Երևանի քաղաքապետի ընտրություններ

[Վիշապ]

Կոնկրետացնել չեմ ուզում, սակայն այդպիսիքին շատ եմ հանդիպել հանդիպել եմ, երբ իմ աչքի առաջ այդպիսի ցուցակներ էին լրացվում: Ի դեպ հավաքողները որպես կանոն խեղճացած ասում էին, որ սա զուտ ձևականություն ա, ախպեր, էդ ստորագրությունը տվեք, դա ձեզ ոչինչ չի պարտավորեցնում, էս ցուցակները ոչ մեկը չի ստուգում և այլն: Որ դա հանցագործություն է, չեմ առարկում

Իրոք ինչ մեղք են եղել այդ հավաքողները, համարյա ԲՈՄԺ։ Էդ «բոմժերը» հիմա երևի ազգային ժողովի պատգամավոր են, կամ էլ անվտանգության խորհրդի անդամ։ Ամբողջ ժողովրդով խեղճացած ու որպես «զուտ ձևականանություն» նախագահ ենք մեր գլխին նստացնում, դրա համար էլ էս օրին ենք։ Ստորագրությունը ալամ աշխարհի օրենքներով հենց պարտավորեցնող է, հակառակ պարագայում ստորագրությունը, անձնագրի տվյալները ու այլ անհատական տվյալները էլ ինչի՞ համար են։ Նման խեղճացածներին, որ հանուն իրենց ընկերների, իրենց աշխատանքի, իրենց գրպանի, կամ շեֆի պետական հանցագործության մեջ են ներքաշված, պետք է ծեծելով լարել, թող գնան ու խուլիգանության համար հայց ներկայացնեն դատարան, տեսնենք դատարանը իրենց կպաշտպանի՞, թե չէ։ Կամ թող զանգեն մլիցայություն, ասեն ստորագրություն կամ անձնագրի տվյալներ հավաքելու համար ծեծ ենք կերել։
Պետական հանցագործության մեջ աշխատանքից զրկվելու կամ այլ սպառնալիքները՝ բացի որևէ մեկի կյանքին սպառնացող վտանգներից, մեղմացուցիչ հանգամանք չեն հանդիսանում։ Ընդհակառակը, շանտաժին զոհ գնացող քաղաքացիները իրենք ոչ միայն հանցագործություն են պարտակում, այլ ավտոմատ դառնում են հանցակից։
Անհատական տվյալների մասին օրենքը կարդացեք այստեղ.

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ Օ Ր Ե Ն Ք Ը ԱՆՀԱՏԱԿԱՆ ՏՎՅԱԼՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ

[Chuk]

Իրոք ինչ մեղք են եղել այդ հավաքողները, համարյա ԲՈՄԺ։ Էդ «բոմժերը» հիմա երևի ազգային ժողովի պատգամավոր են, կամ էլ անվտանգության խորհրդի անդամ։ Ամբողջ ժողովրդով խեղճացած ու որպես «զուտ ձևականանություն» նախագահ ենք մեր գլխին նստացնում, դրա համար էլ էս օրին ենք։ Ստորագրությունը ալամ աշխարհի օրենքներով հենց պարտավորեցնող է, հակառակ պարագայում ստորագրությունը, անձնագրի տվյալները ու այլ անհատական տվյալները էլ ինչի՞ համար են։ Նման խեղճացածներին, որ հանուն իրենց ընկերների, իրենց աշխատանքի, իրենց գրպանի, կամ շեֆի պետական հանցագործության մեջ են ներքաշված, պետք է ծեծելով լարել, թող գնան ու խուլիգանության համար հայց ներկայացնեն դատարան, տեսնենք դատարանը իրենց կպաշտպանի՞, թե չէ։ Կամ թող զանգեն մլիցայություն, ասեն ստորագրություն կամ անձնագրի տվյալներ հավաքելու համար ծեծ ենք կերել։
Պետական հանցագործության մեջ աշխատանքից զրկվելու կամ այլ սպառնալիքները՝ բացի որևէ մեկի կյանքին սպառնացող վտանգներից, մեղմացուցիչ հանգամանք չեն հանդիսանում։ Ընդհակառակը, շանտաժին զոհ գնացող քաղաքացիները իրենք ոչ միայն հանցագործություն են պարտակում, այլ ավտոմատ դառնում են հանցակից։
Անհատական տվյալների մասին օրենքը կարդացեք այստեղ.

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ Օ Ր Ե Ն Ք Ը ԱՆՀԱՏԱԿԱՆ ՏՎՅԱԼՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ

Վիշապ ձյա, մի կողմից հետդ համաձայն եմ, բայց մյուս կողմից դու էս պահին խոսում ես շատ մեծ քանակի սովորական հացի փող աշխատող ուսուցիչների, երկրի համար ծառայող ու եկամտի միակ աղբյուրն այդպես ապահովող սպաների, պետական բազում հիմնարկների սովորական աշխատողների մասին: Ու ես էս քո ասածները լրիվ ընդունելով ու հասկանալով հանդերձ ասում եմ, որ մենք բոլորս էլ գիտենք, թե ինչ երկրում ենք ապրում ու չենք կարող բոլորից պահանջել լինել էնքան հերոս, որ իրենց էրեխեքին սոված թողնեն հանուն արդարության: Եթե կարողանանք նենց լուծում առաջարկել, որ իրենք բոլորը միասին էդ հերոսական քայլ անեն ու էս վիճակից ազատվենք, ուրիշ հարց, իսկ առայժմ մենք բարոյական իրավունք, կարծում եմ, ամեն դեպքում չունենք նրանց բոմժ համարելու, այդ «բոմժերից» մեկը կարող է քո անմիջական հարևանն է, ում հետ ասենք մի ժամ առաջ պիվա էիր խմում:

[Elmo]

Իրոք ինչ մեղք են եղել այդ հավաքողները, համարյա ԲՈՄԺ։ Էդ «բոմժերը» հիմա երևի ազգային ժողովի պատգամավոր են, կամ էլ անվտանգության խորհրդի անդամ։

Հանուն ընտանիքի էսօրվա դու էլ կարող ա պահի տակ թքած ունենաս պայծառ ապագայի բոլոր հույսերի վրա: Ընտանիքը ստիպում ա ոչ միայն բոմժություն անել, այլ առողջություն ու կյանք զոհաբերել հանուն իրա: Ենթադրում եմ ամուսնացած չէս ու տան միակ եկամուտի աղբյուրը դու չէս ապահովում, թե չէ կհասկանաիր էդ մարդկանց:
Ես էլ լրիվ ընդունում եմ քնադատականը, բայց արի հանգամանքների մասին չմոռանանք ու գոնե թռուցիկ նշենք:

[Վիշապ]

Վիշապ ձյա, մի կողմից հետդ համաձայն եմ, բայց մյուս կողմից դու էս պահին խոսում ես շատ մեծ քանակի սովորական հացի փող աշխատող ուսուցիչների, երկրի համար ծառայող ու եկամտի միակ աղբյուրն այդպես ապահովող սպաների, պետական բազում հիմնարկների սովորական աշխատողների մասին: Ու ես էս քո ասածները լրիվ ընդունելով ու հասկանալով հանդերձ ասում եմ, որ մենք բոլորս էլ գիտենք, թե ինչ երկրում ենք ապրում ու չենք կարող բոլորից պահանջել լինել էնքան հերոս, որ իրենց էրեխեքին սոված թողնեն հանուն արդարության: Եթե կարողանանք նենց լուծում առաջարկել, որ իրենք բոլորը միասին էդ հերոսական քայլ անեն ու էս վիճակից ազատվենք, ուրիշ հարց, իսկ առայժմ մենք բարոյական իրավունք, կարծում եմ, ամեն դեպքում չունենք նրանց բոմժ համարելու, այդ «բոմժերից» մեկը կարող է քո անմիջական հարևանն է, ում հետ ասենք մի ժամ առաջ պիվա էիր խմում:

Չուկ ջան, ապեր, արի խոսենք էրեխեքին սոված թողնելուց, ներողություն, մի քիչ օֆֆթոփեմ, հետո ջնջեք խնդրեմ։ Ես ճիշտ է դեռ երեխա չունեմ, բայց գիտեմ, թե ինչ է սոված լինելը, 90–ականներ, ես ուսանող ծակ շալվարով, մայրս հիվանդ, էլ մարդ չկա, ու սոված ենք։ Ու ես՝ թուլակազմ ջահելս, հող եմ վերցրել, որ այն ժամանակ ժամանակավոր բաժանում էին, կարտոֆիլ կուկուռուզ բան եմ ցանել, տան ինչ–ինչ բաներ եմ ծախել, պարտք մարտք եմ արել, բայց գողության մասին իսկի մտքովս չի անցել, պատկերացնում ե՞ս, ինչ էշ եմ եղել։ Ուրեմն ստորագրություն հավաքողները թող հիմիվա բոմժերից լավը իրենց չզգան։ Ու քանի ստորագրություն հավաքող են, բոմժությունից մի խազ են հեռու, տերերին մի բան ձեռք չտա, կազատեն առանց օրենքին նայելու։ Առահասարակ նեղությունից դրդված հանցագործությունը մեկ է պատժվում է, իսկ նեղությունը՝ դա փորձություն է, սակայն սա լրիվ այլ թեմա է։

[Chuk]

Չուկ ջան, ապեր, արի խոսենք էրեխեքին սոված թողնելուց, ներողություն, մի քիչ օֆֆթոփեմ, հետո ջնջեք խնդրեմ։ Ես ճիշտ է դեռ երեխա չունեմ, բայց գիտեմ, թե ինչ է սոված լինելը, 90–ականներ, ես ուսանող ծակ շալվարով, մայրս հիվանդ, էլ մարդ չկա, ու սոված ենք։ Ու ես՝ թուլակազմ ջահելս, հող եմ վերցրել, որ այն ժամանակ ժամանակավոր բաժանում էին, կարտոֆիլ կուկուռուզ բան եմ ցանել, տան ինչ–ինչ բաներ եմ ծախել, պարտք մարտք եմ արել, բայց գողության մասին իսկի մտքովս չի անցել, պատկերացնում ե՞ս, ինչ էշ եմ եղել։ Ուրեմն ստորագրություն հավաքողները թող հիմիվա բոմժերից լավը իրենց չզգան։ Ու քանի ստորագրություն հավաքող են, բոմժությունից մի խազ են հեռու, տերերին մի բան ձեռք չտա, կազատեն առանց օրենքին նայելու։ Առահասարակ նեղությունից դրդված հանցագործությունը մեկ է պատժվում է, իսկ նեղությունը՝ դա փորձություն է, սակայն սա լրիվ այլ թեմա է։

Վիշապ ձյա, նորից տեսականորեն հետդ համաձայնվելով պիտի ուղղակի փաստեմ, որ չափազանց ծայրահեղական է մոտեցումդ: Էդ նույն մարդիկ էլ, երևի թե, պակաս դժվարությունների միջով չեն անցել, գուցե քեզնից էլ ավելի (ի դեպ որ հանկարծ ու տպավորություն չստեղծվի, որ ես իմ մտերիմներից մեկին եմ պաշտպանում, ասեմ, որ մերձավորներից ոչ մեկը երբևէ նման ստորագրություն չի տվել, չի հավաքվել ու ես բացառում եմ, որ անի): Ու այո՛, էդ մարդկանցից ամեն մեկը ես համարում եմ, որ այսօր ունի պարտավորություն ինքը ելնելու ու պայքարելու այս բոլոր անօրինականությունների դեմ, բայց կրկնում եմ, ոչ մեկս չենք կարող բոլորից պահանջել, որ իրենք հերոս լինեն: Կարողացե՞լ ենք մենք (խոսքս տվյալ պահին ընդդիմության ու քաղաքացիական բարձր գիտակցություն ունեցողներիս մասին է) նրանց բացատրել իրենց արածի հանցավոր բնույթը, առաջարկել այլընտրանք, բացատրել որ պարտադիր չի, որ դա անեն, կարողանանք ներքաշել պայքարի մեջ, համոզել որ դա է միակ ճիշտ ուղին: Փաստացի ոչ, այսօր շատերին դեռ այդ ամենը չենք կարողացել հասցնել: Ուրեմն եկեք փորձենք դա հասցնել, այլ ոչ թե իրենց «բոմժ» պիտակել, որն ի դեպ բոլորովին անհամապատասխան պիտակ է: Մենք չենք կարող, այդքան ռեսուրս չունենք, որ հիմա հասարակությունից դուրս կարգավիճակում դնենք բոլոր ստորագրություն տվողներին: Դու ո՞նց կարող ես ցույց տաս մարդուն, ում որդին բանակում ծառայում է ու նրան սպառնացել են, որ որդու համար վատ կլինի, չտալ այդ ստորագրությունը, ու ի՞նչ բարոյական իրավունք ունես նրան «բոմժ» անվանես: Դու տվե՞լ ես լուծումը, առաջարկե՞լ ես իրական այլընտրանքը նրա ծառայությունը դժողք չդարձնելու: Դու կարո՞ղ ես աշխատանքից ազատված բժշկուհուն էս պահին աշխատանքով ապահովես... երբ որ կանես դա, խոսիր ինչքան ուզում ես: Թե չէ եթե համեմատելու լինենք, միշտ էլ կարելի է անհամեմատ ավելի վատ պայմաններ հիշել:

[ministr]

Հիմնականում դպրոցների տնօրեններն են "աշխատում" ու ուսուցիչներին "դեմ տալիս" որ աշխատեն որոշակի ուժերի օգտին: Տնօրենները որպես կանոն կամ իշխանավորների կանայք են, սիրուհիները, կամ էլ ամուր կապերով կապված են իշխանական օղակների հետ: Ու կոնկրետ կանչում են ուսուցիչներին ու դեմ են տալիս ցուցակներ.. ուսուցիչը եթե չանի դա սպառնումա նրանով, որ տնօրենը նենց պայմաններում կդնի էդ ուսուցչին, որ միակ ելքը կմնա գործից ազատվելը, իսկ նոր աշխատանք գտնելը հեշտ չէ: Դրա համար պետք չի ուսուցչաց դասի նկատմամբ նման ընդհանրական գնահատականներ տալ:

[Սամվել]

Վստա՞հ ես, Սամ ջան
Նախ խոսքը չէր վերաբերվում ծառայողներին, լրիվ այլ երևույթի մասին էի խոսում, հետո օրինակ ես ծառայության ժամանակ Սերժին չեմ քվեարկել, ԱԺ ընտրություններում ՀՀԿ-ին չեմ քվեարկել ու էդպիսին միայնակ չեմ եղել
Մանավանդ Երևանում դա մի քիչ էնքան էլ հեշտ չի, որտև ընտրում են բավական ակտիվ ընտրատեղամասերում:

Դե երևանում չգիտեմ.. բայց ախպերս Ղափան էր ծառայում.. ընդեղ վայթմ սաղին պծիչկա դրած տվել են որ ստորագրեն... բաց

[Chuk]

Դե երևանում չգիտեմ.. բայց ախպերս Ղափան էր ծառայում.. ընդեղ վայթմ սաղին պծիչկա դրած տվել են որ ստորագրեն... բաց

Երևանում էլ շատ կուզեն տալ, բայց դիտորդներ բաները շատ են: Չնայած էլի երբեմն հաջողացնում են: Երևանում ավելի շատ աշխատում են հոգեբանական ճնշման, վախացնելու, հակառակ կողմերի քարոզչության սահմանափակման, հակառակ կողմի սև փիառի, ծառայությունը դժոխք դարձնելու սպառնալիքների վրա: Բավական արդյունավետ ճանապարհ է, բայց նաև կա դեմն առնելու միջոցներ, ինչն օրինակ ինձ մեր զորամասում բավական լավ հաջողվել է, որտև ես էլ թաքուն հակառակ կողմը ներկայացնողն էի

[Վիշապ]

Վիշապ ձյա, նորից տեսականորեն հետդ համաձայնվելով պիտի ուղղակի փաստեմ, որ չափազանց ծայրահեղական է մոտեցումդ: Էդ նույն մարդիկ էլ, երևի թե, պակաս դժվարությունների միջով չեն անցել, գուցե քեզնից էլ ավելի (ի դեպ որ հանկարծ ու տպավորություն չստեղծվի, որ ես իմ մտերիմներից մեկին եմ պաշտպանում, ասեմ, որ մերձավորներից ոչ մեկը երբևէ նման ստորագրություն չի տվել, չի հավաքվել ու ես բացառում եմ, որ անի): Ու այո՛, էդ մարդկանցից ամեն մեկը ես համարում եմ, որ այսօր ունի պարտավորություն ինքը ելնելու ու պայքարելու այս բոլոր անօրինականությունների դեմ, բայց կրկնում եմ, ոչ մեկս չենք կարող բոլորից պահանջել, որ իրենք հերոս լինեն: Կարողացե՞լ ենք մենք (խոսքս տվյալ պահին ընդդիմության ու քաղաքացիական բարձր գիտակցություն ունեցողներիս մասին է) նրանց բացատրել իրենց արածի հանցավոր բնույթը, առաջարկել այլընտրանք, բացատրել որ պարտադիր չի, որ դա անեն, կարողանանք ներքաշել պայքարի մեջ, համոզել որ դա է միակ ճիշտ ուղին: Փաստացի ոչ, այսօր շատերին դեռ այդ ամենը չենք կարողացել հասցնել: Ուրեմն եկեք փորձենք դա հասցնել, այլ ոչ թե իրենց «բոմժ» պիտակել, որն ի դեպ բոլորովին անհամապատասխան պիտակ է: Մենք չենք կարող, այդքան ռեսուրս չունենք, որ հիմա հասարակությունից դուրս կարգավիճակում դնենք բոլոր ստորագրություն տվողներին: Դու ո՞նց կարող ես ցույց տաս մարդուն, ում որդին բանակում ծառայում է ու նրան սպառնացել են, որ որդու համար վատ կլինի, չտալ այդ ստորագրությունը, ու ի՞նչ բարոյական իրավունք ունես նրան «բոմժ» անվանես: Դու տվե՞լ ես լուծումը, առաջարկե՞լ ես իրական այլընտրանքը նրա ծառայությունը դժողք չդարձնելու: Դու կարո՞ղ ես աշխատանքից ազատված բժշկուհուն էս պահին աշխատանքով ապահովես... երբ որ կանես դա, խոսիր ինչքան ուզում ես: Թե չէ եթե համեմատելու լինենք, միշտ էլ կարելի է անհամեմատ ավելի վատ պայմաններ հիշել:

Չուկ ջան, վա՛խ, դու վախի մասին ես խոսում: Բայց արի համաձայնվիր, որ վախը չի արդարության հականիշը: Այ մեկը վախենում է, որ աշխատանքից կազատեն, մյուսը՝ որդուն բանակում հաուպվախտա կնստացնեն, կուղարկեն պոստ (բայց հազիվ թե սպանեն, չչափազանցնենք), մեկ այլը վախենում է, որ հաջորդ օրը սոված կմնան, էն մյուսը վախենում է՝ պարտքը չհացնի տալ, հետո գալիս են շատ ու շատ մյուսներ, որ վախենում են այդպես էլ տուն չառնեն, կամ ռեմոնտը կիսատ մնա, կամ զրո-վեցը ծախեն փողերը չձգի իքս-հինգ առնելու, Աղվերանում դաչայի փողը չհերիքի, էս տարի էլ Իսպանիա չգնան, կնիկը բաժանվի ու այդպես լի՜քը վախի թեմաներով ազգովի կեղծում ենք ընտրությունները, բա էլ ի՞նչն է խնդիրը: Կա՞ որևէ կանոն, որ էս թվարկածներից մի մասին կարելի է արդարացնել, մյուսներին՝ ոչ: Մանրից անցնում ենք ազգային հոգեբանության խնդիրներին: Բա էս ենք, դու արդեն սկսում ես մանրից արդարացնել, բա էլ ի՞նչ ենք ազգովի շուխուր-մուխուր անում, նորմալ ապրում ենք էլի մեր համար, թե՞ մտածում ես ստորագրություն հավաքողը՝ վաղը ժողովրդավարությունը սկսվի, արտադրանք է տալու, կամ հող է մշակելու... բնա՛վ եղբայր, մարիխուանա է ծախելու, որովհետև երեխաները սոված են, ու դու նրան արդարացնելու ես:

[Chuk]

Չուկ ջան, վա՛խ, դու վախի մասին ես խոսում: Բայց արի համաձայնվիր, որ վախը չի արդարության հականիշը: Այ մեկը վախենում է, որ աշխատանքից կազատեն, մյուսը՝ որդուն բանակում հաուպվախտա կնստացնեն, կուղարկեն պոստ (բայց հազիվ թե սպանեն, չչափազանցնենք), մեկ այլը վախենում է, որ հաջորդ օրը սոված կմնան, էն մյուսը վախենում է՝ պարտքը չհացնի տալ, հետո գալիս են շատ ու շատ մյուսներ, որ վախենում են այդպես էլ տուն չառնեն, կամ ռեմոնտը կիսատ մնա, կամ զրո-վեցը ծախեն փողերը չձգի իքս-հինգ առնելու, Աղվերանում դաչայի փողը չհերիքի, էս տարի էլ Իսպանիա չգնան, կնիկը բաժանվի ու այդպես լի՜քը վախի թեմաներով ազգովի կեղծում ենք ընտրությունները, բա էլ ի՞նչն է խնդիրը: Կա՞ որևէ կանոն, որ էս թվարկածներից մի մասին կարելի է արդարացնել, մյուսներին՝ ոչ: Մանրից անցնում ենք ազգային հոգեբանության խնդիրներին: Բա էս ենք, դու արդեն սկսում ես մանրից արդարացնել, բա էլ ի՞նչ ենք ազգովի շուխուր-մուխուր անում, նորմալ ապրում ենք էլի մեր համար, թե՞ մտածում ես ստորագրություն հավաքողը՝ վաղը ժողովրդավարությունը սկսվի, արտադրանք է տալու, կամ հող է մշակելու... բնա՛վ եղբայր, մարիխուանա է ծախելու, որովհետև երեխաները սոված են, ու դու նրան արդարացնելու ես:

Չգիտեմ, երևի թե ես եմ սխալ շարադրում մտքերս:
Վիշապ ձյա, չեմ արդարացնում նրանցից ոչ մեկին: Ոչ միայն չեմ արդարացնում, այլև դատապարտում եմ: Համարում եմ, որ սխալ են անում: Համարում եմ, որ սխալ ուղի են ընտրել: ԲԱՅՑ: Էսօր մեր վրա չվերցնենք դատավորի պարտականությունն ու նրանց ստոր կամ բոմժ անվանենք, դատապարտենք նրանց, այլ փորձենք ուղիներ գտնել նրանց «ճիշտ ուղի» բերելու: Ես իմ օրինակով ասեմ, շատերի հետ շատ երկար ու բացատրական զրույցներ եմ ունեցել, ներկայացրել բոլոր կողմերը ու շատ դեպքերու արդյունքի եմ հասել: Ուրեմն դա անենք, հա՞, էս պահին էդքանի դեմքին թռնելու փոխարեն, որտև ինչքան որ մեղադրելու տեղ ունենք, նույնքան էլ ունենք իրանց մարդկայնորեն հասկանալու հատկություն:

[Տրիբուն]

Վիշապ ձյա, մի կողմից հետդ համաձայն եմ, բայց մյուս կողմից դու էս պահին խոսում ես շատ մեծ քանակի սովորական հացի փող աշխատող ուսուցիչների, երկրի համար ծառայող ու եկամտի միակ աղբյուրն այդպես ապահովող սպաների, պետական բազում հիմնարկների սովորական աշխատողների մասին: Ու ես էս քո ասածները լրիվ ընդունելով ու հասկանալով հանդերձ ասում եմ, որ մենք բոլորս էլ գիտենք, թե ինչ երկրում ենք ապրում ու չենք կարող բոլորից պահանջել լինել էնքան հերոս, որ իրենց էրեխեքին սոված թողնեն հանուն արդարության: Եթե կարողանանք նենց լուծում առաջարկել, որ իրենք բոլորը միասին էդ հերոսական քայլ անեն ու էս վիճակից ազատվենք, ուրիշ հարց, իսկ առայժմ մենք բարոյական իրավունք, կարծում եմ, ամեն դեպքում չունենք նրանց բոմժ համարելու, այդ «բոմժերից» մեկը կարող է քո անմիջական հարևանն է, ում հետ ասենք մի ժամ առաջ պիվա էիր խմում:

Չուկ ջան, աչքերիս չեմ հավատում, որ հիմա քո գրածն եմ կարդում…

Ապեր, եթե պիտի «հացի փող ենք հազիվ առնում» սկզբունքով արդարացնենք էտ ցուցակ-մուցակ հավաքող ուսուցիչներին, դպրոցների տնօրեններին, պետական հիմնարկների շարքային աշխատողներին, արի ես էլ նույն սկզբունքով հիմա արդարցնեմ կնիկ տփող ու սուտ ցուցմունք տվող մենթերին, դատախազներին, դատավորներին, նախագահին վերջապես: Ինչ եք ուզում էտ նախագահից, հազիվ աշխատավարձով տուն ա պահում:

Ապեր, ստեղ շարքային, մարքային, հարևան, ընկեր, բարեկամ չկա: Տենց մեղք դեմքերով ցուցակ հավաքողների շնորքով ա նաև, որ էսօր նորմալ ընտրություն չենք կարում անենք: Պասլատ-պասլատ մինչև վերջ:

[Chuk]

Չուկ ջան, աչքերիս չեմ հավատում, որ հիմա քո գրածն եմ կարդում…

Ապեր, եթե պիտի «հացի փող ենք հազիվ առնում» սկզբունքով արդարացնենք էտ ցուցակ-մուցակ հավաքող ուսուցիչներին, դպրոցների տնօրեններին, պետական հիմնարկների շարքային աշխատողներին, արի ես էլ նույն սկզբունքով հիմա արդարցնեմ կնիկ տփող ու սուտ ցուցմունք տվող մենթերին, դատախազներին, դատավորներին, նախագահին վերջապես: Ինչ եք ուզում էտ նախագահից, հազիվ աշխատավարձով տուն ա պահում:

Ապեր, ստեղ շարքային, մարքային, հարևան, ընկեր, բարեկամ չկա: Տենց մեղք դեմքերով ցուցակ հավաքողների շնորքով ա նաև, որ էսօր նորմալ ընտրություն չենք կարում անենք: Պասլատ-պասլատ մինչև վերջ:

Տրիբուն ձյա, առաջարկում եմ նորից կարդալ գրառումս: Կրկնում եմ. ես չեմ արդարացնում:

[Տրիբուն]

Տրիբուն ձյա, առաջարկում եմ նորից կարդալ գրառումս: Կրկնում եմ. ես չեմ արդարացնում:

Ապեր, մնում էր ուղղակիորեն ասեիր որ լավ են անում: Էտ որ ասում ես չեմ արդարացնում, բայց հետո սկսում ես հիմնավորումներ ու պատճառներ փնտրել նման արարքի համար - գործ-մործ, տուն պահել, հացի փող, վախենալ ու սենց բաներ, համարյա արդարացնել ա:

[Chuk]

Ապեր, մնում էր ուղղակիորեն ասեիր որ լավ են անում: Էտ որ ասում ես չեմ արդարացնում, բայց հետո սկսում ես հիմնավորումներ ու պատճառներ փնտրել նման արարքի համար - գործ-մործ, տուն պահել, հացի փող, վախենալ ու սենց բաներ, համարյա արդարացնել ա:

Արդարացնել չի: Ուղղակի տվյալ դեպքում իմ ու քո տարբերությունն էս ա. դու ռադիկալ ես մոտենում հարցին, ես մտածում եմ լուծում գտնելու մասին: Չեմ կարծում որ քֆրտելով կհասնես լուծումի:

[Վիշապ]

...Էսօր մեր վրա չվերցնենք դատավորի պարտականությունն ու նրանց ստոր կամ բոմժ անվանենք, դատապարտենք նրանց, այլ փորձենք ուղիներ գտնել նրանց «ճիշտ ուղի» բերելու: ...

Ապեր, ճիշտ ուղու վրա բերելու համար եկեղեցի կա, Աստված ու մեկ էլ մեր չեղած դատարանները: Իսկ մենք, պիվա խմող քաղաքացիներս արի իրերը պարզապես կոչենք իրենց անուններով, եթե մարդը ստրկացված վիճակում ստորագրություններ է հավաքում, ապա «բոմժ» որակումը ինձ թվում է տեղին չի իսկապես, նրանք մելկի ժուլիկներ են, կրուպնի պոսլեդստվիաներով: