Իմ կարծիքով կարելի է ինչ-որ սանդղակ սահմանել: Լինել անտարբեր, համակրել, սիրել, շատ սիրել... և կա մի սահմանագիծ, որից այն կողմ ֆանատիզմն է: Այդ սահմանագիծը խիստ սուբյեկտիվ է և տարբեր է տարբեր մարդկանց մոտ: Ես ինձ համարում եմ Էննիո Մորրիկոնեի ֆանատ (իտալացի կոմպոզիտոր է, ով չգիտի): Նրա համերգին ներկա գտնվելու համար հասել եմ Մոսկվա:Ինչ եք կարծում որ մարդիկ են համարվում ֆանատներ ?
կամ դա ինչ երևույթ է ըստ ձեզ?
Դե ես օրինակ տնեցիներին որոշ չափով վնասեցի (անհանգիստ օրեր "պարգևեցի") Մոսկվա գնալով, նրանք շատ էին վախենում, որ ինձ այնտեղ սկինհեդները կսպանենԿամ կարող է ֆանատ լինելը ինչ որ կեպ վնասել ?![]()
Վերջին խմբագրող՝ One_Way_Ticket: 20.04.2009, 22:49:
Լեո (20.04.2009)
Այնքան էլ համաձայն չեմ այս պնդման հետ: Ֆանատիզմը շատ յուրահատուկ հաճելի պահեր է պարգևում, որոնք ուրիշ կերպ չես ստանա:Ցանկացած ֆանատիզմ կույր հիացմունք է պահանջում, ինչն, իմ կարծիքով, սխալ է:
Լեո (20.04.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ