Գալաթեա ջան, առաջինն ես այս թեմայում, ով հիշեց նամուսի մասին: Նամուսի մասին այստեղ ընդհանրապես խոսակցություն չի գնացել: Խոսակցություն գնացել է հերոսուհու անպատասխանատվության մասին:Գալաթեա-ի խոսքերից
Միգուցե… Հետո ինչ՞…Եթե հերոսը փոխարենը մարդ սպաներ, էսքան չէր խոսվելու: Համոզված եմ:
Kuk (08.02.2010)
Էն որ ես էդ մասին առաջինը բարձրաձայնեցի, դեռ չի նշանակում, որ մնացածն էդ մասին չեն մտածել։ Ես ընդհանրապես շատ բան եմ առաջինն ասում Ակումբում։Գալաթեա ջան, առաջինն ես այս թեմայում, ով հիշեց նամուսի մասին: Նամուսի մասին այստեղ ընդհանրապես խոսակցություն չի գնացել: Խոսակցություն գնացել է հերոսուհու անպատասխանատվության մասին:
Ու ևս մեկ անգամ պնդում եմ, եթե հերոսուհին իր ընդվզումը սուբլիմացներ ոչ թե խալխի հետ քնելու միջոցով, այլ ասենք, հարևան շաուրմայանոցի ապակիները ցբխելով, բոլորը, ովքեր կարծում են, որ հերուսուհու կատարած քայլը քխ էր ու հակաուսուցողական, կգրեին՝ "այ, ինչ աղջիկ ա, է, տեղն ա էդ օբեկտատերերին"։
Ու անպատասխանատվության մասին խոսք չէր գնա։
Վերջին խմբագրող՝ Գալաթեա: 11.05.2009, 22:24:
Իսկ իմաստը՞…Չուկ, դու արդեն օֆֆտոպ ես սադրու՞մ:
Չուկ, ճիշտ չէ այլոց գրառումների ողջ իմաստն աղավաղել մեկ գրառմամբ՝ մեջբերումներ անելով տարբեր հատվածներից…
Պնդի՛ր…Ես պնդում եմ…
Փաստորեն, դու էլ ես մարդկանց մտքերը կարողանում կարդալ: Պարզապես մտածեցիր, որ «աղջկա քայլը» քխ ասողները՝ բոլորը, ովքեր, ի դեպ, ընդամենը երկու-երեք հոգի են, կմտածեին…
Հետո էլ, իհարկե, մտածելով իմ և բոլորի մեջ մտնող մյուսների մտքերի մասին, եկար այն եզրակացության, որ հաստատ կմտածեինք, կեզրակացնեինք ու կգրեինք՝ «շատ լավ է արել», այն դեպքում, եթե աղջիկը թափառական, ոջլոտ, հիվանդ շուն տաներ տուն՝ ընդվզելով…
Kuk (08.02.2010)
Կոմս, ընդունիր, առանձնապես դժվար բան չի ստերեոտիպային մտածելակերպով բոլորի մտքերը կարդալը
Երկրորդ պարբերությանդ չեմ անդրադառնում։ Բազարի բուն ա։
comet (12.05.2009)
Մենք արդեն իսկապես շատ ենք շեղվել ու անձամբ ես այս գրառումովս կթարգեմ այս «զրույցը», որովհետև երբ ես մի ստեղծագործություն քննարկում եմ, ապա «երկխոսություն չեմ ծավալում», որ քո նման նույն միտքը մի քանի անգամ կրկնեմ՝ ասելիքս առաջ տանելու համար, վերջում էլ ասեմ «երկխոսության մեջ դա նորմալ ա»: Ու ոչ մի խոսքդ չեմ խեղաթյուրել, ընդամենը ցույց եմ տվել, որ հա նույնն ես կրկնում ու ասել, որ ինքս չեմ պատրաստվում նույնը կրկնելով ասելիքներիդ պատասխանեմ, չնայած կարող եմ դա հրաշալի անել՝ իմիտացիա ստեղծելով, թե նոր ու խելոք բան ասեցի:
Իմ տեսակետը բազմիցս կրկնել եմ թեմայում (տես, ասում եմ, որ կրկնում եմ), ստեղծագործությունը հրաշալի է, իսկ կերպարին քննարկելը... (սպասի քո նման անեմ, մի քանի բառ փոխեմ, տպավորություն ստեղծվի թե նոր բան եմ ասում) ...այս ստեղծագործության համատեքստում կարող եմ դիտել ընդամենը որպես ստեղծագործության իրական, գրական, գեղարվեստական, հոգեբանական ուղղվածությունը էժանացնելու անհաջողագույն փորձ, քանի-որ ստեղծագործությունը շարադրված է հրաշալի, նրա ասելիքը խորն է, զգայնական է, տպավորիչ է, մտորելու համար շատ տեղ է տալիս, հուզում է, ստիպում է իրենով ապրել ու իր մասին մտածել, վերլուծել, քննարկել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ցանկացած քննարկում կատարվում է երկխոսության միջոցով: Խելոք ձևանալու իմիտացիա իմ կողմից չի արվել: Դա քեզ ընդամենը թվում է: Խելքի առկայությունն ապացուցելու բազմաթիվ միջոցներ կան: Որ մի հատ փորձեմ ապացուցել, այն էլ՝ իմիտացնելով: Այնպես որ՝ Չուկ, ներիր, բայց եթե կարծում ես, որ այստեղ գրառումներ եմ կատարում քեզ ու մյուսներին խելոքությունս ապացուցելու համար, ապա պետք է փաստեմ՝ չարաչար սխալվում ես, այն էլ ինչպե՜ս:
Ինչպիսի՜ կրկնողություն:
Այլ թեմաներում «ամենաջրիկ» գրառումներ կատարողներից մեկը ես եմ: Այդ ինչպե՞ս… Անհաջող փորձեր եմ անում սրամի՞տ ձևանալ… Բաժիններից մեկում էլ՝ հայտարարել եմ, որ «չի կարելի սա անել», «չի կարելի այն անել», «տգեղ է», միևնույն մտքերն էլ բազմիցս կրկնել եմ: Երևի մտքովդ անցել է, որ անհաջող փորձեր եմ անում «բարոյական մարդ» կամ «լավ տղա» երևալ այլոց աչքերում, այդ թվում՝ քո: Եթե այդպես ես կարծում, ապա կրկնում եմ՝ ներիր, բայց մարդու մասին կարծիք կազմելու չափորոշիչներդ և ունակություններդ համարյա չեն տարբերվում մեր Զուբ Գագոյի աշխարհահացքից(կրկնում եմ՝ եթե այդպես է):
Կարճ ասած, ես ձեզնից(այդ թվում՝ քեզ) որևիցե մեկին ապացուցելու բան չունեմ: Պա՞րզ է՝ ինչ նկատի ունեմ:
Իսկ, ընդհանրապես, քննարկումների ժամանակ մտքի կրկնողությունը հատուկ է գրեթե բոլորին ֆորումում, այդ թվում՝ նաև քեզ: Եվ դա նորմալ է:
Նորից եմ կրկնում՝ այս պատմվածքն ինձ էլ է շա՜տ դուր եկել… Շնորհակալ եմ քեզնից, հարգելի հեղինակ:
Բայց թույլ տվեք ևս մեկ անգամ կրկնել, որ այն մարդիկ, ովքեր ծիծաղելի կհամարեն իմ մեկնաբանություններն այս թեմայում, տառապում են «էմոցիոնալ լյաբիլությամբ» և դրսևորում են «ոչ ադեկվատ հուզական ռեակցիա»: Ամենայն պատասխանատվությամբ հայտարարում եմ, որ պատրաստ եմ ապացուցել…
Շա՞տ եմ կրկնել նույն մտքերը…
Վերջ:
Ժողովուրդ, որևէ մեկը գրական ստեղծագործության գնահատման չափանիշները հստակ գիտի՞։ Կա՞ էդպիսի մարդ էստեղ, ով համոզված կարող է ասել, որ գրական ստեղծագործությունը պիտի լինի նաև դաստիարակող, բարոյախրատական կամ հակառակը՝ որ պարտադիր չէ, որ էդպիսին լինի. բավական է որևէ հույզ առաջացնի, արդեն հաջողված կարելի է համարել։ Ու ընդհանրապես էդ հարցում ընդունված չափանիշներ կա՞ն։ Ես էդ հարցի պատասխանը վաղուց փնտրում եմ, բայց դեռ ոչ մեկից չեմ լսել, փոխարենը պարզապես ամեն մեկը գնահատման իր չափանիշներով է առաջնորդվում որևէ ստեղծագործության մասին կարծիք հայտնելիս։ Հիմա երբ ինչ–որ մեկը գրում է, որ իր համար բարոյախրատական, ուսուցողական կողմը կարևոր է, ինչու՞ են էդ կարծիքից հակառակ տեսակետի կրողները վրդովվում, երբ իրականում հակառակը ցույց տվող ընդունված հստակ չափանիշներ չկան։ Կամ ո՞վ է ասել, որ կերպարի վերլուծությունը (ցանկացած տեսանկյունից), քննարկումը չի կարելի ներառել ստեղծագործության քննարկման մեջ։ Եթե ընդունում ենք, որ ցանկացած ստեղծագործություն կարող է յուրովի ընկալվել տարբեր մարդկանց կողմից (կարծեմ սա ոչ ոք չի ժխտել)՝ կախված տարբեր գործոններից, ուրեմն թողեք ամեն մարդ ընկալի ու գնահատի ինչ ուզում է և ինչպես ուզում է։ Մեկի համար գուցե կերպարի քննարկումն է անհեթեթ ու զավեշտալի, մյուսի համար՝ զուտ զգայականության հորդանքի պատկերմամբ հիանալը։
Կոնկրետ էս ստեղծագործության մեջ, իմ կարծիքով, կերպարին քննադատելու համար բավականաչափ ինֆորմացիա ներկայացված չէր պատմվածքում, կերպարի կյանքի գրեթե ոչ մի հանգամանք, ոչ մի պայման նշված չէր, որի հիման վրա հնարավոր լիներ համապատասխան եզրակացություններ անել։ Բայց դե, կարծում եմ, մյուս կողմից էլ բնական է, որ մարդ ստեղծագործություն կարդալիս ակամա իր մեջ ինչ–որ կերպ փորձում է գնահատել կերպարին, թեկուզև չնչին՝ համարյա բացակայող ինֆորմացիայի հիման վրա։ Իսկ եթե բոլորս ամեն րոպե կարողանայինք առաջնորդվել «Մի դատիր, որ չդատվես» ասացվածքով, ապա ամենայն հավանակությամբ ֆորումը վաղուց փակած ու «տներով ցրված» կլինեինք։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ան ջան, որ որոշեցիր դու էլ քո հերթին ասել, թե ինչն ես համարում քննարկման մեջ թույլատրելի, ինչը անթույլատրելի, չնայած էդ թվում նշում ես, անթույլատրելի ես համարում այդ ամենը քննարկելը ու գալիս ենք պարադոքսի, ապա նշեմ, որ զավեշտալին ընդամենը մակերեսային քննարկումն է, երբ մարդ առանց խորանալու ընդամենը ինչ-որ երևույթի նկատմամբ կանխակալ կարծիք ունենալով որոշում է այդ կարծիքը անպայման տարածել հերոսի նկատմամբ, ու թող որևէ մեկն անգամ փորձ չանի ասելու, որ դա այդպես չէ, որ խնդիրը երևույթի նկատմամբ կանխակալ կարծիքը չէ, որ խորացել է, որ մակերեսային չի դատել, որովհետև նվազագույն ինքներդ ձեզ խաբած կլինեք:
Շնորհակալություն ուշադրության համար բոլորին
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Գալաթեա (12.05.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ