Ֆիլմերի կրկնօրինակումներ

[Adam]

Եկեք էստեղ խոսենք ֆիլմերի կրկնօրինակումների մասին: Հայերեն, ռուսերեն և այլն:
Բացի Հայաստանից ու Ռուսաստանից շատ քիչ թվով երկրներ ունեն էդպիսի բան: Ուրիշ երկրներում օտար լեզվով ֆիլմերի ցուցադրման ժամանակ էկրանի ներքևում ուղղակի սուբտիտրեր են գրվում և վերջ:
Շատերը ասում են, որ հայ կրկնօրինակողները լավը չեն: Բայց ինձ թվում է, որ ոչ թե իրենք լավը չեն, այլ ուղղակի հայերեն լեզուն հարմար չի ասենք արտասահմանյան ֆիլմին: Ռուսերեն թարգմանությունները հոյակապ են, անկախ նրանից ով կկրկնօրինակի: Ինձ թվում ա, դա հենց ռուսերենից ա, որ լավ ա ստացվում: Ի՞նչ կասեք էս թեմայի շուրջ: Հայաստանից կա՞ մեկը, որին հավանում եք, որպես ֆիլմերի դուբլյաժող:
Խնդրում եմ չշփոթել հեղինակային տեքստեր կարդացողներին, ասենք վավերագրական ֆիլմեր և այլն... խոսքս գեղարվեստական ֆիլմերի մասին է:
Իմ կարծիքով, հայերենն ա, որ փչացնում ա արտասահմանյան ֆիլմերի կրկնօրինակումները, չե՞ք կարծում:

[ministr]

Ինչու ես կարծում որ միայն հայերեն կամ ռուսերեն է լինում կրկնօրինակված?
Չինարեն, թուրքերեն, ֆրանսերեն, իսպաներեն...
Բոլոր երկրներն էլ ունեն: Նույն ԱՄՆ-ում անգլերեն նկարահանված ֆիլմը կարող ես դիտել նաև իսպաներեն կրկնօրինակված, դա էլ իսպանախոս քաղաքացիների համար:

Իսկ հայերեն կրկնօրինակման վիճակը ներկայիս վիճակով բավրար չէ, չնայած մի քանի տարի առաջ ուղղակի խայտառակ էր: Այնինչ ունեցել ենք բազում հաջողված կրկնօրինակումներ: Ոսկե Հորթը, Ռոնբինզոն Կրուզո և այլն... Ուղղակի կրկնօրինակումը ներկայումս դիտում են որպես կողքից գործ ու Նազենի/Ֆելիքս զույգի ձայնը երբեմն արդեն ականջ է սղոցում:

[Ռուֆուս]

Իմ կարծիքով, հայերենն ա, որ փչացնում ա արտասահմանյան ֆիլմերի կրկնօրինակումները, չե՞ք կարծում:

Համաձայն չեմ, պետք չի ամեն ինչը հայերենի գլխին բարդել: Ֆիլմերը հայերեն շատ վատ են կրկնօրինակում որովհետև
ա. խայտառակ ձևով են թարգմանում
բ. չեն պահպանում ոճաբանական առանձնահատկությունները, եթե ֆիլմի հերոսները փողոցային լեզվով են խոսում, հայերեն նույնպես պետք է փողոցային լեզվով խոսեն, եթե հայհոյում են, պետք է դրանց համարժեք հայերեն հայհոյանքները դնեն և այլն
գ. դերասանների մեծ մասը ահավոր վատն են

[Elmo]

էն քիթը բռնած մարդու թարգամությամբ ֆիլմերը ավելի հաճույքով եմ նայում, քան հայերեն կրկնօրինակումներովը:

Կրնկնօրինակու՞մ, թե՞ կրկնորինակում:

[Nareco]

էն քիթը բռնած մարդու թարգամությամբ ֆիլմերը ավելի հաճույքով եմ նայում, քան հայերեն կրկնօրինակումներովը:

Կրնկնօրինակու՞մ, թե՞ կրկնորինակում:

Օրինակ բառն է, բայց ոչ թե example, например իմաստներով, այլ նմուշ, օրինակ իմաստով. Օրինակ «...մի քանի օրինակ (նմուշ) այդ մատիտներից տվեք...»
հետևաբար կրկնօրինակել..

[ministr]

Նույնիսկ էն 3-րդ ալիքի Արտոն ավելի լավ էր թարգմանում: "Մայրիկ" ֆիլմը շատ լավ թարգմանված ա, պատկերացնում եմ եթե հայտնվեր օրինակ Հ1-ի թըմի (հենց թըմի ոչ թե թիմի) ձեռքում:

[Աթեիստ]

Ոչ ագրեսիվ ֆիլմերը վատ չեն թարգմանում, մի անգամ նայեցի հայերեն թարգմանած "Փախուստ Շոուշենկից" ֆիլմը, շատ լավն էր:
Բայց հերիք է մի ֆիլմի մեջ մի քանի անգամ կրկվի "Fuck you", հայերեն անզոր է սրան համարժեք թարգմանություն առաջարկել: Նույնիսկ այդքան տարածված "Սիկ..."-ը եթեր չի կարելի տալ:

[Yevuk]

Ասեմ, որ թարգմանությունները հայերենի հետ ընդհանրապես կապ չունեն. այդ ամենը թարգմանության վատ որակից է և այն մարդկանցից, ովքեր կարդում են: Նազենի/Ֆելիքս-ից առաջ կարդացողները շատ հաճելի ձայն ունեին (հատկապես կինը, բայց չգիտեմ` ով էր):
Թարգմանությունների ժամանակ նենց բառեր են մեկ էլ օգտագործում, որ ծիծաղելուց բացի ուրիշ բան չես կարող անել: Թարմ օրիանակ` " Կոշոներդ էս ինչ զիլ են" Ախր ամոթա.....Հետո ել, երբ որ մերոնք կարդում են, ամբողջ ֆիլմը համարյա 2 հոգի են կարդում. երեխաների բառերի մասը պետք է երեխա կարդա այլ ոչ թե կին` քիթը փակած.......Ցավալի է

[Ուլուանա]

Եկեք էստեղ խոսենք ֆիլմերի կրկնօրինակումների մասին: Հայերեն, ռուսերեն և այլն:
Բացի Հայաստանից ու Ռուսաստանից շատ քիչ թվով երկրներ ունեն էդպիսի բան: Ուրիշ երկրներում օտար լեզվով ֆիլմերի ցուցադրման ժամանակ էկրանի ներքևում ուղղակի սուբտիտրեր են գրվում և վերջ:

Ճիշտ է, մինչև ԱՄՆ գալը ես էլ էի համոզված, որ ֆիլմերի կրկնօրինակումը բնական, ինքնին ենթադրելի երևույթ է, ու էնքան զարմացա, երբ իմացա, որ ԱՄՆ–ում կրկնօրինակում երևույթն ընդհանրապես գոյություն չունի։ Մտածում էի՝ բայց ինչ մեղք են էս ամերիկացիները. փաստորեն, ոչ մի արտասահմանյան ֆիլմ մարդավարի նայել չեն կարողանում... Չնայած, մյուս կողմից էլ՝ տակ ի նադը էծիմ բուրժույամ։ )

Շատերը ասում են, որ հայ կրկնօրինակողները լավը չեն: Բայց ինձ թվում է, որ ոչ թե իրենք լավը չեն, այլ ուղղակի հայերեն լեզուն հարմար չի ասենք արտասահմանյան ֆիլմին: Ռուսերեն թարգմանությունները հոյակապ են, անկախ նրանից ով կկրկնօրինակի: Ինձ թվում ա, դա հենց ռուսերենից ա, որ լավ ա ստացվում: Ի՞նչ կասեք էս թեմայի շուրջ: Հայաստանից կա՞ մեկը, որին հավանում եք, որպես ֆիլմերի դուբլյաժող:
Խնդրում եմ չշփոթել հեղինակային տեքստեր կարդացողներին, ասենք վավերագրական ֆիլմեր և այլն... խոսքս գեղարվեստական ֆիլմերի մասին է:
Իմ կարծիքով, հայերենն ա, որ փչացնում ա արտասահմանյան ֆիլմերի կրկնօրինակումները, չե՞ք կարծում:

Չէ, բոլորովին էլ էդպես չեմ կարծում ու, անկեղծ ասած, նույնիսկ ջղայնանում եմ էդ մոդայիկ դարձած պատկերացումից... Իսկապես շատ հեշտ է ամեն ինչ բարդել մեր լեզվի վրա, հատկապես երբ դրան շատ թերի ենք տիրապետում։

Համաձայն չեմ, պետք չի ամեն ինչը հայերենի գլխին բարդել: Ֆիլմերը հայերեն շատ վատ են կրկնօրինակում որովհետև
ա. խայտառակ ձևով են թարգմանում
բ. չեն պահպանում ոճաբանական առանձնահատկությունները, եթե ֆիլմի հերոսները փողոցային լեզվով են խոսում, հայերեն նույնպես պետք է փողոցային լեզվով խոսեն, եթե հայհոյում են, պետք է դրանց համարժեք հայերեն հայհոյանքները դնեն և այլն
գ. դերասանների մեծ մասը ահավոր վատն են

Հայհոյանքի հարցը մի քիչ բարդ է, քանի որ հայերեն հայհոյանքն անհամեմատ ավելի գռեհիկ ու անպարկեշտ է հնչում, քան, ասենք, անգլերենը կամ թեկուզ ռուսերենը։ Հայաստանում ընդունված չէ հրապարակավ հայհոյելը. այն, որպես կանոն, անքաղաքավարության ու խիստ անհարգալից վերաբերմունքի դրսևորում է համարվում, ինչը չես ասի, օրինակ, անգլերենի մասին. համենայնդեպս, ամերիկացիներն իրենց առօրեական խոսքում հաճախ են օգտագործում հայհոյական բառեր, և դրանց ընկալումը նույնը չէ, ինչ հայերենինը։ Շատերի համար, այդ թվում և իգական սեռի ներկայացուցիչների, դրանք րոպեն մեկ ինքնաբերաբար կրկնելու բառեր են։ Մի խոսքով՝ կարծում եմ, որ էստեղ խնդիրը միայն լեզուն չէ, այլև ազգային մտածելակերպն ու մշակույթը։ Չգիտեմ, ես դժվարությամբ եմ պատկերացնում, որ, ասենք, ամերիկյան ֆիլմերը թարգմանելիս դրանցում եղած ամբողջ հայհոյապաշարը հնարավոր լինի նույնությամբ թարգմանել հայերեն...

Համաձայնելով վերոնշյալ պատճառներին՝ ավելացնեմ ևս մեկը.
դ. մեր գրական և խոսակցական լեզուների միջև անդունդը, ցավոք, էնքան մեծ է, էդ երկուսն էն աստիճանի տարանջատված են իրարից, որ ֆիլմում խոսակցությունը գրական լեզվով ներկայացնելը ծիծաղելի է հնչում, իսկ խոսակցականով ներկայացնելը՝ անլուրջ։ Եթե նկատել եք, օրինակ, ռուսերենում նման խնդիր չկա, քանի որ գրական ու խոսակցական լեզուների միջև տարբերությունն այնքան մեծ ու նկատելի չէ, դրա համար էլ ոչ միայն կրկնօրինակումները, այլև հենց օրիգինալ ֆիլմերի խոսակցությունները շատ բնական են ու որևէ տարակուսանք, անբնականության զգացողություն չեն առաջացնում լսելիս։

[Ուլուանա]

Թարգմանությունների ժամանակ նենց բառեր են մեկ էլ օգտագործում, որ ծիծաղելուց բացի ուրիշ բան չես կարող անել: Թարմ օրիանակ` " Կոշոներդ էս ինչ զիլ են" Ախր ամոթա...

Իսկ ինչո՞վ է վատ որ։ Ի՞նչ է, «կոշո» հեչ չե՞նք ասում առօրյայում։ Իսկ «զիլ» բառը շատ էլ լավն է, ուղղակի վերջին տարիներին է ներմուծվել էդ իմաստը, դրա համար էլ շատերին խորթ է թվում, բայց բառն ինքը, իմ կարծիքով, շատ էլ հաջող է։ Իսկ դու դրա փոխարեն ավելի լավ բառ ունե՞ս առաջարկելու, որ դա ծիծաղելի կամ, ավելին՝ ամոթալի ես համարում։ Ամբողջ խնդիրն այն է, որ մենք սովոր ենք դրա ռուսերեն տարբերակին. ինքներս մեր խոսքում միշտ ռուսերենն ենք օգտագործել, դրա համար էլ հայերենը ծիծաղելի ու ամոթալի է թվում։ Ամոթալին հենց այն է, որ մեր լեզուն մեզ համար էդ աստիճանի խորթ ու անհեթեթ է թվում, որովհետև լիարժեք չենք տիրապետում ու չենք էլ ուզում տիրապետել։
Բազմաթիվ բառեր կան, որոնց հայերենն ունենալով՝ մենք տարիներ շարունակ միայն ռուսերենն ենք օգտագործել, հայերենը կամ միայն գրքերից ենք իմացել, կամ էլ ընդհանրապես չենք լսել, դրա համար երբ լսում ենք, մեզ խիստ անբնական ու անհեթեթ բառ է թվում, և շտապում ենք առանց մտածելու մերժել։ Մի 30 տարի առաջ մարդիկ նույն «հանրապետություն» բառն էլ էին ծիծաղելի համարում, ու եթե էդ մոտեցմանը հավատարիմ մնայինք, մինչև հիմա էլ կասեինք. «Ձեր նմանները խայտառակում են մեր ռեսպուբլիկան»...

Հետո ել, երբ որ մերոնք կարդում են, ամբողջ ֆիլմը համարյա 2 հոգի են կարդում. երեխաների բառերի մասը պետք է երեխա կարդա այլ ոչ թե կին` քիթը փակած... Ցավալի է

Համաձայն եմ։ Եվ արդյունքը լինում է այն, որ երեխաների ձայներն արհեստական ու մի տեսակ անլուրջ երանգ են ստանում։

[NetX]

Եթե նկատել եք, օրինակ, ռուսերենում նման խնդիր չկա, քանի որ գրական ու խոսակցական լեզուների միջև տարբերությունն այնքան մեծ ու նկատելի չէ, դրա համար էլ ոչ միայն կրկնօրինակումները, այլև հենց օրիգինալ ֆիլմերի խոսակցությունները շատ բնական են ու որևէ տարակուսանք, անբնականության զգացողություն չեն առաջացնում լսելիս։

Մենք իրականում ռուսերեն գրական ու խոսակցական լեզուների միջև տարբերությանը տեղյակ չենք քանի որ ռուսերենը 99.99% լսում/կարդում ենք հենց գրականով, այդ իսկ պատճառով ռուսերեն գրական թարգմանված ֆիլմը մեզ կողմից խորթ չի ընդունվում

[Ուլուանա]

Մենք իրականում ռուսերեն գրական ու խոսակցական լեզուների միջև տարբերությանը տեղյակ չենք քանի որ ռուսերենը 99.99% լսում/կարդում ենք հենց գրականով, այդ իսկ պատճառով ռուսերեն գրական թարգմանված ֆիլմը մեզ կողմից խորթ չի ընդունվում

Ո՞նց ծանոթ չենք։ Դու ռուսերեն խոսակցություններ մենակ կինոներու՞մ ես լսել։ Իրական կյանքում երբևէ լսած չկա՞ս։ Ինչևէ, ես բազմիցս լսել եմ, նաև մասնակցել եմ ու զգալի տարբերություններ, համենայնդեպս, էնպիսին, ինչպիսին հայերենում, կարող եմ ասել, որ չկան հաստատ։ Խոսքը փողոցայինի ու գրականի համեմատության մասին չէ, այլ նորմալ խոսակցականի ու գրականի։

[Ներսես_AM]

դ. մեր գրական և խոսակցական լեզուների միջև անդունդը, ցավոք, էնքան մեծ է, էդ երկուսն էն աստիճանի տարանջատված են իրարից, որ ֆիլմում խոսակցությունը գրական լեզվով ներկայացնելը ծիծաղելի է հնչում, իսկ խոսակցականով ներկայացնելը՝ անլուրջ։ Եթե նկատել եք, օրինակ, ռուսերենում նման խնդիր չկա, քանի որ գրական ու խոսակցական լեզուների միջև տարբերությունն այնքան մեծ ու նկատելի չէ, դրա համար էլ ոչ միայն կրկնօրինակումները, այլև հենց օրիգինալ ֆիլմերի խոսակցությունները շատ բնական են ու որևէ տարակուսանք, անբնականության զգացողություն չեն առաջացնում լսելիս։

Էտ մեր հայրենի լեզվի մասնագետներից ա, որ մի հատ բառ են տեսնում վազում թարգմանում են հայերեն առանց մի հատ մտածելու, դա հայերենում կա, թե՞ չէ: Այ էտ չեղած բառերը թարգմանում են, հետո էլ ասում են էս ոնց եղավ որ ոչ մեկ չի օգտագործում չի խոսում: Հա բառեր կան որ մերվում մտնում են բայց հիմնական մասը տենց էլ իրանց բառարաններումա մնում: Վառ օրինակ հայերեն թարգմանած Մայքրոսոֆթ Ուինդոուսը:

[Adam]

Չէ, բոլորովին էլ էդպես չեմ կարծում ու, անկեղծ ասած, նույնիսկ ջղայնանում եմ էդ մոդայիկ դարձած պատկերացումից... Իսկապես շատ հեշտ է ամեն ինչ բարդել մեր լեզվի վրա, հատկապես երբ դրան շատ թերի ենք տիրապետում։

Ինչքան էլ լիարժեք տիրապետենք, մեկա, հայերեն թարգմանությամբ ֆիլմերն իմ համար մի տեսակ արհեստական են: Չեն հնչում: Չեմ կարողանում նայել, չգիտեմ ինչից ա:
Բայց այ օրինակ վավերագրական ֆիլմը հայերեն թարգմանված մեծ հաճույքով եմ դիտում: Բայց գեղարվեստականը... եսիմ:

Բայց հերիք է մի ֆիլմի մեջ մի քանի անգամ կրկվի "Fuck you", հայերեն անզոր է սրան համարժեք թարգմանություն առաջարկել:

Սրան համարժեք թարգմանությունը «շան որդի» - նա ֆիլմերում: Ինչը ընդհանրապես աղավաղումա:

բ. չեն պահպանում ոճաբանական առանձնահատկությունները, եթե ֆիլմի հերոսները փողոցային լեզվով են խոսում, հայերեն նույնպես պետք է փողոցային լեզվով խոսեն, եթե հայհոյում են, պետք է դրանց համարժեք հայերեն հայհոյանքները դնեն և այլն

Չէ, մենք հլը պատրաստ չենք սրան: Ես պատկերացնում եմ, որ հիմա մի երկու կիսաժարգոնային կլիպ ա հայտնվում եթերում ու էսքան քննադատում են, բա որ քո ասած ձևով կրկնօրինակեն ֆիլմերը ինչ կլինի: Նահապետական բարքերը թույլ չեն տալիս: Քո ասածն անհնար ա:

[Yevuk]

Ասեմ, Ուլուանա ջան: Ես իմ կյանքում շատ եմ լսել "կոշո" բառը, բայց ինքս երբեք չեմ օգտագորցում: Իսկ հեռուստատեսությամբ լսել այդ ոչ գրական բառը, իսկապես, ամոթ է: Հենց նույն արտահայտությունը կարող էին հանգիստ ասեին "Կոշիկներդ շատ սիրուն են", որը ծիծաղ չէր առաջացնի.....