Ես չեմ ասում,թե մենակ դրանք են պատճառը: Ուղղակի պարզից էլ պարզ է,որ դրանք նպաստում են երևույթի տարածմանը: Ու հնարավոր չէ,որ դրանք չազդեն,ցանկացած բան էլ ազդում է մարդու վրա,հարց է միայն լավ,թե վատ: Տվյալ դեպքում չեմ կարծում,թե սա կարող է լավ ազդեցություն ունենալՖրեյա-ի խոսքերից
Քանի որ Դոստոեվսկին էլ է մարդ եղել ու ինքն էլ զերծ չի եղել մարդուն բնորոշ ցանկացած հատկանիշից, ինքն էլ է ունեցել այդ վախը, ու գուցե հենց այդ վախի ազդեցության տակ է գրել ստեղծագործությունը:
Ընդհանրապես ասած, Դոստոյեվսկու գլխի հետ էլ ամեն ինչ նորմալ չի եղել հավանաբար, ու ինքը այն գրողների է, որ շատ խորը հոգեբանական հարցեր է կարողացել հասկանալ , մարդու ամենախորը մտքերի մեջ է ներթափանցել:
Հնարավոր չէ ասել, թե իրականում այդ ֆոբիան է պատճառը, թե ուրիշ, խորքային պատճառ կա: Գուցե ֆոբիան հակառակը` նորմալ մարդկային ռեակցիա է, բոլոր մարդիկ էլ այդ վախը ունեն:
Պետք է մի քանի մարդասպան մանիակի հարցաքննել/ուսումնասիրել դա պարզելու համար
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Չեմ կարծում թե բոլոր մարդիկ պիտի հետ զոմբի դառնան կամ մարդասպան: Իհարկե բոլորիս մեջ էլ էդ ձեր վերը նշված գազանը, բայց դժվար թե կարողանա մեզ ստիպել իրար արյուն խմել: Իսկ էդ "1000 դիակների տունը" ֆիլմն էնքան էլ տպավորիչ ու դաժան չէ, որքան ասենք "Ստոպը" կամ "մոմե ֆիգուրների տունը", որոնցում դաժանությունը հստակ պատկերված է:
Հ.Գ. Ռայադեր, երեկվա "Հիսուսի դերին սազող" նկարիցդ հետո էս թեման ինքն էր
Ֆոբիան հետևանք էՔանի որ Դոստոեվսկին էլ է մարդ եղել ու ինքն էլ զերծ չի եղել մարդուն բնորոշ ցանկացած հատկանիշից, ինքն էլ է ունեցել այդ վախը, ու գուցե հենց այդ վախի ազդեցության տակ է գրել ստեղծագործությունը:
Ընդհանրապես ասած, Դոստոյեվսկու գլխի հետ էլ ամեն ինչ նորմալ չի եղել հավանաբար, ու ինքը այն գրողների է, որ շատ խորը հոգեբանական հարցեր է կարողացել հասկանալ , մարդու ամենախորը մտքերի մեջ է ներթափանցել:
Հնարավոր չէ ասել, թե իրականում այդ ֆոբիան է պատճառը, թե ուրիշ, խորքային պատճառ կա: Գուցե ֆոբիան հակառակը` նորմալ մարդկային ռեակցիա է, բոլոր մարդիկ էլ այդ վախը ունեն:
Պետք է մի քանի մարդասպան մանիակի հարցաքննել/ուսումնասիրել դա պարզելու համար
Հենց էտ ա, որ պարզից էլ պարզ չի: Լրիվ տատիկ-պապիկական խոսակցություն է:Ես չեմ ասում,թե մենակ դրանք են պատճառը: Ուղղակի պարզից էլ պարզ է,որ դրանք նպաստում են երևույթի տարածմանը: Ու հնարավոր չէ,որ դրանք չազդեն,ցանկացած բան էլ ազդում է մարդու վրա,հարց է միայն լավ,թե վատ: Տվյալ դեպքում չեմ կարծում,թե սա կարող է լավ ազդեցություն ունենալ
Ես էլ քեզ կասեմ, որ մարդ կա ամբողջ կյանքը մոռթոցի ֆիլմեր է նայում, բայց դրանից չի դառել մարդասպան:
Իսկ մանիակներ միշտ էլ եղել են: Ցանկացած ժամանակներում, երբ դեռ ֆիլմեր ու գրքեր չեն եղել:
Ես նույնիսկ կասեի, որ ամենօրյա սթրեսը շատ ավելի շատ կարող է ազդել մարդու հոգեվիճակի վրա, քան ֆիլմը:
Համ էլ, թող մի հատ հոգեբաններն էլ խոսեն էլի, հետաքրքիր է իմանալ իրականում այդպիսի կապ նկատվում է, թե ոչ?
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Yellow Raven (03.05.2009)
Թեման փակելուց առաջ խնդրում եմ մոդերատորին իմ գլուխն էլ կտրել: Ցանկալի է, սղոցով: Պատկերացնու՞մ եք, ջլային թելերն ինչպես են պատռվում, կտրվում են երակներն ու շնչափողը: Սղոցը խրթխրթալով մտնում է ոսկորի մեջ:
Այ
Մարդու բնական հակումն ագրեսսիայի նկատմամբ ճնշելը բերել է երկու ախտերի. սադիզմ ու մազոխիզմ: Երկուսն էլ լինում են տարբեր աստիճանների. սադիզմը տատանվում է ճանճի թևերը պոկելուց մինչև Հաննիբալ Լեկտոր, մազոխիզմը՝ ԲԴՍՄ-ից մինչև ինքնասպանություն: Ժխտելով դա, դրանից չենք ազատվի:
Ինչպե՞ս բուժվել: Ինչպե՞ս սովորել առողջ արտահայտել ագրեսսիան: Պալաննիկ կարդացած մարդիկ ինձ կհասկանան:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Տո դրանք որ ասում են սպանելը հաճույքա, լավա, էսա էնա, էդպիսի ասողները իրականում որ դեմները միատ հավ մորթես կթողեն կփախնեն:
Համել իմ կարծիքով սպանությունից հաճույք ստանալ միյայն կարող են հիվանդ մարդիք, կյանքից աբիժնիկները, հը՞ ըտենց չի:
ЕСЛИ ГОСПОДЬ БОГ ЗА НАС, КАКАЯ РАЗНИЦА КТО ПРОТИВ НАС
Թեման փակել կարծում եմ պետք չի։
Որովհետև էս թեման համեմատած ֆորումում բուռն ծաղկում ապրող մեկ այլ "լեզվական" թեմայի, գարնանաբույր ծաղիկներով հագեցած դրախտ ա։
Համաձայն եմ Ռայի հետ։ Ցանկացած մարդու մեջ կա սպանելու ալգորիթմ։ Ոմանց մոտ շատ, ոմանց մոտ քիչ։ Ոմանք այդ մասին ասում են բացահայտ, մյուսները մտածելուց անգամ վախենում են։
Ես ունեցել եմ սպանելու ցանկություն։ Մի քանի անգամ։ Եթե Ռային դուր է գալիս կվալդով գլուխը պատին ցխելու մեթոդը, ես կնախընտրեի սուր գործիքով ծակծկել էնքան, որ մինչև վերջին կաթիլ արյունը քամվել։ Տարբեր տեղերից։
Բնականաբար, սպանելու ցանկությունը հավայի, նստած տեղը չի գալիս։ Դրդապատճառ ա պետք ու ծանրակշիռ դրդապատճառ։ Օրինակ անցյալ տարի մարտի երկուսին ես պատրաստ էի սպանել։
Ու իմ դեպքում էդ ախմախ կինոներն ու մուլտերը կապ չունեն։ Ինձ մոտ դրանք միայն ծիծաղ են առաջացնում։
Այոոոո !!!!!!! Եկեք չճնշենք բնական ագրեսիան !!!!!! Եկեք թույլատրենք սպանությունները եւ նույնիսկ խրախուսենք դրանք, տարեկան մրցանակներ սահմանենք ամենադաժան ու ամենաօրիգինալ սպանության համար:
Ու այլևս չենք ունենա մանիակներ
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Կյանքից չաբիժնիկներին առաջարկում եմ անհիմն հայտարարություններ չանելՏո դրանք որ ասում են սպանելը հաճույքա, լավա, էսա էնա, էդպիսի ասողները իրականում որ դեմները միատ հավ մորթես կթողեն կփախնեն:
Համել իմ կարծիքով սպանությունից հաճույք ստանալ միյայն կարող են հիվանդ մարդիք, կյանքից աբիժնիկները, հը՞ ըտենց չի:
Հա ես կյանքից աբիժնիկ չեմ, ու անհիմն բաներ ել չեմ ասում:Կյանքից չաբիժնիկներին առաջարկում եմ անհիմն հայտարարություններ չանել
ЕСЛИ ГОСПОДЬ БОГ ЗА НАС, КАКАЯ РАЗНИЦА КТО ПРОТИВ НАС
Եկենք փորձենք վերացնել ագրեսիայի պատճառտները`լսելով նրանց, ովքեր իրենց ագրեսիան արտահայտում են ամենադաժան ձևով:Այոոոո !!!!!!! Եկեք չճնշենք բնական ագրեսիան !!!!!! Եկեք թույլատրենք սպանությունները եւ նույնիսկ խրախուսենք դրանք, տարեկան մրցանակներ սահմանենք ամենադաժան ու ամենաօրիգինալ սպանության համար:
Ու այլևս չենք ունենա մանիակներ
Rhayader (03.05.2009)
Ժողովուրդ ջան, ախր ստեղ խոսքը թույլ տալ-չտալու մասին չի: Հարցն էն ա, որ շատ հաճախ մարդու մեջ լինում ա էդ սպանության ցանկությունը, ու հա՛, երբեմն հենց թվում ա, որ բուն սպանության գործողությունը կարող ա հաճույք պատճառել: Ուրիշ հարց ա, որ մարդը զսպում ա էդ մղումը: Բայց լինում ա, չէ՞: Դե եկեք քննարկենք, թե ի՞նչն ա դրա պատճառը, ոչ թե՝ թե սպանությունը լավ ա, թե վատ, կամ թե ինչու էր խոտն առաջ ավելի կանաչ ու ավելի լավ էր բացում:
Հա՛, ցանկություն լինում ա: Հա՛, հաստատ յուրաքանչյուրիդ համար էլ մի էնպիսի երկոտանի կա, ում սպանությունը ձեզ մեծագույն հաճույք կպատճառեր, եթե անգամ ինքներդ էլ չեք գիտակցում դա կամ վախենում եք էդ մասին մտածելուց:
Բնազդ ա, ինչ կարող ես անել: Մարկության ամբողջ պատմությունը կառուցված ա սպանությունների վրա: Էն սոված կրոմանյոնցուց սկսած մինչև Սողոմոն Թեհլերյան, և ավելին:
DIXIcarpe noctem
Նախորոք նշեմ, ես լրիվ նորմալ մարդ եմ, ոչ սպանում, ոչ էլ տանջում եմ որևէ մեկին, իսկ Ռոթթեն.քոմ սայտում պատկերված կիսսանեխած դիակներից վատանում եմ:Տո դրանք որ ասում են սպանելը հաճույքա, լավա, էսա էնա, էդպիսի ասողները իրականում որ դեմները միատ հավ մորթես կթողեն կփախնեն:
Համել իմ կարծիքով սպանությունից հաճույք ստանալ միյայն կարող են հիվանդ մարդիք, կյանքից աբիժնիկները, հը՞ ըտենց չի:
Բնազդը կա: Մի պահի, երբ վերահսկումը կորցնես, նա դուրս է գալիս: Անզորությունից: Կատաղությունից: Վախից:
Որքան ճնշում ես, այնքան ուժեղանում է:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Բայց ինչ կապ ունի կյանքից աբիժնիկ լինել չլինելը???
Իմ կարծիքով` լրիվ կապված է մարդու փսիխիկայի առանձնահատկություններից ու մանկությունից:
Դաժան մանկություն ունեցած մարդկանց մոտ կարող է եւ զարգանալ նման բաներ, ԻՄ ԿԱՐԾԻՔՈՎ
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ