Սի՞րտ, թե՞ բանականություն

**Rhayader** · 29.11.2009, 17:53

Jarre-ի խոսքերից

Էդքան էլ ճիշտ չէ։ Օրինակ կարողա դու ինձ ձեռ առնես, վիրավորես ու սիրտս դրդի, որ ես էլ քեզ նույն ձև պատասխանեմ, բայց մյուս կողմից բանականությունս ասի, որ պետք չէ այդպես վարվել հաշվի առնելով որոշակի գործոններ։

Սիրտը մղում է) միտքը՝ ուղղորդում) ինչ և ասում էի

**Jarre** · 30.11.2009, 22:23

Rhayader-ի խոսքերից

Սիրտը մղում է) միտքը՝ ուղղորդում) ինչ և ասում էի

Անկեղծ ասած շտապ կարդալով էի պատասխանել և նշածդ միտքը չէի նկատել, մերսի

Բայց գրառմանդ մեջ նշել էիր.

Rhayader-ի խոսքերից

Իրար չեն հակասում, իրար չեն փոխարինում

Կարծում եմ, որ ամեն դեպքում հակասություն կա ու ցավոք հաճախ մարդ զգացմունքներին թույլ է տալիս իշխել բանականությանը ու արդյունքում անում է մի բան ինչի համար հետո երկար ժամանակ փոշմանում է։

**Գոռ Ջան - Հայ** · 30.11.2009, 22:28

բանականություն

**Դեկադա** · 15.12.2009, 11:41

Իմ մոտ, բոլոր հարցերի համար լուծում գտնելու գործընթացում, էս երկուսը միշտ փոխկապակցված են :Շատ հազվադեպ է լինում, երբ սրանցից մեկն ու մեկն է գերիշխող լինում:Երբեմն` սրտիս պոռթկումներին կարողանում է ճիշտ ժամանակին սաստել բանականությունս և ավելի հաճախ բանականությանս վայրուվեյրումներին օգնության է գալիս սիրտս:Ու էս երկուսը միասին են որոշում ընդունում:Մինչև հիմա ընդունած որոշումներս էլ ինձ չեն հիասթափեցրել:

Սա իհարկե վերաբերվում է շատ կարևորագույն հարցերին,իսկ մանր մունր հարցերում միշտ պահն է թելադրել ու մեծ մասամբ էլի չեմ սխալվել:

**Agni** · 15.12.2009, 20:32

Դեռ փիլիսոփաները /մեր թվարկությունից առաջ `Հալլեն, Հիպոկրատ/ խոսում էին սրա մասին, յուրաքանչյուրը իր տեսանկյունից, բայց ես էլ գտնում եմ, որ պետք է բալանս պահել նրանց երկուսի միջև ու չառանձնացնել դրանք: