Մի քիչ ել Կոմիտասից խոսենք...
Մի քիչ ել Կոմիտասից խոսենք...
Life Is A Miracle
Շա՜տ երաժիշտների եմ սիրում, բայց Կոմիտասի պարզությունն ու անմիջականությունը անկրկներլի և աննման են։ Կոմիտաս լսելով ես միշտ «գտնում եմ» և «ճանաչում եմ» ինքս ինձ...
PS: Այնքան կուզեմ, որ արտասահմանում հայերիս առաջին հերթին ճանաչեն Կոմիտասով, ու հետո նոր մեր բազմաչարչար լինելով։ Սա է որ մենք պետք է աշխարհին ներկայացնենք...
Եթե ձեր օրը փչացնում եմ իմ պեսիմիզմով, ապա ներողություն
Մի քանի օր առաժ Տաշիր հանրախանությի վերջին հարկերից մեկի սրճարանում նստեցի հենց լուսամուտի մոտ ու սկսեցի ուշադիր դուրս նայել՝ մարդկանց։ Ազատ էի ու ոչ մի տեղ չէի շտապում։ Ուստի որոշեցի փլեյերս միացնել։ Բայց մտածում էի տեսածս տեսարանին համապատասխան ինչ երաժշտություն լսեմ։ Ու հասկացա, որ կսազի միայն Կոմիտաս։ Լսում էի Կրունկը և Լե Լե Յամանը ու զարմանում, թե այս մարդը ինչպիսի հմտությամբ է կարողացել ներկայացնել մեր ազգի ողբերգությունը։ Ի դեպ դիտածս տեսարանը՝ Գումի շուկան, իր շրջակայքը խեղճ ու կրակ մարդկանցով ու ռաբիզի կլկլոցներով, քիչ պակաս չէին խորհրդանշում այդ ողբերգությունը...
Եվ ես անչափ տպավորված եմ, որ այս թախիծին զուգահեռ Կոմիտասը ի վիճակի է եղել արտահայտելու նաև անչափ ուրախ ու բարի երաժշտություն։ Օրինակ՝ «Երանգի», «Կաքավիկ», «Քելե-քելե»...
Սա էլ Կոմիտասին նվիրված մի հայալեզու կայք։
ars83 (11.09.2009), cold skin (05.06.2009), comet (09.06.2009), Economist (04.06.2009), einnA (15.11.2010), ministr (04.06.2009), Monk (05.06.2009), Արիացի (07.09.2009), Կաթիլ (26.08.2009), ԿԳԴ (08.06.2009), Հարդ (21.10.2009), Ձայնալար (04.06.2009), Մաեստրո (15.11.2010), Ռուֆուս (04.06.2009), Ֆոտոն (09.08.2011)
Լսել եմ Կոմիտասին նվիրված համերգ է լինելու:Ինչ կարծիքի եք արժի գնալ?
Life Is A Miracle
Askalaf (18.11.2010)
Ողջույն..
սիրելի ակումբականներ, ես անպայման ցանկանում եմ անդրադառնալ երեկ Ռուսաստանի առաջին ալիքով` "Երկու աստղի" եզրափակչում հնչած "Դը Լե Յամանին"` մասնակիցներից Զառայի կատարմամբ, ով, ի դեպ, հայտնեց որ ծագումով Հայաստանի քուրդ է: Ես բառերով չեմ կարող արտահայտել այն զգացումները, որ ես ու իմ հարազատները ապրեցինք այն պահին երբ, առաջին իսկ հնչյուններից հասկացանք, որ Կոմիտաս է կատարվում: Որքան զարմանալի է չէ, երբ ամեն օր Կոմիտաս ենք լսում մեր ունեցած ձայնագրությունների, հավաքածուների, հեռախոսների և համակարգիչների, կամ էլ համերգների ընթացքում, իհարկե հուզվում ես, քանի որ Կոմիտաս լսողը չի կրող չհուզվել, սակայն, երբ այդ նույն երաժշտությունը լսում ենք օտարազգների կատարմամբ, նրանց միջավայրում, և կամ էլ հնչում է այնպիսի մի հեռուստաալիքով ինչպիսին ռուսական առաջին ալիքն է, մի տեսակ այլ հուզում ես ապրում. ողջ մարմնով սառսռում ես, շունչդ կտրվում է, աչքերդ ողողվում են արցունքներով և կոկորդիդ մեջ խեղդում ես հեծկլտալու տենդագին ցանկությունդ, կարծում եմ շատերին է ծանոթ այս ապրումները:
Զառան հրաշալի կատարեց երգը, որն , ի դեպ, համադրվել էր ռուսական ժողովրդական մեկ այլ երգի հետ, որը կատարում էր Զառայի զուգընկերը` Պեվցովը, եթե չեմ սխալվում, և այս երկուսի համադրմանը մեկընդմեջ միախառնվում է դուդուկի`, ինչպես հետո նրանք մեկնաբանեցին, ողբացող մարդու ձայն հիշեցնող հոգեցունց հնչյունները: Հանդիսատեսը և ժյուրին հուզված էին, և կատարումը բարձր գնահատականի արժանացավ:
Այդ պահին միակ ցանկությունս այն էր, որ բարձրաձայն հնչեր Կոմիտասի անունը, որպես այդ երգի մշակող, որպես տաղանդավոր հայ երաժիշտ և... և որ այս տարի նշվում է նրա ծննդյան 140 ամյակը, որի միջոցով շատերը, այդ թվում Հայաստանում, կիմանային նրա, ինչպես նաև հոբելյանական տարեթվի մասին: Բայց, իհարկե, երգի հեղինակի մասին ոչ մի խոսք չհնչեց, այլ նշվեց միայն որ այն հայկական ժողովրդակ երգ է, սակայն, ես այդքանով հանդերձ էլ ինձ երջանիկ էի զգում...
Շնորհակալ եմ անչափ մեր հայրենակցուհուն, որ նման ընտրություն է կատարել, ինքն էլ չիմանալով, թե ինչպիսի մեծ հուզմունք պատճառեց, ես կարծում եմ, շատ-շատերիս...
Շատ եմ սիրում Կոմիտասի բոլոր երգերըմանավանդ գարուն ա -ն
....և շարունակում ենք ժպտալ ՝ձյան տաքությունով ապրելու հույսով
Askalaf (18.11.2010), Dragon (11.09.2009), Empty`Tears (15.05.2010), Ֆոտոն (20.07.2009)
Կոմիտասի անունն, ի դեպ, գրավոր նշվել էNasha-ի խոսքերից
(армянская нар. песня, обр. Комитас): Իսկ կատարումն իրոք հրաշալի էր. աղջիկը մի քիչ շատ էր կլկլացնում, բայց, անկախ ամեն ինչից, էդ Դլե յամանն էր՝ մի երգ, որը լսելիս ամեն անգամ փշաքաղվում եմ: «Ах ты, степь широкая»- էլ, դե, ռուսական ամենասիրուն երգերից է ու իրոք լավը: Խնդրեմ, վայելեք, չեք փոշմանի.
DIXIcarpe noctem
Փորձում եմ: բայց ստացվում է որ, Կոմիտասով, ու բազմաչարչար լինելով նույնն են: Աղջիկներս երաժշտական դպրոց են գնում, մեկը դաշնամուր, մյուսը՝ ջութակ: Մի երկու անգամ դասատուներն Կոմիտասի նոտաներ տարա, մեծ հաճույքով վերցրեցին ու նվագեցին, նաև ուրիշ աշակերտներին էին տվել: Իմոնք բաց դասի ժամանակ լացացրեցին պուբլիկային...դասատուն էլ ասում էր՝ ախր ինչու է այսքան տխուր ձեր երաժշտությունը (իսկ ես Կաքավիկ, Լորիկ ու պարեր էի տարել, հո Դլէյաման չէի տալու...):
Վայ, մել էլ Կանաչյանի Օրորոցայինը «Քուն մտիր բալաս, օրօր ու նանի...»: Հրաշք է, փշաքաղվում ես ու...լալիս:
Դրա համար էլ շատ եմ սիրում զուռնան, ավելի քան դուդուկը:
հոդվածը կարդացի՞ք: մարդ չի ուզում ապրել...կամ էլ Եգիպտոսի հայկական ծագումով հպարտանալ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ