Իսկ ես ապագա ամուսնուս ճանապարհեցի բանակ ու սպասեցի:Սպասեցի նաև բանակից հետո ևս 3 տարի:Ասում էր՝հազարից մեկն է սպասում:Ասացի՝կլինեմ հազարից մեկը:
Իսկ գիտեք որտեղ էր ծառայում:Բաքվում,1988-89 խառը թվերին:Սերը հաղթահարում է բոլոր դժվարությունները...
Իսկ ես ապագա ամուսնուս ճանապարհեցի բանակ ու սպասեցի:Սպասեցի նաև բանակից հետո ևս 3 տարի:Ասում էր՝հազարից մեկն է սպասում:Ասացի՝կլինեմ հազարից մեկը:
Իսկ գիտեք որտեղ էր ծառայում:Բաքվում,1988-89 խառը թվերին:Սերը հաղթահարում է բոլոր դժվարությունները...
Սպասել հնարավոր է, եթե ջանքեր ներդրվեն։ Օրինակ. հաճախ հիշել սիրած էակին, նամակներ գրել, փորձել գնալ տեսության, ընկերների, բարեկամների, աշխատակիցների.... շրաջապատում միշտ գովել նրան և ասել, թե որքան ենք սիրում (այսպես անելով մի խնդիր էլ կլուծվի. բոլորը կտեսնեն թե աղջիկը որքան է սիրում տղային և կքչանա հավանականությունը որ ինչ որ մեկը առաջարկություն անի աղջկան)։ Վստահ եմ, որ էլի շատ ու շատ բաներ կան, որոնք կօգնեն, որ սպասելու այդ դժվար, և երբեմն նաև դաժան վայրկյանները, որոնք տարիներ են թվում, հեշտությամբ անցնեն։ Բոլոր սպասողներին մի միտք, որը շատ իրավիճակներում ճշմարիտ է. հաճախ այն ինչ դժվարությամբ ես ձեռք բերում, ավելի շատ ես գնահատում։
Բարձրահասակ (27.01.2009)
Չեմ հասկանում՝ ինչ ասել է՝ սպասել հնարավոր է, եթե ջանքեր ներդրվենԻնչ ջանքերի մասին է խոսքը: Եթե սիրում ես, ուրեմն կսպասես: Ինչ մնում է հաճախ հիշել սիրած էակին
Իսկ հնարավո՞ր է չհիշել սիրած էակին. կարծում եմ, որ ոչ
Նույնիսկ էն ժամանակ, երբ գործերդ գլխիդ են կուտակվել, կամ էլ մեկ ուրիշի հետ ես խոսում, մեկ էլ հանկարծ զգում ես, թե ոնց մտքերդ քեզ հասցրեցին եսիմ ուր
Էլ ուր մնաց՝ մոռանաս
Առաջարկություն ստանալն ուրիշից բացարձակապես խնդիր չէ, է թող հազար հոգի էլ ամուսնանալու առաջարկ անեն, որ չես ուզում, չես ուզում: Այ ուրիշ բան, որ հիմա աղջիկներից շատերին ոչ էնքան սերն է հուզում, որքան շուտ ամուսնանալը, էն էլ կարգին բարձրհաշվապահական հմտություններով արված հաշվարկով / դե մարդիկ վախենում են տանը մնալուց, ինչ արած/, այ հենց էտպիսի աղջիկներն էլ էնքան շուտ են մոռանում բանակում ծառայող իրենց «սիրուն»՝ ուրիշի կողմից հենց առաջին իսկ առաջարկին համաձայնելով:շրջապատում միշտ գովել նրան և ասել, թե որքան ենք սիրում (այսպես անելով մի խնդիր էլ կլուծվի. բոլորը կտեսնեն թե աղջիկը որքան է սիրում տղային և կքչանա հավանականությունը որ ինչ որ մեկը առաջարկություն անի աղջկան)։
Fedayi (27.01.2009)
«Եթե սիրում ես, ուրեմն կսպասես»։ Շատ լավ եք գրելՇնորհակալություն։
Ինչ վերաբերում է ջանքերին։ Թանկագին Selena, մարդկային փոխհարաբերություններում, մանավանդ ամուսնական/նախամուսնական, պահանջվում են ջանքեր։ Սերը չի կարող ինքն իրեն գոյություն ունենալ, եթե դրա համար ջանքեր չթափեն։ Եթե սեր դրսևորելու կամ հավատարիմ լինելու համար ջանքերի կարիք չլիներ, ապա այսօր այդքան տարածված չէր լինի ամուսնական անհավատարմությունը, դավաճանությունը և մարված սիրո այլ դրսևորումները....
Համաձայն եմ, որ մարդկային փոխհարաբերություններում միշտ էլ որոշակի ջանքեր են պետք՝ հաշտ ու համերաշխ մթնոլորտ ստեղծելու ու պահելու համար, քո առջև դրած նպատականերին հասնելու համար և այլն, և այլն, բայց ախր սա էտ դեպքը չի իմ կարծիքով
Ես սերը զգում եմ, ապրում եմ, բայց դա դրսևորել չի ու դրա համար ջանքեր պետք էլ չեն; Սերը կամ կա, կամ չկա, երրորդ տարբերակ գոյություն չունիԵթե սեր դրսևորելու կամ հավատարիմ լինելու համար ջանքերի կարիք չլիներ, ապա այսօր այդքան տարածված չէր լինի ամուսնական անհավատարմությունը, դավաճանությունը և մարված սիրո այլ դրսևորումները....Իսկ հավատարիմ լինելու համար ջանք գործադրելը...
Հավատարիմ լինելը բխում է ցակությունից, կուզես՝ կլինես, չէ՝ չէ, իսկ ցանկությունն էլ.. Եթե սիրում ես, գնահատում ես դիմացինին, ինքնին հավատարիմ ես, իսկ թե պիտի քեզ զոռով պարտադրես, որ հավատարիմ լինես նրան, մի օր էլ պարտադրանքդ ու ջանքերդ համապատասխան քանակով չեն լինի, ու կդավաճանես
Jarre, միգուցե ես քո ասածը այնպես չեմ հասկանում, ինչպես դու ես ցանկացել, որ կարդացողը հասկանաԱմեն դեպքում թեմայից չշեղվելու համար այս կետում էլ հենց կանգ կառնեմ սիրո ու հավատարմության մասին գրել:
![]()
Jarre (28.01.2009)
Կարձում եմ, բանակը զգացմունքների համար լավ փորձադաշտ է: Եթե չսպասեց կամ դու չդիմացար՝ պարզ է:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Թանկագի՛ն Selene, ճիշտն ասած Ձեր գրածների մեջ չգտա գոնե մեկ բան ինչի հետ համաձայն չեմ, կամ ինչը հակասում է իմ ասածինՀետևաբար. սպասել հնարավոր է, եթե ցանկանում ես սպասել։ Իսկ եթե ցանկանում ես, ապա ամեն բան կանես այդ նպատակին հասնելու համար։ Ամեն բանի մեջ մտնում է հաղթահարել տարբեր խոչընդոտներ որոնք կառաջանան այդ ժամանակահատվածում։ Իսկ դժվարություններ հաղթահարելու համար հարկավոր են ջանքեր։
Ինձ թվում է Jarre-ն նկատի ունի սերը որպես սովորական երևույթ չսարքելը:Համաձայն եմ այն կամ կա կամ չկա, բայց եղածը պահել պահպանելու համար ջանքեր են պետք.Իսկ հեռավորությունը` էս դեպքում բանակը, շատ նպաստավոր պայմանններ է ստեղծում զգացմունքները ստուգելու համար և հենց այդ ստուգումից է կախված նրա մարելը կամ էլ հակառակը էլ ավելի կրքոտելը:Երբեմն ստուգեք ձեր զգացմունքները այն օգնում է ճիշտ ուղղու վրա կանգնել:Selene-ի խոսքերից
Չեմ հասկանում՝ ինչ ասել է՝ սպասել հնարավոր է, եթե ջանքեր ներդրվեն Ինչ ջանքերի մասին է խոսքը: Եթե սիրում ես, ուրեմն կսպասես:
Jarre (01.03.2009)
Ընդհանրապես բոլոր երիտասարդներին խորհուրդ կտայի չկապել աղջիկների ձեռք ու ոտքերը, բանակ գնալուց առաջ` այդպիսով չկապելով ինքներդ ձեզ: Հարկավոր է հարգել սեփական անձը և ուրիշին, իսկ հարգանքը ու ըմբռնումը, կարծում եմ, ավելի կարևոր ու մնայուն են, քան սերը: Չէ որ աղջկա սիրտը քար չի, ոչ էլ պահարան, որ փակես, գնաս-գաս, էլի բացես: Այն կարող է նաև մեր բացակայության ժամանակ բացվել... Ու այդ ֆիլմում մենք արդեն դառնում ենք, ոչ թե հերոս-սիրեկանը, այլ չարագործը: Միշտ հարկավոր է նայել ավելի հեռուն...
Նա բանակում է ու ես սպասում եմ նրան![]()
Annushka (08.03.2009), Dragon (10.03.2009), Fedayi (05.03.2009), Lady In Love (05.03.2009), Yellow Raven (05.03.2009), Երկնային (06.03.2009), Լեո (05.03.2009), Սամվել (05.03.2009)
Որ այսպես իբր ռացիոնալ-ռացիոնալ չեն խոսում…
Բանակում ծառայող տղայի համար շատ կարևոր է իր սիրելին իրեն սպասու՞մ է, թե՞ ոչ… Մի հարցնող լինի՝ չէիր սպասելու, էլ ինչու՞ էիր սեր խոստանում:
Սերը հենց դրա համար է սեր, որ սպասես էլ, լացես էլ, կարոտես էլ…
Իսկ ցանկացած բանակում ծառայող զինվոր առաջին հերթին մարդ է, այնպիսին, ինչպիսին բոլորն են: Նույնիսկ շատ երևույթների նկատմամբ ավելի զգայուն է, քան աղջիկները:
Annushka (08.03.2009), Kita (06.03.2009), murmushka (05.03.2009), Բարձրահասակ (06.03.2009)
Իսկ ես արդեն 1 ու կես տարի է, ինչ սպասում եմ ՆՐԱՆ...ու եթե պետք լինի էլի կսպասեմ...
Այս ժամանակաընթացքում նույնիսկ մտքովս չի անցել «չսպասել»...
Կարոտը շատ ծանր է, ու իմ կարծիքով մինչև վերջ դիմանում ու սպասում է միայն իսկական սերը:
ԵՍ ՍԻՐՈՒՈՒՈՒՈՒՈՄ ԵՄ ՔԵԶ ԱՆՍԱՀՄԱՆ![]()
Երջանկությունը առողջության նման է. երբ այն չես նկատում, նշանակում է՝ կա:
Լուսաբեր (05.03.2009)
Ճիշտ է, բոլորն էլ մարդ են, ու ոչ ոք էլ ապահովագրված չի ուրիշին սիրահարվելուց։ Ինչ խոսք, հրաշալի է, երբ տղայի՝ բանակում եղած ժամանակ աղջիկը սպասում է, վերադառնալուց հետո էլ ամուսնանում են ու միասին երջանիկ ապրում։ Բայց ցանկացած մարդ էլ կարող է ժամանակի ընթացքում սիրահարվել ուրիշին, ու դրա համար նրան մեղադրել չի կարելի։ Դա դավաճանություն չէ, քանի դեռ մարդը չի խաբում դիմացինին։ Հա, գուցե սերն էնքան ուժեղ չէր, որ դիմանար ժամանակի ու հեռավորության փորձությանը։ Գուցե աղջիկն այդ տղային սիրում էր (համենայնդեպս, իրեն այդպես էր թվում), բայց նրա՝ բանակում եղած ժամանակ հանդիպում է մեկին, ում լրջորեն սիրահարվում է, ու հասկանում, որ հենց նա է իր միակը։ Ի՞նչ եք առաջարկում նման դեպքում։ Կամ ո՞վ է մեղավոր։ Ի դեպ, նույնը կարող էր տեղի ունենալ այն ժամանակ, երբ տղան բանակում չէր, ինչպես նաև նույն հաջողությամբ կարող է տեղի ունենալ նրա՝ բանակից վերադառնալուց հետո։ Նման բաներ ցանկացած մարդու հետ կարող են պատահել, էնպես որ թող ոչ ոք չհամարի, թե ինքը սրանից ապահովագրված է։ Տա Աստված, որ նման դեպքերը հնարավորինս քիչ լինեն, բայց լինելու դեպքում էլ ոչ ոքի մի՛ մեղադրեք։ Դա շատ դեպքերում մարդուց կախված չէ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ