Ակումբցիները փոքր ժամանակ

[Ուլուանա]

Ան, իսկ դու պուճուր ժամանակ ժպտացե՞լ ես

Չէ։ Ո՛չ պուճուր ժամանակ, ո՛չ էլ մեծ։

Բայց մլութ ես

Շնորհակալ եմ։

Ու նենց մի տեսակ հավես զարմացած

Էն առաջին նկարում իրականում տարել էին, որ ինձ մենակ նկարեին, էն էլ հենց լուսանկարիչը լույսերը գցել է վրաս, վախեցել եմ ու սկսել եմ լացել։ Ստիպված մամաս ու պապաս եկել, կողքս են նստել, որ չվախենամ։