Գագիկ Ջհանգիրյանի մեղադրական ճառը

[Chuk]

Չուկ ջան:
նախ ասեմ, որ ես չեմ հրճվում, այլ ընդամենը փաստում եմ, որ ինչ որ արել ա մարդ, լավ ու վատ, դա իրան հետ ա վերադրաձվելու: ես բազում անգամներ առիթ եմ ունեցել ասելու, որ հավատում եմ դրան, ու ոչ միայն հավատում եմ, այլև լիքը ապացույցներ եմ ստանում կյանքում, որ լավը լավն ա ստանում կյանքում , վատը վատը:
ու ես հրճվում եմ, որ դա էտպես ա: ու նույն ձևի, ու ավելի հրճվում եմ, որ էտ բնության օրենքը ապացուցվում ա լավ մարդու արարքի վրա: իսկ այդպիսին լիքն է կյանքում:

Դիվի ջան, ներիր եղբայր, հիմա հրճվու՞մ ես, թե՞ չես հրճվում: Ես քո տեղը պատասխանեմ. ՀՐՃՎՈՒՄ ԵՍ: Ու դա շատ վատ ա: Որովհետև եկել ու էլի տզրուկի նման անձերին ենք կպել, ի՞նչ բնության օրենք, ի՞նչ բան, դրանք ընդամենը սեփական հրճվանքն արդարացնող գեղեցիկ խոսքեր են տվյալ պարագայում:

1. Ջահանգիրյանը ծախվել էր ու մաս ուներ իշխանությունից: իմիջայլոց նա ծախել էր դրա դիմաց իրա ընկերներին ու Վազգենին առաջին հերթին… իսկ Վազգինի ընտանիքին էլ քթից բռնած ֆռցրել էր: եթե ես կատարեմ վատ արարքներ, ապա արդաևը էն ա, որ իմը նույն ձևի ստանամ, ու ես չեմ էլ աշխատի խուսափել համարժեքից:
2. Ջահանգիրյանը որ "դատում էր" , չէ դատում արած մեղքերի համար, այլ դատում էր էսիմ ինչի համար /սկսած անձնական շահից մինչև սեփական անձի ու թայֆի սադիստական արարքներ /: հիմա լրիվ արդար ա որ իրան էլ դատեն նույն ձևի:
եթե Աստված չանի քեզ՞ դատեն ես ձևի, մի վայկյան անգամ մի կասկածի որ դա իմ համար կլինի ամենաստոր արարքը: իսկ այս դեքպում ասում եմ, որ ստորությունը քիմիապես չեզոքացվում, մաքրվում է նույն ձևի ստորությամբ: սա է բնության օրենք: ու բնությունը երբեք էտ ստորությունը չի անում մաքուր մարդու ձեռներով, այլ անում ա իրա նման ստոր մարդու ձեռներով: ինքը արժամի ա իրա "դատավորին": աննորմալ կլիներ, որ իրան նորմալ մարդ դատեր, հենվելով նորմալ օրենսդրության վրա:

Մի պահ ենթադրենք թե դու ճիշտ ես: Միայն մի պահ: Նույնիսկ էդ դեպքում ասածներդ աբսուրդ են: Դրանք տեղում դոփելու, առաջընթաց չունենալու քաղաքականությունն է: Ենթադրենք Ջհանգիրյանը նախկինում ինչ-որ մեկին դատել է չարածի համար (իրականում մեզնից ոչ մեկը չի կարող դա պնդել, բայց դե մեղքս ինչ թաքցնեմ, ես էլ եմ կարծում, որ էդպիսի բան եղել է): Բայց լավ ենթադրենք, որ արել է: Ուրեմն էսօր էլ թող Վարդանյան դատավորն ու Փիլոյան դատախազը իրար տեղերը չջոկելով, չհասկանալով թե իրանցից որ մեկն ա դատավորն ու որ մեկը դատախազը դատեն Ջհանգիրյանին իր կատարած հանցանքի համար: Բայց դե բնության օրենք կա: Վաղն էլ չարածի համար (ոչ թե արածի) Փիլոյանին ու Վարդանյանին թող դատի Սրափիոնը, հետո բնության օրենքի համաձայն Սրափիոնին չարածի համար դատի Գրափիոնը, հետո Գրափիոնին չարածի համար դատի Բարդուղիմեոսը... մենք էլ կողքից հրճվենք Դիվի ջան, ի՜նչ կայֆ ա, «բնության օրենքն» ա ապացուցվում... Ի՞նչ բնության օրենք, ես իրավական պետություն եմ ուզում, ես չեմ ուզում որ մարդասպանին դատեն նառկոմանիայի համար, նառկոմանին գողության, գողին շնության, շանն էլ եղջերու լինելու: Ու ես չեմ կարող քո նման հրճվել, որ ինչ-որ մեկի վրա գործ են կարում, որտև տեսեք-տեսեք, ես ենթադրում եմ, լսել եմ, որ ինքը ժամանակին պակաս հանցանքներ չի արել: Քո ասածը աբսուրդի թատրոն ա: Քո տված գնահատականները՝ Ջհանգիրյանին, իմ առաջին խոսքերի ապացույցն է, որ ասում էի. մենք մեզ դնում ենք ամեն ինչ իմացողի, բոլորից լավ հասկացողի ու ճշմարտությունը այլոց մեկնելու պարտականություն ունեցողի տեղ: Դիվի, ուշքի արի, հիշի՛ր, թե ինչի համար ենք ելել պայքարելու: Այս ներանձնական փոքրիկ վրեժխնդրական հրճվանքները պետք է կարողանալ հետևում թողնել:

ինձի մի հաչց ա տանջում, քանի որ էսքան խորացանք:
ոնց՞ էր պատկերացնում Լևոնը: ենթադրենք հենվելով սրանց վրա եկավ իշխանության: բա հետո ոնց՞ էր ազատվելու սրանցից: չէ՞ որ էս մեկը դառնալու էր Հայաստանի գլխավոր դատախազ, ու իր վայրագույթյունները աներ կրկնապատիկ ուժով, ինչ որ անում էին վախտին Վանոն ու Վազգենը:
Ոնց՞ էր Լևոնը ազատվելու սրանցից:

Հա, բա իհարկե, սաղ Լևոնը պիտի անի: Դիվի, ես չեմ ուզում էնպիսի երկիր, որտեղ ամբողջ պատասխանատվությունը պիտի լինի նախագահի վրա: Էս երկրում իշխանությունը պիտի ինձ ու քեզ պատկանի՝ ժողովրդին: Էդ ես ու դու պիտի վեր կենայինք ու պահանջեինք իրա հրաժարականը, եթե քո ասած սցենարով գնար ու էդ դեպքում Լևոնը ուրիշ ճար չէր ունենալու: Սա ա ժողովրդավարացման ճանապարհը, թե չէ արի սպասենք տեսնենք, թե Լևոն պապին ոնց ա կախարդական փայտիկը թափ տալու ու մեզ դրախտ պարգևի...