Խորհուրդներ սկսնակներին: Ինչպե՞ս ստանալ հաջող լուսանկարներ

[Xelgen]

Առանձնապես տարբերություն չեմ նկատել: Որևէ նկարի օրինակ ունես որտեղ տարբերությունը երևում է?
Խոսքը օպտիկական խոշորացման մասին է:

Նկարով այդքան պատկերավոր չի լինի, փորձեմ անիմացիա/վիդեո գտնել/դնել։
Այո, հենց օպտիկակն զումի մասին է, թվային զումը անիմաստ բան է, (հատկապես ֆոտոյի դեպքում) այն պատճառով, որ ավելի լավ է առանց թվային զումի հասնելու նկարել, հետո համկարգչով խոշորացնել։

Դե իրականում ինչքան ես եմ տեղյակ ՕՊտիկական Զումը չի փչացնում որակը...

Նայած ինչ ինկատի ունենք որակ ասելով։ Եթե թվային պատկերի լղոզում, պատկեր ձգելով, ապա այո։ Եթե խոսում ենք, պերսեպեկտիվայի, պատկերի բոչկայի, կամ լույսաէֆֆեկտիվության մասին, ապա զգալի ազդում է։ Եթե նույն կարգի ֆիքսը օբեյտիվ (առանց զումի) վերցնենք, և զումով, նույն ֆոկուսային հեռավորությամբ, ապա ֆիքսի որակը զգալիորեն բարձր կլինի, մի 3 անգամ ավելի էժան գնով։

Ասածս չի նշանակում, որ զումին պետք չի կպնել ինքը հաճախ անփոխարինելի է, բայց մեկ կողմից այնտեղ կան, նրբություններ, և հաճախ սխալ է օգտագործվում։ Մյուս կողմից, եթե դուք ունեք շատ ժամանակ և տեղ, հետ ու առաջ գնալու, դա հաստատ արժե փորձել։

[Հայկօ]

Շատ լավ ու օգտակար թեմա է, ապրես, Ֆրեյա ջան :

Եթե ուզում եք լուսանկարել ձեր ընկերոջը, ասենք, եկեղեցու (կամ մի այլ մեծ օբյեկտի) ֆոնի վրա, և ուզում եք, որ անպայման այդ եկեղեցին ամբողջությամբ երևա, կարիք չկա, որ ձեր ընկերը կանգնի եկեղեցուն մոտ՝ պատի տակ: Սա բավականին տարածված սխալ է, ու սրա արդյունքում մարդկիկ փոքր են դուրս գալիս, դեմքերը չեն երևում: Թող ձեր ընկերը կանգնի ձեզ հնարավորինս մոտ, իսկ եկեղեցին մնա հեռվում. այսպիսով երկուսն էլ լավ կերևան, երկուսն էլ կլինեն կադրի մեջ:

Նկարելու կոճակը սեղմելիս պետք չէ ամբողջ քաշով հենվել ֆոտոապարատի վրա: Երկու ձեռքով անշարժ բռնում եք ապարատը և ցուցամատով սահուն, թեթև, առանց ցնցումների սեղմում եք կոճակը: Աշխատում է միայն մատը, ոչ թե ամբողջ ձեռքը:

Լուսանկարելիս մատով օբյեկտիվը մի՛ փակեք:

Նկարելիս աշխատեք, որ նկարը առավելագույնս «ինֆորմատիվ» լինի. հակառակ օրինակը՝ նկարում են, ասենք, երեք հոգու՝ պատի ֆոնին, ու նկարի մեծագույն մասը լինում է հենց էդ անիմաստ պատը: Էս դեպքում կա՛մ ավելի մոտիկից նկարեք, կա՛մ թող իրենք մոտ գան:

Տարբերեք «պորտրետ» և «լանդշաֆտ» ռեժիմները (ուղղահայաց և հորիզոնական նկարները): Կանգնած մարդուն՝ ապարատը հորիզոնական բռնած նկարելը անհաջող միտք է, ինչպես որ անհաջող է, ասնեք, նավը ուղղահայաց կադրով նկարելը. նկարի մեծ մասը դատարկ ծով ու երկինք կլինի:

Հ.Գ. Եվ վերջինը. գիշերը $100-անոց չխկլիկով լիալուսին նկարելը սխալ զբաղմունք է :

[Xelgen]

Որևէ նկարի օրինակ ունես որտեղ տարբերությունը երևում է?

Ահա, հաջող օրինակ, zoom, մոտեցում (dolly-ն) և առավել պատկերավորը այդ երկուսի միաժամանակը
http://www.scottspears.net/zoom_vs_dolly.htm (9 մբ է վիդեո ֆայլը)

Անգլերենուն դժվարացողների համար՝

Սկբում անում ենք զում, կամերան տեղում է, և օբյեկտիվի մեջ ոսպնյակներն են տեղաշարժվում, փոխելով ֆոկուսային հեռավորությունը և կադրի մեջ մեծացնելով օբեյկտը։

Հետո զում ենք անում երկու օբյեկտի վրա, նրանք մեծանում են կադրի մեջ, բայց պերսպեկտիվայի աղավաղման պատճառով նաև պակասում է նրանց միջև եղած հեռավորությունը, «խորություն սղմվում է/տափականում»

Երբ մենք շարժում ենք կամերան դեպի օբյեկտը, օբյկետը մեծանում է կամերան ֆիզիկապես մոտեցնելուց, արդյունքը ավելի բնական է, չէ որ նույն բանը մենք անում ենք կյանքում, երբ ուզում ենք մի բան մոտիկից տեսնել։

Իսկ այժմ համատեղենք այդ երկուսը, մենք մոտիկացնելու ենք խցիկը, միաժամանակ զում աութ անելով։ Պատկերի չափսը մնում է համարյա անփոփոխ, բայց երկու օբյեկտների միջև հեռավորությունը կարծես թե մեծանա, կրկին պերսպեկտիվայի փոփոխության պատճառով։

Դրա ֆիզիկան/մաթեմատիկան պարզեցված այստեղ կարող եք տեսնել։
http://en.wikipedia.org/wiki/Dolly_zoom

[Ֆրեյա]

Ցանկացած օբյեկտ նկարելուց /մանվանդ մարդկանց նկարելուց/ ուշադրություն դարձրեք, թե ինչ անկյան տակ եք կանգնած: Եթե օբյեկտը ձեզնից անկյան տակ է գտվում, ապա պատկերը խեղաթյուրված կերեվա: /օրինակ, հաճախ շենքեր, կամ արձաններ նկարելուց չափերը խեղաթյուրված են ստացվում, քանի որ սովորաբար մարդը շենքի տակ է կանգնում ու ներքևից վերև նկարում է /
Եթե մարդկանց դեմքեր եք նկարում, այնպես կանգնեք, որ մարդու դեմքը ձեզ լինի ուղիղ անկյան տակ, հակառակ դեպքում դեմքը, կրկին, խեղաթյուրված դուրս կգա /մի մասը մեծ, ձգված, մյուսը` փոքր/

Մի քանի բան էլ ուզում եմ ասել նկարվողներին:

1. Երբ ձեզ նկարում են, աշխատեք գլուխը ուղիղ պահել, քանի որ եթե գլուխը ներքև եք կախում, դեմքը ձգվում է, քիթը երկար է ստացվում: Երբ վերև եք պահում, դեմքը կլորանում է, ու էլի շեղվում է իրական պրոպորցիաներից:

2. Երբեք ուսով դեպի տեսախցիկը մի կանգնեք, որ ամբողջ կադրը մի հատ մեծ ուս չստացվի: Ուսերը ուղիղ պահեք:
3. Եթե նստած եք, ուղիղ նստեք, մեջքը ուղղած: Նկարի վրա ծուռ նստելը ավելի արտահայտիչ ու անդուր է դառնում:

[Ֆրեյա]

Այսօր կրիկին առիթ ունեցա մի քիչ լուսանկարել ու ուզում եմ կիսվել դիտարկումներովս

1, Շատ արևոտ եղանակաին պեյզաժներ կամ ճարտարապետական կոթողներ / / նկարահանելը անիմաստ զբաղմունք է... Նախ նկարները չափից ավելի լուսավոր են ստացվում ու դա չես կարող ուղղել ոչ հենց կամերայով, ոչ էլ Ֆ/շոփով:
Դուրսը լուսանկարելու համար լավագույն ժամանակն է առավոտը մինչև կեսօր եւ երեկոյան` մայրամուտի ժամերը:
2, Ուշադիր եղեք ապակու հետևից նկարելու ժամանակ /դե եթե շատ է պետք այդպիսի մի բան նկարել, օրինակ` տանկարանային էքսպոնատներ / հնարավոր է, որ դուք երևաք մեջը, կամ պակուն փայլը ... Вспышка օգտագործելը նման դեպքում ընդհանրապես բացառվում է

3, Вспышка-ով նկարելիս, եթե շատ մոտիկ ես կանգնած առարկային, լույսը արտացոլվում է նկարում ու մեծ լաքա է ստացվում լույսի: Տարբերակները երկուսն են` կամ անջատել լույսը, կամ որոշ կամերաների վրա հնարավորություն կա թուլացնելու/ուժեղացնելու: Կարելի է թուալացնել:

[ministr]

Ֆրեյ, ասում եմ ժամանակ լինի կամաց-կամաց գրենք բացատրենք կամերայի օպցիաները, թե չէ շատ դեպքերում անհայտա թե ISO-ն ովա, կամ P-ն Canon-ի վրա ինչի համարա....Ոնց փոփոխել, որ նկարը ստացվի այնպես ոնց ուզում ենք.. այսինքն բնական...

Հետո անցնենք "անբնական" նկարների ստացմանը

[Xelgen]

Ֆրեյ, ասում եմ ժամանակ լինի կամաց-կամաց գրենք բացատրենք կամերայի օպցիաները, թե չէ շատ դեպքերում անհայտա թե ISO-ն ովա, կամ P-ն Canon-ի վրա ինչի համարա....Ոնց փոփոխել, որ նկարը ստացվի այնպես ոնց ուզում ենք.. այսինքն բնական...

Հետո անցնենք "անբնական" նկարների ստացմանը

ISO՝ զգայողությունն է, ինչքան բարձր է, այդքան ավելի զգայուն է լույսի հանդեպ ժապավենը/«սեսնորը»։ Այսինքն նույն դիաֆրագմայի դեպքում, եթե ISO 100-ի դեպքում պետք է 1/100 վարկյան էսքպոցիա, ապա ISO 200 զգայողության դեպքում, 1/200 ականը նույն էֆֆեկտը կտա։
Բյաց ինչքան բարձ է զգայողությունը, այդքան ավելի զգայուն է նա սխալ էքսպոզիցիայի դեպքերում և այդքան ավելի շատ «զերնիստըյ» է ժապավենը և այդքան ավելի շատ աղմուկ սենսորից ստացվող պատկերում։

Ինչ վերաբերվում է P-ին դա ծրագրային ռեժիմն է։ Կածված թե ինչ եք նկարում՝ պեյզաժ, պորտրետ, գիշերային քաղաք, սպորտ, և այլն ապարատը տարբեր ձևով «կմոտենա» աշխատանքին։ Ավելի մանրամստ կոնկրետ ապարատի գրքույկում նայեք

[Ֆրեյա]

Ֆրեյ, ասում եմ ժամանակ լինի կամաց-կամաց գրենք բացատրենք կամերայի օպցիաները, թե չէ շատ դեպքերում անհայտա թե ISO-ն ովա, կամ P-ն Canon-ի վրա ինչի համարա....Ոնց փոփոխել, որ նկարը ստացվի այնպես ոնց ուզում ենք.. այսինքն բնական...

Հետո անցնենք "անբնական" նկարների ստացմանը

Լավ միտք է, մանավանդ եթե մանյուալում լավ գրված չէ:
Օրինակ, որոշ բաներ կան գրված, կապված հոսող ջրի ու ֆոնտանների նկարահանման առանձնահատկությունների հետ, որ ես այդպես էլ չհասկացա Համոզված եմ, էլի կլինեն նման բաներ, որ պրոֆեսիոնալի բացատրման կարիք կա

Թող ամեն մեկը գրի իր ֆոտոկամերայի մոդելի մասին Տարբեր արտադրողների ֆոտոներ տարբեր տերմիններով են նշանակում որոշ ֆունկցիաներ, կոճակներն էլ են ահագին տարբերվում... Իմը Canon է, A 650, այսինքն, բազմաթիվ ֆունկցիաներ, որ ունեն պրոֆեսիոնալ կամերաները չկան իմի վրա

[Xelgen]

կապված հոսող ջրի ու ֆոնտանների նկարահանման առանձնահատկությունների հետ, որ ես այդպես էլ չհասկացա

Իրականում պետք է ոչ թե կամերաի ֆունկցիենրը փորձել հասկանլա, ակլ ֆիզիկայի ամենահասարակ օրենքները հիշել, և շատ բաներ միանգմաից պարզ կդառնան
Հա ու մի քիչ էլ մարդու տեսողությունը հասկանալ:

Նայիր, հոսող ջուրը շարժվոզ օբյեկտ է։
Մարդու տեսողությունը բավկանին իներցիոն է (օձերի մոտ էլ ավելի իներցոն է, գիշատիչների մոտ քիչ իներցիոն)։
Այդ պատճառով դու անզեն աչքով չես նկատում կինեէրկրանի/ՑՌՏ մոնիտորի թռթռոցը, որի իրականում բավականին ուժեղ է։

Նույնը այլ շարժվող օբյետկների հետ, այդ թվում ջրի կաթիլի, ջրի մակերևությի անհարթությունների դեպքում է՝ շարժվող օբյեկտը լղոզվում է, թողնելով շարժման հետքը։

Եթե կամերայի «վըդերժկան» շատ կարճ է լինելու, ջուրը քո մոտ մի տեսակ կքարանա, օդում կմնա։
Եթե շատ երկար, ապա կլղոզվի, շատ հարթ ու նույինսկ «օդային» կդառնա։

Հիմա հաստատ չեմ հիշում ինչ ժամանակի դեպքում, մեր աչքին սովորական տեսք կունենա հոսող ջուրը, բայց կարծեմ 1/60-րդ ի կողմերի մի բան էր։

[Ֆրեյա]

Իրականում պետք է ոչ թե կամերաի ֆունկցիենրը փորձել հասկանլա, ակլ ֆիզիկայի ամենահասարակ օրենքները հիշել, և շատ բաներ միանգմաից պարզ կդառնան
Հա ու մի քիչ էլ մարդու տեսողությունը հասկանալ:

Նայիր, հոսող ջուրը շարժվոզ օբյեկտ է։
Մարդու տեսողությունը բավկանին իներցիոն է (օձերի մոտ էլ ավելի իներցոն է, գիշատիչների մոտ քիչ իներցիոն)։
Այդ պատճառով դու անզեն աչքով չես նկատում կինեէրկրանի/ՑՌՏ մոնիտորի թռթռոցը, որի իրականում բավականին ուժեղ է։

Նույնը այլ շարժվող օբյետկների հետ, այդ թվում ջրի կաթիլի, ջրի մակերևությի անհարթությունների դեպքում է՝ շարժվող օբյեկտը լղոզվում է, թողնելով շարժման հետքը։

Եթե կամերայի «վըդերժկան» շատ կարճ է լինելու, ջուրը քո մոտ մի տեսակ կքարանա, օդում կմնա։
Եթե շատ երկար, ապա կլղոզվի, շատ հարթ ու նույինսկ «օդային» կդառնա։

Հիմա հաստատ չեմ հիշում ինչ ժամանակի դեպքում, մեր աչքին սովորական տեսք կունենա հոսող ջուրը, բայց կարծեմ 1/60-րդ ի կողմերի մի բան էր։

Շնորհակալ եմ
Սա հասկանում եմ, բայց երբ ռեալ փորձում եմ արժեքները փոխելով տեսնել, թե ինչ է ստացվում, բան չեմ հասկանում Չեմ զգում տարբերությունը ու ոնց է ավելի լավ
Ու մանավանդ շատ եմ խառնվում էքսպոզիցիան ու վիդերժկան համատեղ setup անելու հետ

[ministr]

Ֆրեյ ջան օրինակ էն ֆանտանները որ նկարել եմ
http://www.akumb.am/showpost.php?p=1714615&postcount=89

զգում ես ջուրը մի քիչ այլ տեսք ունի... սպիտակ շերտեր են, կաթիլների փոխարեն:

Լուսանկարչական խցիկս Canon A710 է:

[Ֆրեյա]

Ֆրեյ ջան օրինակ էն ֆանտանները որ նկարել եմ
http://www.akumb.am/showpost.php?p=1714615&postcount=89

զգում ես ջուրը մի քիչ այլ տեսք ունի... սպիտակ շերտեր են, կաթիլների փոխարեն:

Լուսանկարչական խցիկս Canon A710 է:

Հա, տեսա նկարները, լավն էին
Իսկ հետաքրքիր է, ինչպես է ընդունված ընդհանրապես նկարել ֆանտանները?
Ցածր, թե բարձր վիդերժկայով? Կարծում եմ, որպեսզի իրականին նման ստացվի, ինչ-որ միջին պետք է լինի, որ նկարը ոչ շատ կտրուկ ստացվի, ոչ շատ լղոզված, չէ?

շատ եմ սիրում էտ ֆանտանները

[ministr]

Ես հենց ուզում էի որ ջուրը մի քիչ լղոզվի

[Ungrateful]

Ինչպե՞ս հաղթահարել վախը, և սկսել նկարել

Մարդաշատ վայրերում նկարելու վախը` հաճախ սկսնակ լուսանկարիչների մոտ լիովին չբացվելու պատճառ է հանդիսանում:
Ճիշտն ասաց, մեկ-մեկ ինքս էլ եմ ամաչում մարդաշատ տեղերում լուսանկարչական ապարատը հանելուց և նկարելուց:
Կարծում եմ` նման պրոբլեմի շատերն են հանդիպել, և հիմա ես կփորձեմ լուծել այդ խնդիրը:

Ոչի՜նչ
Երբ մենք վախենում ենք` ավելանում է ադրենալինը արյան մեջ: Ընդհանուր առմամբ դա օգտակար է` օրգանիզմը սկսում է ակտիվանալ և ուղեղը սկսում է աշխատել ավելի արագ: Սակայն, եթե ադրենալինը չափից շատ է`դա օգտակար համարել չի ստացվի… ոտքերը սկսում են դողալ, և ձեռքերի վրա քրտինք է առաջանում: Իհարկե մարդաշատ վայրերում լուսանկարելիս այդ վախը չի հասնի այդքան բարձր աստիճանի:
Եվ առաջինը ինչը կարելի է հարցնել "Հիմնավո՞ր է այդ վախը" կամ "լուսանկարելու համար ձեզ կքարկոծե՞ն", "կծեծե՞ն" թե՞ ծիծաղելու էն, և մատնացույց անելու: Ինձ թվում է` մեծամասնության մոտ դուք ուղղակի ոչ մի ուշադրություն չէք գրավի, իսկ եթե ինչ որ մեկը ձեզ նկատի` վստահ եղեք դուք երկար չեք մնա այդ մարդու ուշադրության կենտրոնում:
Մի խոսքով, մի վախեցեք մարդաշատ վայրերում լուսանկարելուց, դա հաստատ ձեզ չի վնասի և ոչ ոք չի տուժի:

Հաճու՜յք ստացիր
Օրինակ, դուք ավտոմեքենա վարու՞մ էք:Ամենա սկզբից, երբ սկսում ես վարել`դա վախենալու է թվում, իսկ միքանի ամսից դու վարելուց ուղղակի հաճույք էս ստանում: Ուրեմն թող այդ նույն պրոցեսը լինի լուսանկարչությամ մեջ, աշխատեք հաչույք ստանալ նրանից որ դուք ստանում էք հրաշալի կարդեր` այն ժամանակ որ բոլորը շտապում են իրենց գործերով

Նպատակը` միշտ առաջին տեղում
Մտածեք նպատակի մասին: Չե՞որ դուք “ուղղակի” չէք նկարում, դուք ստեղծում էք գեղեցկություն, հուշ և միգուցե այդ ձեր կադրով` անհացնում էք մի շակ գեղեցիք ու սքանչելի տեսարան… Մի՞թե այ աննշան վախը պետք է խանգարի այդ հրաշալի նպատակի իրագորձմանը:
Հասեք նկպատակին, ստացեք գեղեցիկ կարդեր` ուշադրություն չդարձնելով կողմնակի մարդկանց:

Ընկերը կոգնի…
Եթե կա հնարավորություն, ապա վերցրեք ձեզ հետ ձեր ընկերներից մեկին, երկուսով դուք ձեզ ավելի վստահ կզգաք: Օրինակ հիշեք մանկությունը.. մենակով միշտ վախենալու էր մութ նկուղ մտնելը.. իսկ ընկերներով ` վախը կորում էր:

Ժամանակ մի կորցրեք
Եթե դուք դեռ վախենում էք մարդաշատ վայրերից, և շարունակում էք սպասել թե երբ մոտակայքում մարդ չի լինի, որպիսզի արագ հանել ապարատը և արագ կերպով լուսանկարել մի հետաքրքրի սյուժե – ապա տվյալ կերպով լուսանկարել ընդանրապես խորհուրդ չէմ տա… շտապելու էք, և լավ կադր ստանալու հավանականությունը շատ քիչ է լինելու

Մտածեք կորուստների մասին
Մի պահ պատկերացրեք, թե ինչ էք կորցնում` ամաչելով հանել լուսանկարչական ապարատ մարդկանց մոտ:
Հետաքրքիր փողոցային նկար, կամ գեղարվեստական, կամ փողոցային պորտրետ, միգուցե նայեվ մակրո. լուսանկար: Հիշեք որ փողոցային լուսանկարչությունը շատ լավ միջոց է ` ընտելանալ կամերային և ովորել արագ աշխատել:
Չարժի այսքանից հրաժարվել ինչ որ փոքրիկ վախի համար:

Հ.Գ. Մարդաշատ վայրերում լուսանկարելուց ամաչելը – զուտ հոգեբանական հարց է, պետք է միայն գիտակցել, որ օտար մարդկանց մոտ լուսանկարելու մեջ ոչ մի վախենալու բան չկա, իսկ դուք կորցնում էք լավ կադր…

[Ungrateful]

Մինիմալիզմ

Բացի "ավանդական" լուսանկարչության ժանրերից` ինչպիսին էն ` պեյզաժը, պորտրետը և մակրոն՝ կան ուրիշ անչափ հետաքրքիր ուղղություններ: Այսօր ուզում եմ խոսել դրանցից մեկի ` մինիմալիզմի մասին: Կարծում եմ մինիմալիզմը առանձին լուսանկարչական ժանր չէ, այլ լուսանկարչության ոճ, կոմպոզիցիաների ստեծման ոճ:

Գլխավոր օբյեկտ

Մինիմալիզմում, հաճախ լուսանկարման գլխավոր օբյեկը` կարդի մեջ զբաղեցնում է շատ փոքրիկ տեղ, թողնելով շատ ազատ տարածություն իր շուրջը: Դա բերում է նրան, որ հայացքը հանգիստ "զբոսնում է" նկարով, և ի վերջո կանգ է առնում գլխավոր օբյեկտի վրա /ինչն էլ մեզ պետք է/:
Այդ պատճառով, լուսանկարելուց առաջ համոզվեք որ կադրում չկան շեղող դետալներ:

Գույներ

Մինիմալիզմում կարևվոր է որ նկարը ծանրաբեռնված չլինի կողմնակի օբյեկտներով, դետալներով: Դա պահանջվում է նայեվ գունային լուծումի համար, 2-3 գույնը հերիք է:
Գլխավորը պահանջը - գույնով առանձնացնել գլխավոր օբյեկտը ֆոնից: Այդ կերպ կարելի է հետաքրքիր կարդեր ստանալ նայեվ սև ու սպիտակ լուսանկարման ժամանակ:

Տեքստուրա

Մինիմալիզմում` ազատ տարացքը նույնպես պետք է օգտագործել խելքով:
Լավագույն տարբերակը կլինի եթե գլխավոր օբյեկտը հարմարացնեք երևացող տեքստուրայով ֆոնի վրա :
Աշխատեք գլխավոր օբյեկը տեղավորել այնպես որ այն կարծես բաժանի, կամ կտրի ֆոնը
Օրինակ` բերվածս նկարում, պատուհանը կարծես կտրում է ֆոնի հորիզոնական գծերը:

Հ.Գ. Այս անգամ փորձեցի ներկայացնել այն, թե ինչպես է պետք սկսել լուսանկարել տվյալ ժանրում... հետագայում ավելի նրբորեմ ու մանրակրկիտ բացատրություններ կտամ