Ժեստեր և մարմնաշարժումներ. ի՞նչ են դրանք նշանակում

[Lusineh]

Օրվա մեծ մասն էս գործի վրա եմ... ուղղակի սիրում եմ բլթակի հետ խաղալ, ոչ մի վատ բան...
բայց այ ճակատս հաճախ եմ տրորում լրիվ անկապ, սովորական զրույցի պահերին... կմեկնե՞ք

Իհարկե, սկսեմ նրանից, որ ճակատի վրա կան բավականին «կետեր», որոնք հանգստացնում են նյարդերը, դու ինքստինքյան ազատվումես լարվացությունից, ավելի օգտակար է այդ «մերսումն» անես մենակության մեջ, ու փորձիր մի քանի րոպեով փակել աչքերդ, լրիվ կլիցքաթափվես, նաեև դա ի մի է բերում բոլոր մտքերդ…
Նաև հիշեցնեմ Բուդդայի կրոններից, որ գլխավոր չակրան, այսինքն վերին չակրան՝ դա 3-րդ աչքն է, որը գտնվում է ճակատի վրա, ունքերի մեջտեղում, այդ դեպքում կարողես կապվել եսպես ասած Աստծո հետ…
Դե դա շատ լավ սովորություն է, նաև օգտակար…
Իսկ ինչ վերաբերվում է հանդիպման յամանակ երբ քո զրուցակիցը տրորում է ճակատը, միևնույն ժամանակ, երբ դուք հաղորդակցվում եք, ուրեմն թեպետ նա ընկալում է ստացած ինֆորմացիան, բայց նա «առանձին» մտածում է, ի մի է բերում մտքերը…

[Rhayader]

Նաև հիշեցնեմ Բուդդայի կրոններից, որ գլխավոր չակրան, այսինքն վերին չակրան՝ դա 3-րդ աչքն է, որը գտնվում է ճակատի վրա, ունքերի մեջտեղում, այդ դեպքում կարողես կապվել եսպես ասած Աստծո հետ…

ա) բուդդայի կրոններ չեն, բուդդիզմ է:
բ) բուդդիզմում աստված չկա:
գ) չակրաներն ի սկզբանե յոգայից ու տանտրայից են, բուդդիզն ընդամենը փոխառել է դրանք:
դ) ավանդական՝ տանտրիկ չակրաներից ամենավերինը ոչ թե ունքերի արանքում գտնվող «աջնա» չակրան է, այլ «սահասրարա» թագ-չակրան, որը գտնվում է մարդու գագաթին՝ «թագի» նման:

Սա հենց այնպես, խոսքի հետ: Եթե մի բանից խոսում եք, գոնե մի փոխր կարդացեք: Առավել ևս «բարի խորհուրդներ տալուց» առաջ:

Իսկ իմ գրածին չե՞ս ուզում պատասխանել:

[Rhayader]

Լավ, քննադատելը հեշտ էր, փորձեմ հիմա մի փոքր խելքին մոտ բան գրել

Ժեստերով մարդու վարմունքի մասին դատելը շատ դժվար է. դրանք մշակույթից մշակույթ, մարդուց մարդ այնքան են տարբերվում, որ անհնարին է մշակել միանշանակ ընդհանուր այբուբեն:

Ինչևէ, հետաքրքիր երևույթ է, երբ իրար հետ պարբերաբար շփվող երկու և ավելի մարդիկ ենթագիտակցորեն մշակում են ոչ վերբալ շփման ընդհանուր համակարգ, որի միջոցով լրացնում են «տողերի արանքի բացերը»:
Այս համակարգերն ուսումնասիրելը բացարձակապես անիմաստ է, քանի որ դրանք անկանխատեսելի փոփոխումների են ենթարկվում գրեթե անընդհատ, իսկ ում վերաբերում են, հասկանալի են առանց ուսումնասիրության:

Անցնենք առաջ: Ցանկացած դեպքում, կան ժեստիկուլյացիայի տարրեր, որոնք չեն կրում վարմունքա-սովորույթային հիմք՝ ավելի շուտ նրանք մարդու բնածին բնազդների արտաքին, ինքնաբուխ արտահայտումներ են:

Դրանցից են.
ա) լարված բաց կեցվածք (մարտիկ)
Մարդը հավանաբար գտնվում է իրեն օտար միջավայրում կամ իր «սոցիալական օղակից» ավելի մոտիկ օտար մարդիկ են, ընկալված արտաքին ու ներքին դեստրուկտիվ ագրեսսիաները հավասարակշռվում են, կամ երկրորդը գերակշռում է:
Սրա պարզ օրինակն է ափերը կոնքին հենած դիրքը: Առավել հատուկ է խոլերիկ խառնվածքի տեր մարդկանց:
բ) թուլացած բաց կեցվածք (տանտեր)
Մարդը հավանաբար գտնվում է իրեն հարազատ միջավայրում, չի ընկալում բավականաչափ արտաքին ու ներքին ագրեսսիա, որպեսզի «միացնի» պաշտպանական բնազդները: Չի փորձում ծածկել կրծքավանդակն ու այլ խոցելի կետերը: Առավել հատուկ է սանգվինիկ ու ֆլեգմատիկ խառնվածքների տեր մարդկանց:
գ) լարված փակ կեցվածք (մեղավոր երեխա)
Մարդու ընկալած արտաքին ագրեսսիան գերակշռում է ներքինին, նա ճնշված է: Ակտիվորեն կպնում է ինքն իրեն (մազերն է քաշում, տրորում է ականջի բլթակը և այլն, բայց, օրինակ, քունքերը տրորելն ավելի շատ հատուկ է բ) դեպքին): Առավել հատուկ է մելանխոլիկ խառնվածքի մարդկանց:
դ) թուլացած փակ կեցվածք (նեղացած երեխա)
Մարդը փակում է իր առավել խոցելի տեղերը, վարվեցողությունը պասիվ է, ռեակցիան արտաքին ազդակներին՝ մինիմալ: Առավել հատուկ է ֆլեգմատիկ ու մելանխոլիկ խառնվածքների մարդկանց:

[Rhayader]

Ցանկացած դեպքում, վերևում նկարագրվածը կարող է լինել լրիվ ուրիշ պատճառների հետևանք՝ օրինակ, կարող է մարդու կրծքամկանները ցավան, կամ սովորություն ունենա ականջի բլթակը տրորել, ինչպես խոստովանեցին մի քանի ակումբցիներ

[ars83]

4. Մարդը կրծքի վրա խաչաձևել է ձռքերը:
Համարվում է
Այդպես են ներկայանում ագրեսիվ տրամադրությունները:

Բա՜, ուրեմն ես կատաղած շուն եմ Իմ հիմնական սովորություններից է: Մեկ էլ ճկույթս ու կողքի մատը /դաշնակահարների լեզվով ասած՝ հինգերորդն ու չորրորդը/ անընդհատ քսում եմ իրար. միշտ այնպես է թվում, թե կպած են իրար /դեռ փոքրուց կա մոտս այդ սովորությունը/: Դա՞ ինչ է նշանակում:

[Քամի]

Մի բան հարցնեմ
իսկ սա ամբողջությամբ դուք էք գրել թե՛՞ գրքից արտագրված տեքստ է..

Քանի որ լավ չեր երևում գրառումս ապա "ՀՈԳԵԲԱՆԻՍ" ասեմ, որ էլ կարիք չկա պատասխանելու

http://www.armtown.com/forum/index.php?showtopic=17
http://forum.hayastan.com/index.php?...0&#entry480097

http://www.hayfilmstudio.eu/index.ph...37&#entry18137

[Rhayader]

Քանի որ լավ չեր երևում գրառումս ապա "ՀՈԳԵԲԱՆԻՍ" ասեմ, որ էլ կարիք չկա պատասխանելու

http://www.armtown.com/forum/index.php?showtopic=17
http://forum.hayastan.com/index.php?...0&#entry480097

http://www.hayfilmstudio.eu/index.ph...37&#entry18137

Հղումներից մեկը Պիզի գրքից մեջբերում էր պարունակում, որն իրականում շատ լավն է: Բայց նա էլ միայն ընդհանուր դեպքեր է բերել, ոչ թե ԼուսինեՀ-ի նման:

[Ֆրեյա]

Օրինակ շատ մարդիկ, մանավանդ աղջիկները, սովորություն ունեն մազերին ձեռք տալ, ուղղել մազերը
Ոմանց մոտ դա դառնում է հիվանդություն երբեմն, անընդհատ մազերն են ձեռք տալիս, ուղղում են, ականջի հետևն են մտցնում

Նկատել եմ, որ հաճախ այդ ժեստը անում են, երբ անինքնավստահ են զգում իրենց, շփոթված են, կամ ամաչում են: Օրինակ, երբ ինչ-որ հիմար սիտուացիայում են հայտնվել ու չգիտեն ինչ անել, սկսում են մազերը ուղղել
Ու այդ ժեստը շատ հեշտ "բացահայտում" է նրանց` այդ պահին ունեցած շփոթմունքը: