Իմ կարծիքով կարելի է ինչ-որ սանդղակ սահմանել: Լինել անտարբեր, համակրել, սիրել, շատ սիրել... և կա մի սահմանագիծ, որից այն կողմ ֆանատիզմն է: Այդ սահմանագիծը խիստ սուբյեկտիվ է և տարբեր է տարբեր մարդկանց մոտ: Ես ինձ համարում եմ Էննիո Մորրիկոնեի ֆանատ (իտալացի կոմպոզիտոր է, ով չգիտի): Նրա համերգին ներկա գտնվելու համար հասել եմ Մոսկվա:
Դե ես օրինակ տնեցիներին որոշ չափով վնասեցի (անհանգիստ օրեր "պարգևեցի") Մոսկվա գնալով, նրանք շատ էին վախենում, որ ինձ այնտեղ սկինհեդները կսպանեն
չլինի թե 2005 թվին?
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Էջանիշներ