Ջուզեպե Բալզամո (10.07.2009)
Jarre (11.07.2009)
*e}|{uka* (10.07.2009)
Դա սուբյեկտիվ ճշմարտությունն ա: Ես խոսում եմ օբյեկտիվ, մեզանից անկախ ճշմարտության մասին: Սուբյեկտիվ ճշմարտությունը միշտ էլ կա, ոչ մեկը դրա գոյությունը կասկածի տակ չի դնում ու դա չի քննարկում: Այլ բան է օբյեկտիվ ճշմարտտությունը, որը մի քիչ բարդ է ասել, կա թե չէ: Փիլիսոփայական համարյա բոլոր ուղղությունները ընդունում են օբյեկտիվ ճշմարտության գոյությունը, նույնիսկ ագնոստիցիզմը: Ագնոստիկները պնդում են, որ օբյեկտիվ ճշմարտություն գոյություն ունի, սակայն դրան հասնելու ոչ մի միջոց չկա:
Օբյեկտիվ Ճշմարտությունը դա հավերժորեն փոփոխվող պատճառներից ստացվող հետևանքի կարելի է նմանեցնել, որն ունի սահմանափակում կամ ոչ հարաբերական է իրեն առաջացնող անթիվ պատճառների, դրանց նախապատճառների` ըստ ներկա ժամանակի որոշված և որոշվող լինելուց ելնելով:
Իսկ պատճառը դա այն ինֆորմացիան կարելի է համարել, որն ունի իր դասակարգված, կարգավորված և բնորոշ հատկանիշներն ու հատկությունները, այսինքն` ազդեցություն առաջացնող ազդակները, որոնք այնքան շատ են և փոփոխվող, որ ընդունված է նրանց համարել հարաբերական:
Ճշմարտությունը օբյեկտիվ իրականության բնույթն է, որը հարաբերական է, քանի որ փոփոխություն առաջացնող ինֆորմացիան և նրա ազդակները անսահման շատ են:
Ինֆորմացիան դա շարժիչ ուժն է Օբյեկտիվ իրականության համակարգի համար:
Վերջին խմբագրող՝ Narinfinity: 10.07.2009, 12:16:
Միմիայն թևեր ...
Անսահման թռիչք ...
Ազատություն ...
Գոյություն ունի մի ճշմարտություն, միակը: Ինչ է մեր կյանքը, եթե ոչ ճշմարտության որոնման ճանապարհ: Կարծում եմ կան ուղիներ , որոնք տանում են դեպի ճշմարտություն: Իմ փնտրտուքի մեկնարկը սկսվեց Անհել դե Կուատիե-ից: Խորհուրդ կտայի կարդալ:
Վերջին խմբագրող՝ Ariadna: 10.07.2009, 12:36:
Մոդերատորական։ Անիմաստ գրառումը ջնջված է։
Վերջին խմբագրող՝ Ariadna: 10.07.2009, 12:38:
Գտիր քեզ և կմոտենաս ճշմարտությանը:
Ջուզեպե Բալզամո (07.09.2009), Սելավի (11.07.2009)
Մենք կմոտենանք ճշմարտությանը, բայց երբեք չենք հասնի նրան: Որովհետև այն միշտ մեզնից մի վայրկյան առաջ է…
Հետաքրքիրն այն է, որ նախորդ գրառումները գրեթե բոլորը ճշմարիտ են: Նույնն է ասել, թե 5<6-իցն է ճշմարի՞տ, թե 6>5: Բովանդակությունը նույնն է, տեսակետներն են տարբեր:
Ես չեմ հասկանում, թե ձեր ինչին է պետք ճշմարտությունը: Ինձ չի խանգարում առանց դրա ապրելը: Կարծում եմ ես ավելի շուտ ինձ եմ փնտրում, քան ճշմարտություն:
Դիտարկում. մարդիկ միշտ թերագնահատում են զգալու /ի տարբերություն մտածելու/ սեփական կարողությունը, իսկ հաճախ հենց դրա /"վեցերորդ զգայարանի"/ միջոցով ես հասկանում, որն է իրական ճշմարտությունը /այն, որ օբբյեկտիվ է ու անկախ մեզնից/:
Պրակտիկ դիտարկում. ինքներս մեզ խանգարում ենք ճանաչել ճշմարտությունը, հասնել նրան մեր վարքով ու խոսքերով, որոնք ըստ էության ձգտում են ինչքան հնարավոր է ավելի համապատասխանել /ըմբոստությունների դեպքում էլ` չհամապատասխանել/ ընդունված սոցիալական նորմերին:
Narinfinity (17.07.2009)
"ինչն է ստիպում քեզ չհավատլ, որ դու գոյություն չունես" ?
Կյանքի դառը հարվածները:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ