Վիշապ-ի խոսքերից
Լուրջ եմ: Երկու օր է չեմ խմել:
Ուրեմն գիտենք, որ կրոնի հիմքում ընկած է հավատը: Հավատը գիտենք, որ ընդհանուր առմամբ որևէ բանի, տվյալ դեպքում կրոնական դրույթների նկատմամբ կարծր համոզվածությունն է, ամենավերջին աստիճանի վստահությունն է վերջիններիս ճշմարտացի լինելու մեջ:
Առաջարկում եմ կատարել երևակայական գիտափորձ: Դե մարդս եթե ի վիճակի չի փորձարարական հետազոտություն անցկացնելու, ապա տեսական հետազոտություն անել հո կարող է, ասենք ատոմային ռումբի պայթյունի հետևանքները գնահատելու համար պարտադիր չի ռումբ պայթեցնել, կարելի է հաշվարկել բանաձևերով ու ստանալ ատոմայի ռումբի տեսական նմանակը: Ուրեմն այսպես. մտովի պատկերացնում ենք, որ համայն մարդությունը մեկ վայրկյանում կորցնում է կրոնի վերաբերյալ ողջ ինֆորմացիան, թե ուղեղներում, թե գրքերում ու ինտերնետում: Պատկերացրեցի՞նք: Հիմա խնդրեմ ասեք, հետագա Х տարիների ընթացքում արդյո՞ք մարդկության մոտ կվերականգնվեն կրոնական գիտելիքները նույն տեսքով, որակով, բովանդակությամբ, նույն Աստվածով և նույն համաչափությամբ, ասենք կլինեն նույնքան բուդդիստներ, քրիստոնեաներ, մահմեդականներ: Արդյո՞ք նույնությամբ կվերականգնվեն Աստվածաշունջը, Ղուրանը, Թալմուդը: Արդյո՞ք էլի կլինի Աստծո որդի Քրիստոսը, Ադամն ու Եվան, թե՞ այս անգամ կլինի ասենք Պարաբուս Կառլոսը, և Աստված ստեղծում է ոչ թե Ադամին կավից, այլ Բուբուշին՝ ազբեստից, իսկ հետո վերջինիս փայծաղի քարերից ստեղծում է Դադաշին:
Գիտափորձը նպատակ ունի պարզելու, մետաֆիզիկակա՞ն են Աստվածներն ու կրոնները, թե՞ նրանք գոյություն ունեն մարդուս գիտակցությունում աբստրակտ տեսքով:
Կարծիքներ խնդրեմ:
, հենց հավատ կորցրածներն են որ չեն ուզում ապրել կամ վեչնի դեպռեսիայի մեջ են:
Մեջբերել
Էջանիշներ