Միանշանակ կենդանի հնչողությունն եմ նախընտրում: Անիմաստ է համերգ գնալ, որտեղ կատարողները «պլյուսով» են «երգում»: Այդ դզած-փչած ձայնագրությունները տանն էլ կարելի է լսել: Դրա համար շատ եմ գնահատում Ռուբեն Հախվերդյանին, որի համերգների ժամանակ նվագակցությունն էլ է կենդանի: Մեկ էլ մեր բոլոր ռոք խմբերին եմ գնահատում: Լավ թե վատ, բայց նրանց բոլոր համերգները կենդանի են:
Հա՛, մի բան եմ ուզում պատմել: Տարիներ առաջ «Միներալ» խմբի համերգին էի գնացել: Մի ամիս շարունակ գովազդում էին, թե կենդանի հնչողություն է լինելու: Պարզվեց, որ ստում էին: Գոնե մի քիչ լավ ձևեր թափեին: Ախր կիթառ նվագելիս էլ շատ լավ զգացվում էր, որ ուրիշ բան հնչում է, ուրիշ բան նվագում են: Մի տեսակ խաբված էի զգում:
Էջանիշներ