Ես վերջին ժամանակներս անցել եմ գրեթե բացառապես ռուսերեն դուբլյաժ նայելուն։ Մի պահ, հատկապես Ավստրալիայում ապրելու տարիներին, կուտը կերել էի, որ ճիշտը օրիգինալ լեզվով նայելն է, անհրաժեշտության դեպքում սուբտիտրերով։ Դրա համար լիքը ընտիր կինոներ չէի գնահատում ըստ արժանվույն։ Սուբտիտրեր կարդալը կարգին շեղում է կադրից ու դիսսոնանսի զգացում է առաջացնում։ Իհարկե, որոշ կատակներ, բառախաղեր ուրիշ լեզվի թարգմանելիս իրենց համ ու հոտը կկորցնեն, բայց ավելի լավ է այդպես, հատկապես որ Ռուսաստանում դուբլյաժի ստանդարտները միշտ շատ բարձր են եղել։ Մյուս տարբերակը ֆիլմը մի քանի անգամ նայելն է, այդ դեպքում կարելի է և անգլերեն, երբ արդեն համարյա անգիր գիտեմ ու կարող եմ թուլանալ ու հաճույք ստանալ։ Բայց դե ամեն ֆիլմ չես կարող նման պատվի արժանացնել։
Մեջբերել
Էջանիշներ