Մեջբերում ars83-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Հեղինակը մոռացել է ավելացնել, որ ՀԱԵ-ի ավետարանական ուսմունքի համաձայն մեղք է նաև ամուսնական դավաճանությունը, արտամուսնական կապերը, և այլն: Սա բխում է ընտանիքի՝ որպես մեկ տղամարդու և մեկ կնոջ զույգ սահմանումից, մնացած բոլոր զուգակցումները համարվում են ոչ բնական: Այնպես որ միասեռական զույգերի առանձնակի շեշտումը և իբրև ՀԱԵ քարոզության զոհ ներկայացնելն ավելորդ է:
Ինչ վերաբերում է հիվանդություն համարելուն... Հոգեբանների ամերիկյան ասոցիացիան, ուսումնասիրելով համասեռականությունը 1950-1970-ական թվականներին, եկավ այն եզրահանգման, որ այն իրենից ներկայացնում է հոգեբանական շեղում, հիվանդություն: Այնուհետև փոխեց իր կարծիքը՝ պատճառաբանելով, որ տվյալ երևույթը բավարար կերպով չէր ուսումնասիրված, հանեց այն հիվանդությունների շարքից: Ինձ համար անհասկանալի է՝ ինչպես կարող էին այդքան տիտղոսավոր մասնագետ-հոգեբաններ սխալվել այդպիսի լուրջ հարցում: Շատերը պնդում են և ես էլ հակված եմ այն մտքին, որ հեղինակավոր կառույցի կարծիքի փոփոխությունը համասեռամոլների ճնշման արդյունք է: Թռուցիկ կերպով կարդացել եմ համասեռամոլության վերաբերյալ այդ հոգեբանների մի քանի հոդված, ինչպես նաև դրանց քննադատությունը: Պետք է նշեմ, որ քննադատությունը շատ դեպքերում, ըստ իս, հիմնավոր էր /օրինակ, ուսումնասիրվող մարդկանց խմբերի փոքրաքանակությունն ու միատարրությունը /ինչպես, օրինակ, միևնույն սոցիալական խավին պատկանելը/, վիճակագրական մեթոդների թերությունները, ուսումնասիրողների անաչառության նկատմամբ կասկածանքը՝ նշված երևույթին ենթակա լինելու պատճառով և այլն/: Եվրոպական և համաշխարհային կառույցները մեծապես հիմնվում են նշված կազմակերպության կարծիքի վրա և տարածում այն աշխարհով մեկ. անհիմն գլոբալիզացման օրինակ: Ստացվում է՝ ուսումնասիրում են Նյու-Յորքի սևամորթների թաղամասի որևէ ներկայացուցչի հոգեբանությունը և արդյունքները կիրառելի համարում մեկ այլ ազգի ներկայացուցչի հոգեբանության հետ՝ առանց հաշվի առնելու էթնիկական, գենտիկական և այլ տարբերությունները:
Էդ ամեն ինչը քաղաքականություն է: Կուզեն կհամարեն հիվանդություն, չեն ուզի չեն համարի, սաղ իրանց ձեռնա: Կարևորը կոնկրետ մարդու կարծիքն ա: Իմ կարծիքով գոմիկությունը, հոգեկան հիվանդություն է, որը առաջանում է փոքր տարիքից ու հիմնականում պատճառը երեխայի սխալ դաստիարակությունն ա:

Մեջբերում ars83-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Շատ թույլ դատողություն է: Եթե գերազանց սովորող ապագա քիմիկոսին իր քիմիան չի հետաքրքրել այն աստիճան, որ նա ինքնասպանություն չգործեր, ապա տաղանդից խոսելը, երևի, վաղ է:
Լիովին համաձայն եմ: