Գնալ աղջիկ տեսնելու

[Aurora]

Մինչեվ հիմա պահպանվում է Հայաստանում այս երեվույթը, որ տղայի ծնողները գնում են իրենց տղայի համար աղջիկ տեսնելու, շատ է եղել, որ անգամ առանց տղայի։ Ես ընդունում եմ, որ կարելի է հաշվի առնել ծնողների կարծիքը, սակայն մեզ մոտ դա նվաստության աստիճանի է հասած, երբ տղայի բարեկամները աղջկա տանը նստած սկսում են բացեիբաց զննել ոչ միայն աղջկան, որպես ապրանքի, այլ նաեվ նրա տունը, ունեցվածքը, տան մաքրությունը։ Շատ է եղել, որ նման այցելությունից հետո էլ չեն վերադարձել եվ աղջկան ու նրա ծնողներին թողել են տարակուսանքների ու մտածմունքների մեջ, թե արդյոք ինչն էր պատճառը, որ հետ չեկան։Իսկ հնարավոր չի, որ այդ զննելու պահը տղան անի, քանի որ դա նրա կյանքի հարցն է վերջապես, իսկ ծնողները, գնան միայն խնամախոսելու, առանց այլեվայլությունների։

[Դեկադա]

Չնայած ինքս ահագին կողմնակից եմ ավանդույթների պահպանմանը, բայց էս հարցում չեմ կարող չհամաձայնել:Կարծում եմ ամենից ճիշտը կլինի

գնան միայն խնամախոսելու, առանց այլեվայլությունների

Ընդհանրապես ամուսնությունը դա միայն զույգի խիստ անձնական գործն է իսկ ծնողներին մնում է միայն օրհնությունը տալ:

[Lion]

Դե այդ սովորությունը կարծես թե աստիճանաբար վերանում է, հը՞:

[Ariadna]

Ինձ համար նույնիսկ խնամախոսությունն է ծիծաղելի երևույթ, նույնիսկ նշանդրեքը: Ինչի՞ համար, որ ի՞նչ, իմա՞ստը

[Դեկադա]

Ariadna-ի խոսքերից
Ինձ համար նույնիսկ խնամախոսությունն է ծիծաղելի երևույթ, նույնիսկ նշանդրեքը: Ինչի՞ համար, որ ի՞նչ, իմա՞ստը

Այ էստեղ համաձայն չեմ. Իմաստը քո զավակի հետ այդ օրը անմոռաց դարձնելն է:Ավանդույթները լավ բան են, եթե այն ճիշտ են օգտագործում:

[Ariadna]

Այ էստեղ համաձայն չեմ. Իմաստը քո զավակի հետ այդ օրը անմոռաց դարձնելն է:Ավանդույթները լավ բան են, եթե այն ճիշտ են օգտագործում:

Անմոռացի համար, հարսանիք գոյություն ունի, այն էլ այն դեպքում, եթե զավակդ տենչում է հարսանիքով ամուսնանալ

[Rhayader]

Մինչեվ հիմա պահպանվում է Հայաստանում այս երեվույթը, որ տղայի ծնողները գնում են իրենց տղայի համար աղջիկ տեսնելու, շատ է եղել, որ անգամ առանց տղայի։ Ես ընդունում եմ, որ կարելի է հաշվի առնել ծնողների կարծիքը, սակայն մեզ մոտ դա նվաստության աստիճանի է հասած, երբ տղայի բարեկամները աղջկա տանը նստած սկսում են բացեիբաց զննել ոչ միայն աղջկան, որպես ապրանքի, այլ նաեվ նրա տունը, ունեցվածքը, տան մաքրությունը։ Շատ է եղել, որ նման այցելությունից հետո էլ չեն վերադարձել եվ աղջկան ու նրա ծնողներին թողել են տարակուսանքների ու մտածմունքների մեջ, թե արդյոք ինչն էր պատճառը, որ հետ չեկան։Իսկ հնարավոր չի, որ այդ զննելու պահը տղան անի, քանի որ դա նրա կյանքի հարցն է վերջապես, իսկ ծնողները, գնան միայն խնամախոսելու, առանց այլեվայլությունների։

Ճիշտն ասած հենց հասա զննելու պահ արտահայտությանը, սիրտս խառնեց:
Ես որ գյուղ եմ գնում, երբեմն, որպես գործից հասկացող մարդու, տանում են ձի գնելու:
Այ, այդ ժամանակ զննում եմ...

Շատերը դեռ սեփական մարդկայնությունը գիտակցած չլինելով՝ համարում են, որ աղջիկը սեփականություն է, որը պետք է ընտրվի ըստ չափանիշների: Չափանիշներն ինչպես արտաքին են (ականջ-քիթ-ծիծիկ-և այլն) ու ներքին (տան աղջիկ լինի, ճշտից բացի մարդ չճանաչի, ժամ հարցնեն՝ ժամ չասի և այլն), այնպես էլ՝ թյունինգը (բանդաժներ, պապրիս, նեոններ, ֆառեր):
Նման ձևով ընտրված կնոջ համար մի արժանի ապագա կա՝ քշել, հետո դնել սերվանտը, վոր վրեն խազ չընկնի:
Փորձեցի մաքսիմալ գրոտեսկային ներկայացնել, որ պարզ լինի իմ տեսանկյունը:

Առաջինը. ո՞ր օրվանից է ընտրությունը միակողմանի, կարճ ու կոնկրետ, միանշանակ ու անդառնալի: Ինչու՞ է «ընտրում» տղայի կողմը, կլինի դա ինքը՝ տղան, թե նրա ծնողները, ընտրում չափանիշների հիման վրա, ընտրում միանգամից ու միանշանակ:
Ֆիններն անկեղծորեն ասում էին՝ «կինը ծախու ապրանք է»: Նույն բանը, ինչ ինրեք իրենց գեղեցիկ խոսքերով խաբելու տակ մտածում են հայերը: Մոռացա, ֆինները դա ասում էին միջնադարում:

Իսկ հիմա անցնենք նորմալ դեպքին:
Իմ կարծիքով, ամուսնանալը բավականին պատասխանատու որոշում է: Այն կայացվում է ժամանակի ընթացքում, երկու մարդկանց հասուն հարաբերությունների հիման վրա:
Տղան ու աղջիկը որոշ ժամանակ միասին լինելուց հետո եթե տեսնում են, որ կարող են միավորել իրենց կյանքերը, պատրաստ են երեխաներ ունենալ ու դաստիարակել, այլ կերպ ասած՝ ընտանիք կազմել, այո, միասին, բոլոր լավ ու վատ հետևանքները հաշվի առնելով, իրար դրական ու բացասական գծերը տեսնելով և այլն - սա է ամուսնությունը:

Անձամբ իմ դեպքում ես խիստ կարևոր եմ համարում, բայց չեմ պարտադրում ուրիշներին գոնե մի ամիս համատեղ կյանքի փորձը, որը շատ բաներ է իրենց տեղը գցում:
Որովհետև ես թույլ չեմ տա, որ իմ երեխաները մեծանան անառողջ ընտանեկան միջավայրում:

[Չամիչ]

Ճիշտն ասած հենց հասա զննելու պահ արտահայտությանը, սիրտս խառնեց:
Ես որ գյուղ եմ գնում, երբեմն, որպես գործից հասկացող մարդու, տանում են ձի գնելու:
Այ, այդ ժամանակ զննում եմ...

Կարծում եմ մի փոքր կտրուկ ես արտահայտվում:

Եվ ո՞վ ասեց որ զննում է տեղի է ունենում միակողմանի, պարզապես ինչպես ընդունված է նախաձեռնողի դերում հանդես է գալիս տղամարդը, հո աղջիկը չի գնալու տղա տեսնելու՞՞՞ բայց տեղի է ունենում երկկողմանի զննում, եվ շատ հնարավոր է որ տղան հավանի բայց աղջիկը ոչ:

Այստեղ միակ բարդությունն այն է որ հայ աղջիկները առանց այն էլ զերծ չեն ամոթխածությունից, եվ զննման ենթարկվելու պայմաններում նրանց ամոթխածությունը սովորաբար կրկնապատկվում է, ինչն էլ իր հերթին չի կարող դրականորեն նպաստել առաջին տպավորության գործին:

Օրինակ ռուսաստանի առաջին ալիքով աշխատանքյին ամեն օր կա մի հաղորդում, որը կոչվում է давай поженимся.
Հաղորդման մասնակիցները գալիս են պայքարելու օրվա հերոսի կամ հերոսուհու համար: եվ այստեղ շատ կարեվոր է կարողանալ սեփական անձը ճիշտ մատուցել, այսինքն լինել մաքսիմալ բնական, եվ անկեղծ:

Կարծում եմ այն աղջիկները որոնք գիտեն իրենց ճիշտ մատուցել ցանկացած իրավիճակում, պետք է որ չխուսափեն աղջիկ տեսնելու երեվույթից: եվ հակառակը իրենց պահվածքով ստիպեն որ տղան հայտնվի զննվողի դերում:

[Սամվել]

Թեմայի կեսը չկարդացի...

Բայց մի բան միանշանակա... տենց տղու գլխի մեջ մի բանա պակասում... մի 20 գրամանոց կապարի գնդիկ

[Mankik]

Մինչեվ հիմա պահպանվում է Հայաստանում այս երեվույթը, որ տղայի ծնողները գնում են իրենց տղայի համար աղջիկ տեսնելու, շատ է եղել, որ անգամ առանց տղայի։ Ես ընդունում եմ, որ կարելի է հաշվի առնել ծնողների կարծիքը, սակայն մեզ մոտ դա նվաստության աստիճանի է հասած, երբ տղայի բարեկամները աղջկա տանը նստած սկսում են բացեիբաց զննել ոչ միայն աղջկան, որպես ապրանքի, այլ նաեվ նրա տունը, ունեցվածքը, տան մաքրությունը։ Շատ է եղել, որ նման այցելությունից հետո էլ չեն վերադարձել եվ աղջկան ու նրա ծնողներին թողել են տարակուսանքների ու մտածմունքների մեջ, թե արդյոք ինչն էր պատճառը, որ հետ չեկան։Իսկ հնարավոր չի, որ այդ զննելու պահը տղան անի, քանի որ դա նրա կյանքի հարցն է վերջապես, իսկ ծնողները, գնան միայն խնամախոսելու, առանց այլեվայլությունների։

Երբեմն աղջկա ծնողներն են պահանջում, որ տղան իր ծնողներով գնան աղջկա տուն: Իսկ հետո էլ կամ համաձայնության են գալիս, կամ էլ ոչինչ չեն պատասխանում՝ թողնելով տղային ու տղայի ծնողներին տարակուսանքի մեջ:
Հաշվի էլ չի առնվում տղայի կողմից տարած նվերների մասին

[Ուլուանա]

Երբեմն աղջկա ծնողներն են պահանջում, որ տղան իր ծնողներով գնան աղջկա տուն: Իսկ հետո էլ կամ համաձայնության են գալիս, կամ էլ ոչինչ չեն պատասխանում՝ թողնելով տղային ու տղայի ծնողներին տարակուսանքի մեջ:
Հաշվի էլ չի առնվում տղայի կողմից տարած նվերների մասին

Դե, էդպիսի դեպքերում կարելի է ասել, որ երկու կողմերի ծնողները լրիվ արժանի են միմյանց։ Իսկ թե ինչ են մտածում նրանց երեխաները (որոնք պիտի որ իրադարձության գլխավոր հերոսները լինեին, բայց, չգիտես ինչու, մղվել են երկրորդ պլան), երևի նրանց առանձնապես չի հետաքրքրում...

[Rhayader]

Երբեմն աղջկա ծնողներն են պահանջում, որ տղան իր ծնողներով գնան աղջկա տուն: Իսկ հետո էլ կամ համաձայնության են գալիս, կամ էլ ոչինչ չեն պատասխանում՝ թողնելով տղային ու տղայի ծնողներին տարակուսանքի մեջ:
Հաշվի էլ չի առնվում տղայի կողմից տարած նվերների մասին

Իմ կնգա ծնողների իգական կողմի կարծիքը եթե հաշվի առնվեր, կարճ ասած՝ զոքանչի, ինձ պիտի ամորձատեին, քառատեին ու կախեին իրանց պադեզդի դեմը, հետո էլ բամբուկի ծիլերով ամանի կամ կարմիր մրջյունների մրջնաբնի վրա նստեցնեին:
Կարճ ասած՝ չափահաս մարդը եթե մոր փեշից բռնած ա ման գալիս, ուրեմն ժամանակին կրծքից չեն կտրել:

Ես իմ մորն անասելի շատ եմ սիրում, նա էլ՝ ինձ: Բացի դրանից, մենք իրար հարգում ենք ու անձնական գործերի մեջ չենք խառնվում:

[ministr]

Էս սովորությունը հլա ոչինչ, կա սրա ավելի կատաղած ձևը, որ բաշիքյարթմայա կոչվում: Այսինքն երկու ընտանիք պայմանավորվում են որ իրանց ասենք նոր ծնված երեխեքն իրար հետ պետք ա ամուսնանան... այ սա արդեն վերջնա..

Իսկ աղջիկ տեսնելը.. հետաքրքրիրա խորանի առաջ ծնողներն են ասելու "տեր եմ" ու "հնազանդ եմ" թե տղան ու աղջիկը? Էհ հին դարերում, որ տղան աղջկան տեսնելու ճար չուներ հա կարող ա տենց բաներ անեին.. բայց 21-րդ դարում էլ sms, էլ odnoklassnik, էլ հեռախոս, էլ ինտերնետ, էլ կաֆեներ... Եթե տղան էսքան հնարավորություն չի օգտագործում էլ ինչ ասեմ...

[Rhayader]

ծնողներն են ասելու "տեր եմ" ու "հնազանդ եմ" թե տղան ու աղջիկը

Այ հենց էս խոսքերի տակ էլ թաքնված է չարի արմատը:

[ministr]

Ինչ ի նկատի ունես ապ?
Հետաքրքրիրա տեսնես մենակ մեր եկեղեցինա հարցում տեր ու հնազանդը? Մյուսների մոտ եթե չեմ սխալվում հարցնում եմ համաձայն ես ամուսնանալ էս մարդու հետ..?