Իսկ ինչո՞ւ այդքան կատեգորիկ:Aida-ի խոսքերից
Ես կասեմ իմ կարծիքը:
Ես համաձայն եմ այստեղ հնչած այն մտքի հետ , որ եթե 2 մոտ էլ ցանկություն կա ինչո՞ւ ոչ: Ինչ՞ու չհամբուրել այլ նստել և մտածել որ չի կարելի առաջին հանդիպմանը համբուրվել
Իսկ ինչո՞ւ այդքան կատեգորիկ:Aida-ի խոսքերից
Ես կասեմ իմ կարծիքը:
Ես համաձայն եմ այստեղ հնչած այն մտքի հետ , որ եթե 2 մոտ էլ ցանկություն կա ինչո՞ւ ոչ: Ինչ՞ու չհամբուրել այլ նստել և մտածել որ չի կարելի առաջին հանդիպմանը համբուրվել
նայած դեպք... եթե երկուսն էլ պոխադարձաբատ համաձայն են...
qui sine peccato est?
Ամեն դեպքում… դեմ եմ: Եվ դա ոչ թե ինչ-որ հետամնացության արդյունք է, այլ իրոք չարժե: Ամեն տեսակ ադաթները միշտ իմաստ ունեն և այս դեպքում ես կարող եմ ասել, որ հնարաոր է (չեմ ասում որ հաստատ, բայց…) առաջին հանդիպման ժամանակ չտեսնես մարդու բուն էությունը, խաբնվես, իսկ արդեն մի քանի անգամ հանդիպելուց հաստատ շատ ավելի շատ կիմանաս նրա մասին:
Խի պիտի մարդուն լավ ճանաչես նոր հետը համբույրվես?Guest-ի խոսքերից
Իսկ ինչի չե որ, կարողա հետո սաղ կյանքտ հիշես-զզվեսZevs666-ի խոսքերից
ասես - «ես նրա հետ ահմբուրվել եմ»
![]()
Իսկ ինչքան ժամանակա պետք լավ ճանաչելու համար, կարողա մինչև լավ ճանաչես ու որոշում կայացնես որ այո պետքա համբուրվել, էտ աղջիկը էնքանել լավ կարծիք չկազմի քո մասին, այսինք քո ասածով դուրսա գալի աղջիկը քեզ առիթա տալի որ իրան համբուրես իսկ դու ասում ես կներես բայց քեզ լավ չեմ ճանաչումGuest-ի խոսքերից
![]()
Է՜հ, ես աղջկեքն էլ… սաղ օրը առիթ տալով ման են գալիս: Հա՞
Որ ասեմ հաճախա պատահում սուտ կլինի, բայց եղելա մի քանի անգամ ու ասեմ ես երկար չեմ մտացելGuest-ի խոսքերից
![]()
Այսօր մտածում էի այդ հարցի շուրջ, հիշում էի, վերլուծում։ Եվ պարզվեց... Պարզվեց, որ առաջին հանդիպման ժամանակ ԵՐԲԵՔ չեմ համբուրվել։ Խոսքը շուրթերով համբույրի մասին է։ Չնայած համապատասխան պայմաններ եղել են, բայց... Ինձ համար համբույրը դա հարաբերությունների ավելի բարձր, ինտիմ մակարդակ է, որտեղ ես դժվարությամբ եմ թողնում մարդկանց։ Իմ աշխարահայցքով, համբույրի ժամանակ ոչ միայն միլիոնավոր միկրոբներ են փոխանակվում, այլ նաև հոգիների «միաձուլում» ա տեղի ունենում։ Ինձ համար մի փոքր բարդ ա այդպիսի գործողություններ կատարել մի մարդու հետ, որի հետ այդքան մտերիմ չեմ։ Խոսքը կոնկրետ համբույրի մասինա։
![]()
Չէ ես էտքան չեմ խորանում կարևորը ջոգեմ որ ուզումա ու եսել ուզենամ բնականաբար, ել երկար բարակ չեմ մտածում![]()
Արտ ես էլ ինչքան ուզեցի հիշել, չհիշեցի...ու քո եզրակացացությանն եմ եկել...Artgeo-ի խոսքերից
իսկապես ինչ հաճույք...
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Դե չեմ կարծում, որ առաջին իսկ հանդիպումից դա անհրաժեշտ է: Եթե նոր են սկսում իրար ճանաչել, շատ ավելի կարևոր բաներ կան, քան համբույրը: Պետք է դիմացինիդ նախ ճանաչես, հետո նոր……
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
այո ճիշտ ես պետք է ճանաչել, հասկանալ իրար, կանցնի ժամանակաAngelina-ի խոսքերից
կսիրահարվես խենթի պես, կսիրահարվես աչքերով ու ականջներով
իսկ հետո??? եթե գրկի քեզ ու դու ... չեմ շարունակում, ուղակի կասեմ որ դա շատ դաժան է լինում,
գոմե 2-րդ հանդիպմանը պետք է մի փոքր մոտիկ թողել իրար![]()
իսկ կյանքը շարունակվում է...
խոսքը գնում է արաջին ժամադրության մասին այլ ոչ թե արաջին հանդիպմանGuest-ի խոսքերից
![]()
qui sine peccato est?
Շատ տեղին էր ասված։otar-ի խոսքերից
Ախր ինչու՞ են բոլորը առաջին ժամադրությունը նույնացնում առաջին հանդիպման հետ։
Ինչի՞ց ենթադրեցիք, որ առաջին ժամադրությունը պետք է միշտ համընկնի առաջին հանդիպման հետ։ Մարդիկ կարող իրար ճանաչեն, շփվեն, բայց ժամադրված չլինեն։ Իսկ առաջին ժամադրության ժամանակ այնպես ստացվի, որ համբուրվեն։ Ի՞նչ անբնական, տարօրինակ կամ դատապարտելի բան եք տեսնում դրա մեջ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ