Համաձայն եմ, որ մարդիկ լույս աշխարհ են գալիս որևէ նպատակով: Բայց մինչ այդ, մենք պետք է գտնենք մեզ: Մենք այնքան ենք հեռացել մեզանից, որ գնալով ավելի դժվար է դառնում «դարձը մեր տուն»: Մարդիկ սուտ նպատակներ են իրենց առջև դնում, և հասնելով հիասթափված ու անբավարարված են զգում իրենց: Իսկ ինչի՞. Որովհետև իրենց կյանքի նպատակն են համարում փող վաստակելը, փառք ձեռք բերելը, հանրահայտ դառնալը, որովհետև կարծում են, որ դրանք իրենց կերջանկացնեն: Իմ կարծիքով «երջանկության փնտրտուքը» յուրօրինակ թակարդ է դարձել մարդկանց համար: Մարդիկ ընկած երջանկություն են ման գալիս, բայց կարծում եմ կամ երջանիկ ես, կամ ոչ: Երբ դու չես գնահատում քեզ տրված կյանքը, որը ինքնին հրաշք է, չես տեսնում քեզ շրջապատող մարդկանց, երբեք երջանիկ չես լինի:Երևի մի փոքր հեռացա թեմայից, բայց ասեմ, որ գտիր քեզ և տուր մարդկանց այնքան բան, ինչքան կարող ես:Սա է մեր գերագույն խնդիրը:
Էջանիշներ