անելու է դա համապատասխան իր էության, դրա համար էլ կան ստրկամիտ, փառասեր, բարդույթավորված, վճռական և այլ մադիկ:
Տարբեր օրինակներով դա կարելի է ցույց տալ: Օրինակ, հերոս Թ. Կռպեյանը, գիտակցաբար զոհվեց հանուն հայրենիքի: Կհարցնեք դա է՞ր նրա սրտի ուզածը: Կպատասխանեմ ԱՅՈ, դա նրա ենթագիտակցությւոնից եկող որոշումն էր/սրտի ուզածը/, համապատասխան իր հոգեկերտվածքի, ինտելեկտի, աշխարհայացքի:
Արդյոք կարո՞ղ է փողոցում պպզող, արևածաղիկը գետին թքող տղան նույն բանն զգալ ու տեսնել` նայելով, ասենք, Ռեմբրանդտի գործերին, ինչ ասենք կտեսնի գիտակ ու զարգացած մեկը: Իհարկե ոչ:
Կարո՞ղ է արդյոք հոգով, սրտով ու էությամբ մարմնավաճառ կնոջ սիրտը նույն բանն ուզի, ինչ բարձր գիտակցություն ունեցող, մաքուր էակի սիրտը:
Կամ մի՞թե ցեղացպանության ժամանակ բազմաթիվ ինքնասպան եղած աղջիկների սրտի ուզածը ժայռից վայր նետվելն էր: Իհարկե ոչ: Չնայած որ ունեին ընտրություն, անարգվելու, ստրկանալու, թրքանալու: Եղան ոմանք, որ ընտրեցին դա, համապատասխան իրենց գիտակցությամ ցածր լինելու, այդ դեպքւոմ էլ իրենք արեցին իրենց սրտի ուզածը, սիրտը նախընտրեց ապրել անարգված, քան թե ինքնասպան լինել; Իսկ ոմանց սիրտն էլ համապատասխամ իրենց գիտակցության
նախնտրեց մեռնել հանուն պատվի:
Հենց սա է մեզ առանձնացնում կենդանիներից, որ մենք ունենք հույզեր, իսկ նրանք ինստինկտներ: Մեր հույզեր ունենալու գործոնը կապված է ուղիղ կապով գիտակցության, բանականության հետ:
Հիշենք (իր ձևով փսիխոխիրուրգիական) նեյրոխիրուրգիական վիրահատությունը` լոբոտոմիան կամ լեյկոտոմիան, երբ ուղեղի ճակատային մասը հյուսվածքների անջատմամբ առանձնացվում է մնացած մասից: Դա մարդուն զրկում է էմոցիոնալ բաղկացուցչից:
Կներեք, որ այսքան երկար գրեցի, ուզում եմ ասել, մեր սրտի ուզածը, որպես վերջնական որոշում անմիջականորեն փոխկապակցված է մեր բանականության հետ
…(W.S.{F})
Սիրտս դեռ ինձ ճիշտ բան երբեք չի հուշել...միանշանակ բանականություն...
Manya (18.06.2009)
Բանականությանը, մեկ-մեկ էլ սրտին. Կախվածա իրադրությունից
Զգացմունքների մեծ մասը, եթե լսես սրտին հետագայում կարող են շատ մեծ կորուստներ լինել, որոնց համար կափսոսաս... Նման դեպքերում միայն բանականությանը:
Արմենան շատ ճիշտ նշեց: մեղք ենք մենք, որ սրտի թելադրանքին տրվենք...
Վեր տան զրուցը տանան տուսա կյամ, տան կրիշը կլխեդ փոլա կյամ
Ժողովուրդ
CactuSoul (19.11.2009)
Ներկայիս աշխարհում սրտին լսել հաստատ չարժի,մի օր էտ մեզ կկործանի![]()
Manya (18.06.2009), Ungrateful (18.06.2009)
snow (14.11.2009)
Միշտ ուզել ու ուզում եմ համատեղել այդ 2-ը, հարցեր կան , որ միանշանակ սրտիս եմ լսում, բայց հենց հարցը հասնում է սիրուն, գլուխ է բարձրացնում բանականությունը:
Մեկ-մեկ նենց եմ ուզում էդ բանականությանս ամուր շղթաներով կապրտեմ ու մի մութ տեղ քցեմ...էն էլ չի ստացվում դեռ… Միգուցել լավն էլ դա է…
Ատելությանը նվիրված յուրաքանչյուր ժամ սիրուց խլված հավերժությունն է:
Բյոռնե
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ