Սելավի-ի խոսքերից
Հակոբ ջան, իսկ գիտե՞ս որ առաջի օկտավայի ԴՈ-ն ոչինչով լավ չէ ասենք երկրորդ օկտավայի ՄԻ-ից: Դրանք ոչ թե լավ կամ վատ են, այլ պարզապես տրբեր կլավիշներ են և մեկը միուսին լրացնում են, որպեսզի տվիալ դաշնամուրը լինի կատարիալ, ինչպես տիեզերքն է:
Կամ էլ պաղպաղակը, էդ պաղպաղակը ունի տարբեր համեր, նուն ձև էլ մարդիկ են և բոլոր երևույթները, ինչը շրջապատում է մարդկանց, դրանք լավ կամ վատ համեր չեն դրանք պարզապես տրբեր համեր են: Նայած ով որ համն է նախընտրում, հիմա եթե դու սիրում էս շոկոլադի համով պաղպաղակը, վայելի դա, մարդ կա սիրում է ելակի համով պաղպաղակը թող նա էլ վայելի այդ պաղպաղակը:
Հիմա եթե ասենք մեկը կերել է ելակի համով պաղպաղակ և լուծ է ընկել, հաջորդ անգամ էլ չի ուտի այդ պաղպաղակը կնախնտրի ուրիշ համի պաղպաղակ:
Նույն կերպ էլ բոլոր պատերազմները, մինչև մարդը չգիտակցի, չզարգանա այն աստիճան որ գիտակցաբար հասկանա պատերազմի բերած բոլոր թշվառությունները և արհավիրքները նա միշտ էլ ձգտելու է գրավել և իշխել:
Իսկ եթե մեր մոլորակի մարդկություն գոնե եռեսուն տոկոսը ունենա «ելակի համով» պաղպաղակ չուտելու գիտակցություն, ապա մեր մոլորակում պատերազմները կդադարեն:
Բայց քանի դեռ ելակի համով պաղպաղակի պահանջարկ կա մեր մոլորակում, տիեզերքը միշտ էլ կարտադրի այդ պաղպաղակը: Որովհետև մեր մտքերին համահունչ է տիեզերքը արտադրում ամեն բան:
Մեջբերել
Էջանիշներ