Պատահում էMankik-ի խոսքերից
Երաժշտության մեջ մտած ժամանակ էլ երազում ես չէ՞:Հիմնականում, եթե կենտրոնանում եմ երաժշտության վրա,տարբեր պատկերներ են դիմացովս անցնում, հաճախ ինձ եմ պատկերացնում տարբեր իրադրություններում… Բայց ամեն ինչ կախված է երաժշտությունից,օրինակ դասականի տակ ավելի շատ գերադասում եմ գլուխս անջատել ու հանգստանալ(մեկ-մեկ էլ ջահել վախտերս եմ հիշում
)
Չէի ասի, որ երաժշտություն լսելիս ինչ որ հիշողության ապրումներ եմ ունենում, ու հիմնականում չեմ լսում հանգստանալու համար: Պարզապես փորձում եմ գնահատել երաժշտությունը, էնպես, ինչպիսին որ կա. էդքան բան
Երաժծտությունը իմ համար ավելորդ ինֆորմացիա է, որը ուղողս պայթացնում ա: Բայց բացառություններ լինում են:
Օրինակ Բեթհովեն ձյաի 7-րդ սիմֆոնիայի 2-րդ արարը ոնց որ էներգիայով լիցքավորի:
Վայելեք:
էսպես չի մնա
իմ համար երաժշտությունը մի ձև է, որը հանգստացնում է հոգիս երբ ավելի լարված եմ լինում… բայց դե կան երաժշտություններ որոնք տանում են ինձ դեպի հիշողության գիրկը…
օրինա դդթ--ի չտո տակոե օսեն երգը, կամ էլ երբ Տալկով եմ լսում
Ինձ համար երաժշտությունը իմ կյանքի կարևոր բաղադրիչ է… Արդեն կարծես կախվածություն է մոտս. առանց ipod-ի տնից դուրս չեմ կարող գալ… Երաժշտությունը ոչ միայն հանգստացնւոմ է, այն նաև քեզ ուժ է տալիս ու դարձնում առույգ… Ամեն առավոտ, դասի գնալուց, երաժշտություն լսելով ես կարծես արթնանում եմ: Լսում եմ ամեն ինչ՝ ըստ տրամադրության, մենակ որ իմ դուրը գա, ու կարևոև չի, թե ինչ ժանրում է…Կարևորն այն է, թե տվյալ երգը ինչ էմոցիաներ է առաջացնում մոտդ…
aerosmith (10.08.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ