Եկեք քննարկենք ռոք երաժշտության այս ուղղությունը:
Ի տարբերություն հարդ ռոքի, որտեղ գերակշռում է բլյուզի ազդեցությունը, պրոգրեսիվ ռոքի վրա մեծ ազդեցություն են թողել դասական, ջազ և էթնիկ երաժշտությունները: Պրոգրեսիվ ռոքը բնորոշող ամենաառաջին (ու ամենահայտնի) ալբոմն է համարվում King Crimson խմբի "In The Court of The Crimson King" ալբոմը (թողարկվել է 1969թ-ին): Այս ուղղությունը իր պոպուլյարության պիկին է հասնում 70-ական թվականներին, այնուհետև կամաց կամաց տեղը զիջում է ռոքի մյուս ճյուղերին: Պրոգրեսիվ ռոքը հիմնականում համարվում է բարձր ինտելեկտուալ երաժշտություն:
Պրոգրեսիվ ռոք երգերը հիմնականում երկար, շատ բարդ կառուցվածք ունեն, երբեմն երգի ընթացքում մեղեդին և տակտը փոխվում են: Հաճախ օգտագործվում են ռոքին ոչ բնորոշ երաժշտական գործիքներ: Երգերի բառերը փիլիսոփայական են, ալբոմները հիմնականում կոնցեպտուալ են, այսինքն կամ բոլոր երգերը մի ընդհանուր թեմայի շուրջ են, կամ էլ երգերի հիմքում մի պատմություն է ընկած: Ալբոմների շապիկների ձևավորմանը նույնպես շատ մեծ տեղ է տրվում:
Պրոգրեսիվ ռոքի սկզբնադիրներ են համարվում անգլիական King Crimson, Yes, Genesis, Emerson, Lake and Palmer, Pink Floyd խմբերը: Մյուս հանրահայտ խմբերից են Jethro Tull, Rush, Kansas, Gryphon, Gentle Giant, Asia, Van Der Graaf Generator, U.K. նաև այսպես կոչված Քենտրբերիի սցենայի ներկայացույցիչները, որոնցից են Soft Machine, Camel, Caravan խմբերը:
2000-ականներին այս նեոպրոգրեսիվ ռոքը և պրոգրեսիվ մեթալը նորից վերելք է ապրում, հայտնի խմբերից են Porcupine Tree, Dream Theater, Riverside, Tool, Ayreon, Anglagard խմբերը, հայկական Oaksenham-ը և ուրիշներ:
Մեջբերել
Էջանիշներ